دوره 17، شماره 2 - ( 3-1402 )
جلد 17 شماره 2 صفحات 184-174 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.IAU.CTB.REC.1401.098
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Arbabi Z, Banaiefar A, Arshadi S, Tabatabaei H. The Effect of CXWORX Exercises with Inulin Consumption on Oxidative and Antioxidant Stress Indices in Women with Metabolic Syndrome. payavard 2023; 17 (2) :174-184
URL: http://payavard.tums.ac.ir/article-1-7469-fa.html
URL: http://payavard.tums.ac.ir/article-1-7469-fa.html
اربابی زینب، بنائی‌فر عبدالعلی، ارشدی سجاد، طباطبائی حمید. اثر تمرینات CXWORX همراه با مصرف اینولین بر شاخص‌های استرس اکسیداتیو در زنان مبتلا به سندرم متابولیک. پیاورد سلامت. 1402; 17 (2) :174-184
اثر تمرینات CXWORX همراه با مصرف اینولین بر شاخص‌های استرس اکسیداتیو در زنان مبتلا به سندرم متابولیک
زینب اربابی1 
، عبدالعلی بنائی‌فر* 2، سجاد ارشدی3 ، حمید طباطبائی4
، عبدالعلی بنائی‌فر* 2، سجاد ارشدی3 ، حمید طباطبائی4
1- دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2- دانشیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران ،A_banaeifar@azad.ac.ir
3- استادیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
4- استادیار گروه آسیب‌شناسی ورزشی، دانشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2- دانشیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران ،
3- استادیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
4- استادیار گروه آسیب‌شناسی ورزشی، دانشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
چکیده: (915 مشاهده)
زمینه و هدف: سندرم متابولیک به مجموعه‌ای از اختلالات متابولیکی وابسته به چاقی نظیر چاقی شکمی، افزایش توده چربی بدن، اختلالات لیپیدی، پرفشاری خون، افزایش گلوکز خون و مقاومت به انسولین اطلاق می‌شود. مطالعه‌ی حاضر با هدف تعیین اثر ۸ هفته تمرینات CX) CXWORX) همراه با مصرف اینولین بر برخی شاخص‌های استرس اکسیداتیو در زنان چاق دارای سندرم متابولیک انجام گرفت.
روش بررسی: ۴۸ زن چاق دارای سندرم متابولیک در دامنه سنی ۳۰ تا ۴۰ سال به شیوه‌ی تصادفی در گروه‌های کنترل؛ اینولین؛ تمرین CX و گروه ترکیبی قرارگرفتند. افراد موردمطالعه در محیط آزمایشگاه حضور یافته و مقدار ۵ سی‌سی خون از ورید بازویی از آن‌ها گرفته شد. نمونه‌گیری خون جهت اندازه‌گیری مالون‌دی‌آلدئید و زانتین‌اکسیداز گرفته شد(پیش‌آزمون). سپس مداخله‌های مذکور برای مدت ۸ هفته روی گروه‌های موردمطالعه انجام گرفت. نهایتاً، نمونه‌گیری خون مجدد جهت اندازه‌گیری متغیرها انجام پذیرفت(پس‌آزمون).
یافته‌ها: نتایج آزمون تی‌همبسته آشکار نمود که در هر سه گروه، مداخله به‌کاهش معنی‌دار مالون‌دی‌آلدئید نسبت به پیش‌آزمون منجر شد؛ اما متغیر زانتین‌اکسیداز در گروه ورزش تغییر معنی‌داری پیدا نکرد و در گروه اینولین و ترکیبی به میزان معنی‌داری نسبت به پیش‌آزمون کاهش یافت. نتایج آنووا آشکار نمود که در مقایسه با گروه کنترل، میزان مالون‌دی‌آلدئید تنها در گروه ترکیبی معنی‌دار است(۰/۰۵≥P). میزان این متغیر در گروه ترکیبی به‌طور معنی‌داری نسبت به گروه ورزش و اینولین کاهش یافت(۰/۰۵≥P). تفاوت معنی‌داری بین گروه ورزش و اینولین مشاهده نشد(۰/۰۵ نتیجه‌گیری: برپایه یافته‌های موجود این‌گونه نتیجه‌گیری می‌شود که اجرای تمرینات CX همراه با مصرف اینولین با کاهش عملکرد استرس اکسیداتیو بیشتری نسبت به اعمال هریک از آن‌ها به‌تنهایی در زنان دارای سندرم متابولیک است.
روش بررسی: ۴۸ زن چاق دارای سندرم متابولیک در دامنه سنی ۳۰ تا ۴۰ سال به شیوه‌ی تصادفی در گروه‌های کنترل؛ اینولین؛ تمرین CX و گروه ترکیبی قرارگرفتند. افراد موردمطالعه در محیط آزمایشگاه حضور یافته و مقدار ۵ سی‌سی خون از ورید بازویی از آن‌ها گرفته شد. نمونه‌گیری خون جهت اندازه‌گیری مالون‌دی‌آلدئید و زانتین‌اکسیداز گرفته شد(پیش‌آزمون). سپس مداخله‌های مذکور برای مدت ۸ هفته روی گروه‌های موردمطالعه انجام گرفت. نهایتاً، نمونه‌گیری خون مجدد جهت اندازه‌گیری متغیرها انجام پذیرفت(پس‌آزمون).
یافته‌ها: نتایج آزمون تی‌همبسته آشکار نمود که در هر سه گروه، مداخله به‌کاهش معنی‌دار مالون‌دی‌آلدئید نسبت به پیش‌آزمون منجر شد؛ اما متغیر زانتین‌اکسیداز در گروه ورزش تغییر معنی‌داری پیدا نکرد و در گروه اینولین و ترکیبی به میزان معنی‌داری نسبت به پیش‌آزمون کاهش یافت. نتایج آنووا آشکار نمود که در مقایسه با گروه کنترل، میزان مالون‌دی‌آلدئید تنها در گروه ترکیبی معنی‌دار است(۰/۰۵≥P). میزان این متغیر در گروه ترکیبی به‌طور معنی‌داری نسبت به گروه ورزش و اینولین کاهش یافت(۰/۰۵≥P). تفاوت معنی‌داری بین گروه ورزش و اینولین مشاهده نشد(۰/۰۵
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
