روش بررسی: این مطالعه به صورت توصیفی-تحلیلی در یک جامعه محدود و در مقطع زمانی محدود انجام گرفت. جامعه تحقیق شامل 51 بیمار سکته مغزی مراجعه کننده به مراکز جامع توانبخشی و کلینیک­های کاردرمانی، فیزیوتراپی و گفتاردرمانی و مراکز بیمارستانی شهر کرمانشاه بود که پس از ثبت اطلاعات اولیه، با استفاده از پرسشنامه SF-36 کیفیت زندگی آنان مورد ارزیابی قرار گرفت.

یافته­ ها: با توجه به یافته­های مطالعه حاضر، کیفیت زندگی در تمام خرده­مقیاس­های مقیاس SF-36 به خصوص در خرده مقیاس مشکلات فیزیکی تحت تاثیر سکته مغزی قرار می­گیرد. کیفیت زندگی در این بیماران به سن، داشتن تحصیلات، مدت زمان سپری شده از سکته مغزی، وابسته است.

نتیجه­ گیری: به نظر می­رسد کیفیت زندگی بیماران سکته مغزی با گذشت زمان بهبود می­یابد.