روش بررسی: با استفاده از تکنیک PCR-RFLP، 100 بیمار مبتلا به MI حاد زودرس و 100 کنترل با آنژیوگرافی نرمال عروق کرونر مورد مطالعه قرار گرفتند. برای آنالیز آماری از آزمونهای Chi square و t-test و برای کنترل متغیرهای مخدوش گر از مدل رگرسیون منطقی استفاده شد.
یافتهها: شیوع پلیمرفیسم T13254C (TC/CC) در گروه بیمار(38%) با گروه کنترل(33%) تفاوت چندانی نداشت؛ بنابراین ارتباط معناداری بین این پلیمرفیسم و MI حاد زودرسمشاهده نشد(46/0P value=). نتایج آنالیز رگرسیون منطقی نیز عدم ارتباط این پلیمرفیسم را با MI حاد زودرس نشان داد(20/0P value=).
نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر عدم ارتباط پلیمرفیسم GP VI 13254T>C را با MI حاد زودرس نشان داد.
واژه های کلیدی: انفارکتوس قلبی زودرس، گلیکوپروتئین VI، پلیمرفیسم
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |