مقدمه: فعالیت‌های جابه‌جایی دستی بار (Manual Material Handing) چه به‌صورت بلند یا کوتاه مدت میتواند عوارضی مانند پارگی، شکستگی، تنش‌های سیستم قلب و عروق، خستگی ماهیچهای و اختلالات اسکلتی– عضلانی به‌خصوص در مهرههای کمر ایجاد نماید. هدف این مطالعه ارزیابی جابه‌جایی دستی کپسول‌های اکسیژن توسط کارگران واحد ریخته‌گری و مداخله ارگونومیکی جهت کاهش ریسک ابتلاء به اختلالات اسکلتی- عضلانی می‌باشد.
.
روش کار: این یک مطالعه مداخلهای می‌باشد که بر روی 18 نفر کارگر مرد واحد ریخته‌گری یک شرکت فولاد صورت گرفته است. ارزیابی جابه‌جایی دستی کپسول‌های اکسیژن با بهرهگیری از جداول و نرم افزار اسنوک (Snook Tables) انجام شد. با طراحی و ساخت یک باکس که 6 عدد کپسول اکسیژن درآن گنجانده شده است و توسط جرثقیل منتقل میشود، جابه‌جایی دستی کپسولها حذف گردید.
.
یافته ها: بر طبق نتایج، بلند کردن و پایین آوردن کپسولها در اکثر موارد و فعالیت‌های حمل، کشیدن و هل دادن کپسول‌های اکسیژن در سه مورد برای کمتر از 10 درصد کارگران واحد ریخته‌گری بی‌خطر. بلند کردن کپسول نیز برای 25 درصد آنان خطری در پی نداشت. بر اساس روش اسنوک طراحی نحوه جابه‌جایی بار باید به گونهای باشد که برای حداقل 75 درصد کارگران ضرری نداشته باشد.
.
نتیجه گیری: با اجرای مداخله ارگونومیکی در واحد ریخته‌گری، ریسک ابتلاء به اختلالات اسکلتی– عضلانی ناشی از جابه‌جایی دستی کپسول‌های اکسیژن حذف گردید و وضعیت ایمنی کارکنان در برابر ریسک انفجار این کپسولها نسبت به شرایط قبل از مداخله بهبود یافت.
