زمینه و هدف: مواجهه طولانی مدت کارکنان مراکز درمانی با ترکیبات آلی فرار باعث اثرات زیان آور بر روی ارگانهای بدن و سبب گسترش بیماری هایی مانند سرطان مثانه، سرطان خون و تاثیر سوء بر روی سیستم عصبی گردیده و موجب افزایش هزینه های درمانی می شود. هدف از مطالعه حاضر، شناسایی و اندازه گیری BTEX (بنزن، تولوئن، اتیل بنزن و زایلن) در هوای بیمارستان و مقایسه آن با حد استاندارد توصیه شده می باشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی بخشهای حساس بیمارستان امام حسین (ع) شهر شاهرود انتخاب و جهت نمونه برداری هوا، از زغال فعال استفاده شد. در ادامه با استفاده از دستگاه گازکروماتوگرافی با دتکتور طیف سنج جرمی و شعله ای عمل شناسایی و تعیین مقدار آلاینده ها انجام شد.
نتایج: در بخشهای بستری، اتاق عمل، اورژانس و آزمایشگاه، آلایندههای بنزن، تولوئن، اتیل بنزن و زایلن شناسایی شد. غلظت تولوئن در بخش های امحای زباله ppm 1455/0، رختشوخانه ppm 1078/0 و آزمایشگاه پاتولوژی ppm 215/0 بدست آمد. نتایج مقایسه ای میزان آلاینده ها با حدود مجاز، نشان داد که وضعیت در شرایط خوبی قرار دارد.
نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که آلاینده های مورد مطالعه در کلیه بخش های این بیمارستان وجود دارد. بنابراین استفاده از اقدامات کنترلی مانند نصب سیستم بازیافت بخارات و و پایش مستمر هوای این گونه از بخشهای بیمارستان، می تواند در کاهش میزان آلاینده های مورد نظر موثر باشد.
