زمینه و هدف: برنامه ­های توانبخشی­ ­ مبتنی ­ بر ­ جامعه ارتقا کیفیت ­ زندگی افراد با ناتوانی­های مختلف از جمله کسانی که مبتلا به اختلالات شنوایی می­باشند. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر برنامه توانبخشی ­مبتنی ­بر ­جامعه بر کیفیت زندگی افراد با افت شنوایی شدید و عمیق بین سنین 15-65 ساله ساکن شهرستان سبزوار انجام گرفت.

روش بررسی: در این پژوهش مقطعی، کیفیت زندگی افراد با افت شنوایی شدید و عمیق 65-15 ساله ساکن شهر ­ سبزوار، در دو گروه مورد (تحت پوشش برنامه توانبخشی­مبتنی ­بر ­جامعه) و شاهد (کسانی که تحت ­ پوشش برنامه توانبخشی­مبتنی­بر­جامعه قرار نگرفتند) با استفاده از پرسشنامه استاندارد (Short Form Health Related of Quality of Life: SF36) بررسی شد. داده­ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 17 مورد تجزیه ­و ­تحلیل قرار گرفتند.

یافته­ها: تعداد افراد گروه شاهد و مورد برابر بود (هر ­ کدام46 نفر). 04/63 درصد افراد شرکت ­ کننده در مطالعه کم شنوا و 96/36 درصد ناشنوا بودند. بین گروه شاهد و مورد در ابعاد احساس فرد از وضعیت سلامت عمومی خود ، عملکرد اجتماعی و محدودیت در ایفای نقش ناشی از مشکلات عاطفی-روحی اختلاف معنی­دار وجود داشت (05/0 P< ). در مجموع نمره کیفیت زندگی در گروه مورد بالاتر از گروه شاهد بود. نمره کیفیت زندگی به تفکیک سن، جنس و میزان تحصیلات بین گروه شاهد و مورد اختلاف معنی­دار نداشت.

نتیجه­گیری: نتایج این مطالعه، اثربخش بودن برنامه توانبخشی ­ مبتنی ­ بر ­ جامعه بر کیفیت زندگی افراد دارای اختلال شنوایی را تأیید می­کند.

کلیدواژه­ها: کیفیت زندگی، توانبخشی مبتنی بر جامعه، با افت شنوایی شدید و عمیق