زمینه و هدف: آموزگاران به‌عنوان یکی ازبزرگ‌ترین گروه‏های در معرض خطر ابتلا به مشکلات صوت ضمن داشتن مشکلات ارتباطی، کیفیت فعالیت‏های حرفه‏ای آن‏ها نیز به مخاطره می‌افتد. لذا هدف از این مطالعه بررسی مشکلات صوت و عوامل خطر آن در آموزگاران می‏باشد.

روش بررسی: 50 آموزگار خانم پایه اول مقطع ابتدایی با روش نمونه‌گیری آسان انتخاب شدند. پرسشنامه عوامل خطرساز مشکلات صوت با هدف بررسی عوامل خطرساز، پرسشنامه VHI-10 با هدف ارزیابی از صوت خود و پرسشنامه علائم با هدف بررسی شکایات صوت دراختیار آموزگاران قرارگرفت. به‏منظور ارزیابی ادراکی، صدای آموزگاران در تکالیف کشیده‏گویی واکه، خواندن جملات و گفتار محاوره ضبط و توسط سه آسیب‌شناس گفتار و زبان بااستفاده از نیمرخ (Grade, Roughness, Breathy, Asthenia, Struggle: GRBAS ), ثبت شد.

  یافته‏ها: گرفتگی صدا متداول‏ترین (66%) و کاهش محدوده آواسازی (4%) نادرترین شکایت صوتی آموزگاران بود. نتایج ارزیابی ادراکی بیانگر وجود مشکل صوت در 80% آموزگاران و شدت اختلال عمدتا خفیف بود. عوامل متعددی شامل سابقه‏ی تدریس، نبودن پرده پنجره در کلاس، ابزار تدریس و وضعیت تاهل به‌عنوان عوامل خطرساز مشکلات صوت مشخص شدند (05/0> P ).

نتیجه گیری: اغلب آموزگاران مورد مطالعه اختلال صوت را حتی در حد خفیف تجربه کرده‌اند، لذا مشکلات صوت در آموزگاران نیازمند توجه ویژه از سوی متخصصان است . عواملی متنوعی می‌توانند خطر ابتلا به مشکلات صوت را در آموزگاران تشدید نمایند که مجموعه‌ای ازعوامل انفرادی (سابقه تدریس) و عوامل محیطی (ویژگی‏های کلاس درس و شرایط تدریس) را در بر می‌گیرند.

کلید واژه ها: علائم مرتبط با صوت، آموزگار، ارزیابی ادراکی، عوامل خطرساز.