نادر مرکزی مقدم، ساناز زرگر بالای جمع، زانیار قادری، احسان توفیقی،
دوره 19، شماره 1 - ( 2-1399 )
چکیده
زمینه و هدف: در بین بخش‌های بیمارستان، تالار جراحی سهم قابل‌توجهی از هزینه و درآمد بیمارستان را به خود اختصاص می‌دهد. زمانبندی تالار جراحی در افزایش بهرهوری اتاقهای عمل اهمیت بسزایی دارد و پژوهش حاضر با هدف بهینه‌سازی زمانبندی تالار جراحی بر پایه مدل شبیه‌سازی پیشامد گسسته انجام شد.
مواد و روش‌ها: این پژوهش به‌صورت مقطعی در تابستان 97 در تالار جراحی یکی از بیمارستان‌های شهر تهران انجام پذیرفت. با ورود افراد به تالار جراحی، اطلاعات آن‌ها اعم از علت و بیماری که موجب جراحی‌شده، نوع عمل جراحی (انتخابی یا اورژانسی)، مدت‌زمان حضور هر بیمار در تالار جراحی با جزئیات زمانی ثبت گردید. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با نرم‌افزار SPSS، و شبیه‌سازی سیستم درمانی با نرم‌افزار Arena انجام پذیرفت.
نتایج: با تجزیه‌وتحلیل اطلاعات ورودی مربوط به 625 بیمار در طول سه ماه، بیش از 60 درصد مراجعین را آقایان تشکیل دادند. متوسط زمان انتظار افراد در تالار جراحی 35 دقیقه بود. اولین ورود افراد به تالار جراحی در مورد بیماران انتخابی، در ساعت 7:10 صبح و آخرین ورود در ساعت 17:00 بود. از هشت سناریو مطرح‌شده، دو سناریوی اصلاح نرخ ورود (توزیع ورود به بعدازظهر) و سناریوی ترکیبی (اصلاح صف به بعدازظهر و اضافه کردن بیمار بر) بیشترین کاهش زمان انتظار را به همراه داشت.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که تغییر توزیع ورود بیماران به ساعتهایی که بار ورودی کمتری دارد، میتواند مدت‌زمان انتظار بیماران را کاهش داده و بهرهوری تالار جراحی را افزایش دهد.
