جستجو در مقالات منتشر شده


2 نتیجه برای مرتضوی

آذر کفاش پور، سعید مرتضوی، سمیرا پور،
دوره 11، شماره 4 - ( 11-1391 )
چکیده

زمینه و هدف: تعهد سازمانی در پرستاران به عنوان ارائه‌دهندگان خدمات و مراقبت از بیماران، در کیفیت مراقبت ارائه شده از سوی آنان بر بیماران تاثیرگذار است. لذا، پرستاران متعهد به عنوان مهمترین سرمایه‌ها و تنها مزیت رقابتی مراکز درمانی و بیمارستان‌ها بر افزایش کیفیت خدمات تاثیر بسزایی دارند. هدف پژوهش حاضر، تعیین میزان تاثیر قراردادهای روانشناختی و اعتماد سازمانی بر تعهد سازمانی پرستاران بیمارستان قائم(عج) مشهد است.
مواد و روش ها: برای اجرای تحقیق از استراتژی پیمایشی- تحلیلی استفاده شده است. داده‌های اخذ شده از 193 پرستار بیمارستان قائم(عج) در شهر مشهد به وسیله پرسشنامه های توزیع شده، از طریق معادلات ساختاری و روش حداقل مربعات جزیی به کمک نرم افزار pls مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: نتایج حاصل از پژوهش، حکایت از این دارد که اولاً مدل به کار گرفته شده، مدل نظری قوی برای پیش بینی تعهد سازمانی پرستاران بوده است، ثانیاً همه روابط مستقیم و غیرمستقیم بین متغیرهای مدل، معنادار بوده‌اند. به جز رابطه بین اعتماد سازمانی و تعهد مستمر پرستاران که مورد تائید واقع نگردید.
نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد نه تنها تعهد سازمانی پرستاران در گرو ایجاد فضای روانشناختی مثبت در آنها می باشد بلکه اعتماد سازمانی نیز تاثیر این فضا را برای تعهد فزونی می بخشد. از طرفی، از آنجا که تعهد سازمانی پرستاران می تواند بر کیفیت خدمات و استفاده بهینه از منابع موجود موثر باشد لذا، لازم است مدیران بیمارستان به مولفه های موثر بر تعهد سازمانی مانند تامین امکانات رفاهی، مشارکت در تصمیم-گیری، برقراری ارتباط مناسب، غنی سازی شغلی و ... توجه بیشتری نمایند.


سیده صفورا مرتضوی، دکتر پروانه سموئی، سیده زهره مرتضوی، علیرضا منیری،
دوره 18، شماره 3 - ( 7-1398 )
چکیده

زمینه و هدف: بخش مراقبت ویژه یکی از حساس­ترین بخش­های بیمارستان است که خدمات ارائه شده به بیماران در آن دارای اهمیت زیادی است. از آنجا که پرستاران این بخش از حجم­کاری بالایی برخوردارند و باید در سریع­ترین زمان به بیماران پاسخ دهند، وجود یک برنامه کاری مدون ضروری است. از این­رو، با برنامه­ریزی مناسب می­توان از خستگی و نارضایتی ناشی از بالا بودن حجم­کاری پرستاران کاست.
مواد و روش­ها: در این پژوهش کلیه فعالیت­هایی که پرستاران بخش مراقبت ویژه در طول شیفت­های مختلف برای بیماران انجام می­دهند، زمانسنجی و شبکه گرت آنها رسم شده است. زمان هر فعالیت در 4 حالت خوش­بینانه، متوسط، محتمل و بدبینانه محاسبه گردید. همچنین زمان کل فعالیت­هایی که در یک روز از ابتدا تا انتهای شیفت توسط پرستار برای یک بیمار می­تواند صورت گیرد با توجه به این 4 حالت محاسبه شد و از یک روش ابتکاری برای برنامه­ریزی فعالیت پرستاران استفاده گردید.
نتایج: محاسبات نشان داد زمان کل فعالیت­هایی که پرستاران انجام دهند با یکدیگر تفاوت معناداری دارند. لذا به کمک الگوریتم ابتکاری ارائه شده فعالیت­ها به گونه­ای به پرستاران تخصیص یافت که تعادل زمانی ایجاد کرد و انحراف معیار و دامنه زمانی فعالیت­های تخصیصی را به طور چشمگیری کاهش داد.
نتیجه­گیری: روش ارائه شده نشان داد بهتر است در این بخش به جای تخصیص بیمار به پرستار، کارهای بیماران به پرستاران تخصیص داده شود. این کار باعث می­شود تمام پرستاران با حجم کاری نسبتاً برابری روبه­رو شوند که این امر می­تواند باعث رضایت بیشتر پرستاران و بالا رفتن سطح کیفیت خدمات ­شود.

صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فصلنامه بیمارستان می‌باشد.

طراحی و برنامه نویسی: یکتاوب افزار شرق

© 2024 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by : Yektaweb