زمینه
و هدف: آمادگی برای
مواجهه با تغییر و تحولات در عرصهی بهداشت و
درمان یکی از عوامل اصلی در موفقیت سازمانهای بهداشتی،
درمانی است. هدف پژوهش حاضر تعیین رابطهی فرهنگ با آمادگی پذیرش تحول در بیمارستانهای تکتخصصی شهر تهران میباشد.
روش بررسی: پژوهش
حاضر مقطعی و از نوع توصیفی تحلیلی است که در سال 1391 انجام گرفت. جامعهی پژوهش را
کارکنان بیمارستانهای شهید مطهری، شهیداکبرآبادی و روزبه در شهر تهران تشکیل میدادند.
نمونه پژوهش 246 نفر بود که به روش طبقهای متناسب انتخاب شدند. جمعآوری دادهها
با استفاده از پرسش نامه ابعاد فرهنگی Tsoukatosو Rand و پرسش نامه آمادگی پذیرش تحول Bouckenooghe و Devos صورت گرفت. برای تایید پایایی پرسش نامهها از ضریب آلفای کرونباخ و برای
تایید روایی محتوایی پرسش نامهها از نظرات استادان و کارشناسان استفاده شد. از آزمونهای
آماری دوجملهای(Binominal test) و Spearman برای تحلیل دادهها استفاده گردید.
یافتهها: بیمارستانهای
مورد مطالعه، دارای فاصلهی قدرت پایین، ابهام گریزی
بالا، زن گرایی، جمعگرایی و جهتگیری کوتاه مدت بودند. بین آمادگی
پذیرش تحول با ابعاد فاصله قدرت(r=-0/236 ، p>0/05)، ابهام
گریزی(( r=0/143، p<0/05 و زنگرایی/ مردگرایی(r=-0/239 ، p<0/05) رابطهی معنیداری
وجود دارد. اما بین آمادگی پذیرش تحول با ابعاد جمع گرایی و جهت گیری کوتاه مدت
رابطهی معنی داری مشاهده نشد(0/05<P).
نتیجهگیری: فاصلهی قدرت کم، ابهام گریزی بالا و زن گرایی در
پذیرش تحول از سوی کارکنان بیمارستانهای مورد مطالعه تاثیر دارند و کارکنان این بیمارستانها
به لحاظ فرهنگی آمادگی پذیرش برنامههای تغییر و تحول را دارند.