5 نتیجه برای تابآوری
افسانه خادمی جلگه نژاد، دکتر رضا احمدی کهنعلی، دکتر علی حیرانی،
دوره 18، شماره 2 - ( 5-1398 )
چکیده
زمینه و هدف: پیچیدگی و نوسانات شدید محیطی همرا با بروز سوانح و خطرات غیره منتظره، احتمال اختلال در زنجیره تامین بیمارستان را افزایش داده است. تاب آوری زنجیره تامین، یکی از راهبردهایی مقابله با این چالش ها و تداوم ارائه خدمات مناسب و کارآمد، بیمارستان در زمان فاجعه است. این پژوهش به منظور شناسایی عوامل موثر بر تاب آوری زنجیره تامین بیمارستان انجام شده است.
مواد و روش‌ها: مطالعه‌ی حاضر از نوع کیفی است که با روش تحلیل محتوا و در سال 1397 در بیمارستانهای دانشگاهی بندرعباس انجام گرفت. مشارکت کنندگان در آن 14 نفر از خبرگان بودند که به صورت هدفمند و گلوله برفی انتخاب شدند و نمونه‌گیری تا رسیدن داده‌ها به حد اشباع ادامه پیدا کرد. داده‌ها از طریق مصاحبه‌ی نیمه ساختاریافته جمع آوری و تحلیل و کدگذاری آنها با کمک نرمافزار MAXQDA انجام شد.
نتایج: پس از تحلیل داده‌ها، عوامل مؤثر بر تابآوری زنجیره تأمین بیمارستان در 6 مؤلفه اصلی و 30 درون‌مایه شناسایی شد که مؤلفه‌های اصلی شامل: «حضور و شایستگی کارکنان»، «ایمنی زیرساخت‌ها»، «مدیریت فاجعه»، «سیستم‌های پشتیبانی و ظرفیت»، «تأمین‌کنندگان کالا و خدمات مورد نیاز بیمارستان» و «عوامل بیرونی» هستند.
نتیجهگیری: عوامل مربوط به تمرینات کافی کارکنان، برنامهریزی مدیریت فاجعه، سیستم فرماندهی و ظرفیت بالقوه بیشترین تاثیر را بر تابآوری زنجیره تأمین بیمارستان دارند. لذا پیشنهاد می شود بیشترین تمرکز بر این عوامل گذاشته شود تا تاب آوری زنجیره تامین بیمارستان در زمان بحران ارتقاء یابد.
افسانه خادمی جلگه نژاد، رضا احمدی کهنعلی، علی حیرانی،
دوره 19، شماره 3 - ( 9-1399 )
چکیده
زمینه و هدف: سناریونگاری یکی از مهم‌ترین روش‌های آینده‌پژوهی در شرایط نامطمئن و پیچیده است. تابآوری زنجیره تامین بیمارستان نیز به دلیل پیچیدگی در روابط و مواجهه با شرایط غیرمنتظره نیازمند درک وقایع در آینده است. هدف از مقاله حاضر، تدوین سناریوهای پیشروی آینده تابآوری زنجیره تأمین بیمارستان است.
مواد و روش‌ها: این پژوهش دومین مرحله از پژوهشی با رویکرد آمیخته است و در زمره‌ی سناریوهای هنجاری و مکتب منطق شهودی است. مشارکت‌کنندگان در این پژوهش به روش هدفمند و از میان خبرگان دو بیمارستان انتخاب شدند. در فاز اول برای تعیین عدم قطعیت‌های بحرانی از پرسشنامه تأثیر و عدم قطعیت و نمودار تأثیر- عدم قطعیت استفاده شد. در فاز دوم نیز پس از تشکیل تیم سناریو، با استفاده از دیاگرام تأثیر، روابط علت و معلولی متغیرها بر اساس ماتریس سناریو تعیین گردید.
نتایج: محرک‌های تابآوری زنجیره تأمین بیمارستان در 14 مقوله اصلی خوشه‌بندی شدند و نتایج حاصل از نمودار تأثیر-عدم‌قطعیت نشان داد که «فرهنگ مردم» و «ماهیت حادثه» به عنوان عدم‌قطعیت‌های بحرانی در تدوین سناریو نقش بیشتری دارند برای این دو عامل چهار سناریو بر اساس نظر خبرگان ایجاد و داستان آنها نوشته شد.
نتیجهگیری: چهار سناریوی «سازگار»، «آشفته»، «ازهم‌گسیخته» و «مبارز»، بر مبنای بحرانی‌ترین محرک‌های در زمینۀ تابآوری زنجیرۀ تأمین بیمارستان تدوین شد. بهره‌گیری از ویژگی الهام‌بخش این سناریوها، می‌تواند به مدیران حوزه سلامت و مدیریت بحران کمک کند تا آمادگی لازم برای مواجهه با بحران را کسب نمایند. روش سناریونگاری منطق شهودی، می‌تواند برای آینده‌پژوهی در سایر حوزه‌های نظام سلامت مورد استفاده قرار گیرد.
فرزانه فولادی، معصومه فولادی،
دوره 20، شماره 4 - ( 10-1400 )
چکیده
زمینه و هدف: پاندمی کووید-19 و پیکهای همهگیری فشار مضاعفی بر سیستم درمان وارد می‌کند، در این بحران تابآوری کادر پرستاری از اهمیت بسزایی برخوردار است. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه میان فرسودگی شغلی و تابآوری در کادر پرستاری خط مقدم در مناطق پرخطر در زمان شیوع کووید-19 صورت گرفته است.
مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی بوده و جامعه پژوهش آن کادر پرستاری کل ایران است. بر اساس آمار وزارت بهداشت جامعه آماری این پژوهش برابر با 125369 نفر است. در این پژوهش به کمک ابزار پرسشنامه محقق ساخته و با توزیع خوشه‌ای بین 384 نفر اطلاعات جمعآوری شده است. تجزیه‌وتحلیل اطلاعات در این پژوهش توسط نرمافزار SPSS و SMART-PLS صورت گرفته است.
نتایج: بر اساس یافتههای مطالعه تمامی اطلاعات گردآوری‌شده نرمال هستند. نتایج تحلیل عاملی به‌دست‌آمده رابطه معنادار معکوس بین تابآوری و فرسودگی شغلی را نشان می‌دهد و همچنین احساس موفقیت فردی به عنوان یکی از گویههای فرسودگی شغلی تأثیر بسزایی در تابآوری دارد.
نتیجهگیری: لازم است برای افزایش تابآوری کادر پرستاری در این شرایط به عوامل مؤثر در فرسودگی شغلی آنها اهمیت ویژه‌ای قائل شد و برای کاهش آن برنامهریزی نمود. در این مسیر میتوان با تدوین برنامههای آموزشی و تغییر در سبک ارائه خدمت احساس عدم موفقیت فردی و در نتیجه فرسودگی شغلی را کاهش داد.
هما آزادی، احمد غضنفری، مریم چرامی، طیبه شریفی،
دوره 21، شماره 3 - ( 9-1401 )
چکیده
مقدمه و هدف: با توجه به مشکلات شغل پرستاری یافتن بهترین روش جهت بهبود تابآوری پرستاران اهمیت زیادی دارد. هدف از انجام تحقیق حاضر مقایسه اثربخشی و ماندگاری درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و برنامه زمانی پارادوکسی بر تابآوری پرستاران بخش اورژانس بود.
مواد و روش‌ها: برای انجام تحقیق شبه تجربی حاضر که با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل و مرحله‌ی پیگیری انجام شد از بین پرستاران شاغل در بخشهای اورژانس 5 بیمارستان شهر اصفهان در شش‌ماهه دوم سال 1399 تعداد 45 نفر به صورت در دسترس انتخاب و بطور تصادفی به سه گروه 15 نفری درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، درمان برنامه زمانی پارادوکسی و کنترل تقسیم شدند. افراد گروه آزمایش درمان پذیرش و تعهد در 8 جلسه و گروه درمان برنامه زمانی پارادوکسی در 6 جلسه 90 دقیقهای شرکت کردند؛ اما برای گروه کنترل، مداخله‌‌‌‌ای صورت نگرفت. شرکت‌کنندگان در سه مرحله مقیاس تابآوری توسط کانر و دیودیسون (2003) را تکمیل کردند. داده‌‌های پژوهش با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر در نرمافزار SPSS-26 تحلیل شد.
نتایج: نتایج نشان داد بین نمره تابآوری در سه مرحله اندازهگیری پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری تفاوت معنیداری وجود دارد. همچنین مشخص شد بین نمرات دو گروه آزمایش با گروه کنترل تفاوت معناداری وجود دارد اما بین نمرات دو گروه آزمایش تفاوت معناداری وجود ندارد.
نتیجهگیری: با توجه به نتایج توصیه میشود مسئولین جهت بهبود تابآوری پرستاران از این دو نوع برنامه درمانی زیر نظر متخصص استفاده کنند.
محمد حسین صادقیان، مرتضی عبدالوند،
دوره 21، شماره 3 - ( 9-1401 )
چکیده
زمینه و هدف: از آنجایی که کادر بهداشتی و درمانی در دوران شیوع پاندمی کووید 19 به طور مداوم در معرض وضعیت‌های بحرانی و تنشزا هستند، مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین سلامت معنوی با تابآوری در پرسنل بیمارستانهای پذیرش کننده مبتلایان به ویروس کرونا تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی تهران صورت گرفت.
مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع مطالعات توصیفی تحلیلی است که به صورت مقطعی در سال 1399 انجام گرفت. جامعه پژوهش در این مطالعه کارکنان درمان شامل پزشک، پرستار، پیراپزشک، بهیار و نیروهای خدماتی بود که در مبارزه با بیماری کووید ۱۹ مشارکت داشته‌اند. به منظور سنجش میزان تابآوری از پرسشنامه کانر و دیویدسون و برای سنجش سلامت معنوی، از پرسشنامه سلامت معنوی پولوتزین و الیسون استفاده شد. تعداد 145 پرسشنامه وارد مطالعه شد. از آزمون‌های آماری میانگین، انحراف معیار، ضریب همبستگی پیرسون، آنالیز واریانس و تی مستقل استفاده شد.
نتایج: میانگین نمره تابآوری در بین افراد مورد پژوهش 3/64 می‌باشد. نتایج نشان‌دهنده آن بود که تابآوری در حیطه تأثیرات معنوی با میانگین 07/3 بالاترین و در حیطه تحمل اثرات منفی و قوی بودن در برابر تنش با میانگین 33/2 پایینترین میانگین را کسب کردند. سلامت معنوی 9/55 درصد از واحدهای مورد پژوهش در سطح متوسط بود و هیچ‌کدام سلامت معنوی در سطح پایین نداشتند. تابآوری و همه حیطههای آن با سلامت معنوی و حیطههایش همبستگی معنیدار آماری مثبت داشتند.
نتیجهگیری: توجه مدیران به سلامت معنوی کارکنان مراکز بهداشتی و درمانی می‌تواند استرسها و فشارهای ناشی از کار در شرایط بحرانی را کاهش داده و در جهت بهرهوری بیشتر نیروی انسانی گامی مؤثر باشد.
