|
تاثیرنوع کانون توجه (درونی-بیرونی) برنوسانهای قامت وفعالیت الکتریکی عضلات ژیمناست‌های نیمه ماهر
|
علی پشابادی*   1، احمد فرخی2 ، علی اشرف جمشیدی3 ، مهدی شهبازی2 |
1- دانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهران ، pashabadi@ut.ac.ir
2- دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه تهران
3- دانشکده توابخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران |
|
|
چکیده: (9626 مشاهده) |
زمینه و هدف: مطالعه حاضر در پی بررسی تأثیر کانون توجه بر توانایی تعادل نیمه پویا و میزان فعالیت الکتریکی عضلات در ورزشکاران است.
روش بررسی: تکلیف تعادل نیمه پویا در یک گروه 10 نفری ژیمناست مرد (2.09 ± 22.2 سال) دارای سابقه 5-3 سال فعالیت، در دو نوبت،یکبار در شرایط کانون توجه درونی یعنی تمرکز فرد بر پای خودش و بار دیگر در شرایط توجه بیرونی یعنی تمرکز فرد بر صفحه دستگاه تعادل سنج ارزیابی شد. نوسان های قامت با استفاده از دستگاه تعادل سنج بایودکس و میزان فعالیت الکتریکی دو عضله تیبیالیس آنتریور و سولئوس با دستگاه الکترومیوگرام ثبت شدند. دادههای استخراج شده با استفاده ازآزمون تی همبسته تحلیل شدند .
یافتهها: میزان فعالیت الکتریکی عضلات برای حفظ تعادل در شرایط تمرکز بیرونی نسبت به شرایط تمرکز درونی کمتر بود. نوسانهای در شرایط تمرکز بیرونی کمتر از شرایط تمرکز درونی بود.
نتیجهگیری: این یافتهها نشان میدهند که بیرونی یا درونی بودن کانون توجه بر عملکرد تعادلی ورزشکاران تاثیر گذار است. در شرایطی که کانون توجه به فیدبکهای بیرون از بدن باشد (نسبت به کانون توجه به خود بدن) تعادل بهتر و نیاز به فعالیت عضلانی کمتر خواهد شد.
کلید واژه ها : کانون توجه، فعالت الکتریکی عضلانی، تعادل نیمه پویا |
|
| واژه‌های کلیدی: کانون توجه، فعالت الکتریکی عضلانی، تعادل نیمه پویا |
|
|
متن کامل [PDF 592 kb]
(4932 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1391/2/13 | پذیرش: 1391/9/25 | انتشار: 1392/12/3
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
