زمینه و هدف: پیشرفت‌های علمی و فناورانه، جایگاه یادگیری سازمانی را به عنوان یکی از راهکارهای رویارویی منطقی با شرایط متغیر کنونی ارتقا داده است. توسعه‌ی یادگیری در سازمان، عملکرد کارکنان را بهبود بخشیده و موجب رضایت‌مندی آنان می‌شود. هدف از انجام این پژوهش تعیین ارتباط بین قابلیت‌های یادگیری سازمانی و رضایت شغلی است.
روش بررسی: این مطالعه به صورت توصیفی- تحلیلی در سال ۱۳۹۳ در میان تعداد ۲۹۰ نفر از کارکنان بیمارستان‌های شهر تهران انجام شد. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه‌ای سه قسمتی(شامل اطلاعات دموگرافیک، پرسش‌نامه قابلیت یادگیری سازمانی گومز، و پرسش‌نامه رضایت شغلی مینه سوتا) از ۲۹۰ نفر از کارکنان جمع‌آوری شد. داده‌ها به وسیله نرم‌افزار SPSS-۲۰ و با استفاده از آزمون اسپیرمن تحلیل گردید.
یافته‌ها: میانگین قابلیت یادگیری سازمانی(۰/۶۱±۳/۰۳)، و میانگین رضایت شغلی(۰/۶۱±۲/۸) بود. در میان ابعاد قابلیت یادگیری سازمانی، بیشترین میانگین مربوط به بعد دید نظام‌مند(۰/۷۸±۳/۲۹) بود و در میان ابعاد رضایت شغلی، بعد جو سازمانی بیشترین میانگین(۱±۳/۲۳) را داشت. نتایج نشان داد که بین ابعاد قابلیت یادگیری سازمانی و رضایت شغلی رابطه معنی‌دار وجود دارد؛ همچنین بین قابلیت یادگیری سازمانی و رضایت شغلی رابطه معنی‌دار مشاهده شد(۰/۵۷= . ( p= ۰/۰۴۷ , r
نتیجه‌گیری: یادگیری سازمانی عملکرد کارکنان را ارتقا می‌دهد و با رضایت‌مندی آنان رابطه‌ی مثبت دارد. رضایت کارکنان نیز یکی از عوامل موثر بر عملکرد آنان است. لذا مدیران می‌توانند از طریق بهبود قابلیت یادگیری سازمانی موجب رضایت کارکنان و در نهایت رشد و توسعه سازمان گردند.
