1- گروه گفتاردرمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، ایران 2- گروه گفتاردرمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، ایران ، Ghorbani.a@iums.ac.ir 3- گروه مدیریت توانبخشی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، ایران
چکیده: (5886 مشاهده)
زمینه و هدف: درک واژگان یکی از پارامترهایی می باشد که در ارزیابی مهارت های زبانی مورد بررسی قرار می گیرد اما عدم وجود آزمون مناسب در این زمینه منجر به بررسی غیررسمی این ارزیابی شده و در نتیجه دستیابی به ارزیابی درک واژگان را با چالش روبرو کرده است. لذا هدف از این مطالعه ساخت و تعیین ویژگی های روان سنجی آزمون مصور درک واژگان برای کودکان سالم 6 تا13 ساله فارسی زبان می باشد تا با استفاده از آن بتوان درک واژگان عینی را مورد بررسی قرار داد.
روش بررسی: در این مطالعه ی متدلوژیک، که به صورت مقطعی انجام شد، فهرستی از واژگان که قابلیت به تصویر کشیدن را دارا بودند، تهیه شد. برای تعیین شاخص روایی محتوایی از هفت گفتاردرمانگر نظرسنجی صورت گرفت و تصاویر 240 واژه انتخاب شد. در نهایت این آزمون بر روی 118 نفر (61 دختر و 57 پسر) در هفت گروه سنی اجرا شد. پایایی آزمون نیز با دو روش تکرارپذیری و ثبات درونی و همبستگی توانایی پاسخ دهی آزمودنی ها با سن آنها با آزمون آماری پیرسون تعیین شد.
یافته ها: شاخص روایی محتوایی برای تعداد 240 واژه برابر با یک بود. در بررسی پایایی، ضریب همبستگی حاصل از دوبار اجرا، 87/0 و ثبات درونی 83/0 بود. بین توانایی پاسخ دهی آزمودنی ها و سن آنها ارتباط معنی دار وجود داشت (0005/0>P).
نتیجه گیری: آزمون تصویری برای ارزیابی توانایی درک واژگان در گروه های مختلف کودکان 6 تا 13 ساله از روایی محتوایی و پایایی مناسبی برخوردار بود. در دوره سنی مورد مطالعه، با افزایش سن، توانایی کودک در درک واژگان افزایش می یابد.
Salehi Zahabi S, Ghorbani A, Jalilehvand N, Kamali M. Development and determine the Psychometric properties of Picture perceptive Objective Vocabulary Test for normal Persian-speaking 6-13 years-old children. mrj 2016; 9 (S2) :159-167 URL: http://mrj.tums.ac.ir/article-1-5435-fa.html
صالحی ذهابی ثریا، قربانی علی، جلیله وند ناهید، کمالی محمد. ساخت و تعیین ویژگی های روان سنجی آزمون مصور درک واژگان عینی برای کودکان سالم 6 تا 13ساله فارسی زبان. توانبخشی نوین. 1394; 9 (S2) :159-167