Hajizadeh S, Choobineh H, Omidkhoda A, Alizadeh S, Sharifi M J, Kavosh Z. Study of Association between Factor XI Polymorphism and Recurrent Miscarriage in Iran Helal Infertility Center (Rouyesh) Patients. payavard 2019; 13 (3) :223-229
URL:
http://payavard.tums.ac.ir/article-1-6815-fa.html
حاجی زاده سونیا، چوبینه حمید، امیدخدا آزاده، علیزاده شعبان، شریفی محمد جعفر، کاوش زینب. بررسی ارتباط پلیمرفیسم FXI با سقط مکرر جنین در مراجعه کنندگان به مرکز درمان ناباروری هلال ایران(رویش). پیاورد سلامت. 1398; 13 (3) :223-229
URL: http://payavard.tums.ac.ir/article-1-6815-fa.html
1- کارشناس ارشد هماتولوژی و بانک خون، گروه هماتولوژی و بانک خون، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
2- استادیار گروه علوم آزمایشگاهی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران ، hchobineh@tums.ac.ir
3- استادیار گروه هماتولوژی و بانک خون، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
4- دانشیار گروه هماتولوژی و بانک خون، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
5- استادیار گروه ایمنولوژی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده: (2822 مشاهده)
زمینه و هدف: سقط مکرر، به وقوع 2 یا 3 بار سقط متوالی خودبخودی، قبل از هفتهی 20 بارداری اطلاق میشود. با توجه به شیوع 5% سقط در خانمها، اثرات مخرب روانی سقط بر زندگی خانوادگی افراد و اینکه علت بخشی از این سقطها اختلالات انعقادی میباشد، در این مطالعه، ارتباط بین پلیمرفیسمFactor XI و سقط مکرر در بیماران مراجعهکننده به مرکز درمانی ناباروری هلال(رویش) مورد ارزیابی قرارگرفت.
روش بررسی: در این مطالعهی مورد-شاهدی 144 بیمار با سابقهی سقط(حداقل دو بار) بهعنوان گروه بیمار و 150 خانم سالم با حداقل یک زایمان موفق و بدون سابقهی سقط بهعنوان گروه کنترل، مورد مطالعه قرارگرفتند. استخراج DNA از لکوسیتها انجام شد. برای بررسی پلیمرفیسم موردنظر، واکنش زنجیره ای پلیمراز انجام و حضور یا عدم حضور پلیمرفیسم توسط روش Restrictionfragment length polymorphism (RLFP) بررسی شد.
یافته ها: فراوانی ژنوتیپهای مختلف در بیماران، (Wild type) TT 59/7%، هتروزیگوت CT 36/1% و هموزیگوت CC 4/2% و در گروه کنترل TT 45/3%، هتروزیگوت CT 49/4% و هموزیگوت CC 5/3% بود. بنابراین ژنوتیپ TT در گروه بیمار بیشتر از کنترل(0/05>P) و هتروزیگوت CT، در گروه کنترل بیشتر از بیمار است(0/05>P).
نتیجه گیری: درحالیکه ژنوتیپ هموزیگوت (TT)میتواند یک ریسک فاکتور برای سقط مکرر باشد(0/05>P) ، در ژنوتیپ هتروزیگوت (CT)، آللC میتواند نقش حفاظتی داشته باشد.
نوع مطالعه:
پژوهشی اصيل |
موضوع مقاله:
علوم آزمایشگاهی انتشار الکترونیک: 1398/7/24