روش بررسی: پای راست و چپ 20 آزمودنی سالم توسط ابزار ساخته شده در این مطالعه، بررسی شد. طول پا از خلفی ترین قسمت استخوان کالکانئوس تا انتهای بلندترین انگشت و ارتفاع قسمت پشتی پا اندازه گیری شد. اندازه گیری ها در سه وضعیت 10، 50 و 90 درصد تحمل وزن، در سه فاصلۀ زمانی (10 دقیقه و 5 روز بعد از اولین اندازه گیری) و توسط یک نفر انجام شد. در انتها شاخص نسبت ارتفاع قوس محاسبه شد.

یافته ها: مقادیر ICC برای شاخص نسبت ارتفاع قوس در 10، 50 و 90 درصد تحمل وزن با اختلاف زمانی 10 دقیقه بعد از اولین اندازه گیری به ترتیب 96/0، 97/0 و 91/0 و با اختلاف زمانی 5 روز بعد از اولین اندازه گیری 97/0، 97/0 و92/0 بود. مقادیر کمترین تغییر قابل تشخیص برای این شاخص در همۀ وضعیت های اندازه گیری 01/0 بود.

نتیجه گیری: با توجه به سادگی کار، هزینۀ پایین ساخت، عدم نیاز به حضور افراد متخصص و همچنین تکرار پذیری بالای بدست آمده در این مطالعه استفاده از آن در مراکز درمانی و تحقیقاتی توصیه می شود.