زمینه و هدف : از عوامل مؤثر در رضایت شغلی افراد، میزان سلامت عمومی و نوع تیپ شخصیتی آنان میباشد. هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی رابطۀ سلامت عمومی و تیپهای شخصیت با رضایت شغلی کارکنان بود.
روش بررسی: تعداد 71 نفر از کارمندان زن و مرد 21 تا 56 ساله مرکز بهداشت شهرستان یزد با روش نمونهگیری تمامشماری و با استفاده از پرسشنامههای سلامت عمومی28 GHQ – ، رضایت شغلی JDI و شخصیتی پنج عاملی NEO مورد بررسی قرار گرفتند. روش مطالعه از نوع توصیفی- همبستگی بود و دادهها، با استفاده از آزمونهای آماری همبستگی پیرسون، t مستقل، تحلیل واریانس یکراهه و رگرسیون گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها : نتایج نشان داد که ارتباط سلامت عمومی با تیپ رواننژندی، مستقیم(542/0= r ) و با برونگرایی و دلپذیربودن، معکوس(34/0- و 38/0- = r ) است و با انعطافپذیری و مسئولیتپذیری ارتباطی ندارد. ارتباط سلامت عمومی با سه مؤلفۀ رضایت شغلی(ماهیت کار، ارتقاء شغلی، حقوق و نمره کل رضایت شغلی) معکوس بود و با رضایت از همکاران و سرپرست رابطهای نداشت. سلامت عمومی پایین با شخصیت رواننژندی همراه بود و سلامت عمومی خوب با تیپ شخصیتی برونگرا و دلپذیربودن ارتباط داشت. همچنین سلامت عمومی پایین با رضایت شغلی پایین همراه بود و برعکس. در تحقیق حاضر، در مورد ارتباط تیپهای شخصیتی و رضایت شغلی، فقط بین رضایت از ماهیتکار و برونگرایی همبستگی در سطح(01/0= p ) وجود داشت.
نتیجه گیری: بنابراین میتوان نتیجه گرفت که با کاهش یا افزایش سلامت عمومی و تأثیر ویژگیهای شخصیتی، میزان رضایت شغلی نیز کاهش یا افزایش مییابد.