زمینه و هدف: با توجه به اینکه خصوصی‌سازی، در بیمارستانها روبه افزایش است، انجام پژوهشهایی در مورد مقایسه بیمارستانهای خصوصی و دولتی بهشدت احساس می‌شود. از این‌رو پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین رضایت شغلی و فرسودگی پرستاران بیمارستانهای خصوصی و دولتی شهر شیراز انجام شد.
مواد و روشها: این پژوهش از نوع رابطهای- مقایسهای بود. جامعه آماری شامل پرستاران بیمارستانهای دولتی و خصوصی شهر شیراز در سال 1391 می باشد. تعداد نمونه با استفاده از فرمول کوکران،320 نفر تعیین گردید. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه رضایت شغلی اسپکتور و پرسشنامه فرسودگی شغلی ماسلاچ استفادهگردید. مکان انجام پژوهش در دو بیمارستان خصوصی و دو بیمارستان دولتی منتخب شهر شیراز بود که با مراجعه به بیمارستانها و توزیع پرسشنامهها در میان پرستاران، به صورت تصادفی ساده، دادههای پژوهش جمعآوری شد. به منظور تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی مانند میانگین و انحرافمعیار و درآمار استنباطی شامل ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس، مانوایتک‌گروهی و آزمون تی‌تست استفاده شد.
نتایج: بین رضایت شغلی با هرسه بعد فرسودگی شغلی در هردو بخش خصوصی و دولتی رابطه‌ی منفی و معنیدار وجود دارد(01/0p<). به علاوه، نتایج حاصل از مقایسه میانگینها نشان داد که بین نمرات فرسودگی عاطفی و تهی‌شدن از ویژگیشخصی در دو بخش خصوصی و دولتی تفاوت معنیداری وجود دارد(05/0p<)، اما بین میانگین‌های رضایت شغلی و کاهش بازده عملکرد دو بخش تفاوت معنیداری مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج با افزایش رضایت شغلی پرستاران به‌ویژه در بخش دولتی، میتوان از اثرات نامطلوب فرسودگی شغلی جلوگیری کرد.
