مجله

زمینه و هدف : تفکر استراتژیک نقش بسیار مهمی را در حفظ بقای سازمانی و پیشرفت روزافزون در محیط متغیر و پویای امروزی ایفا می‌کند. تفکر سیستمی یکی از مولفه‏های تفکر استراتژیک است که چارچوب مفهومی حل مسایل موجود در سازمان را تشکیل می‏دهد و از طریق نگرش سیستمی و همچنین تمرکز بر مشکلات در حین اجرا به حل آن‌ها می‏پردازد. هدف اصلی این تحقیق، تعیین میزان پایبندی مدیران ارشد ستادی دانشگاه علوم پزشکی تهران نسبت به تفکر سیستمی براساس مدل فردریک گلدمن می‌باشد.

روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی ـ تحلیلی است که به صورت مقطعی در سال 1389 بر روی تعداد 100 نفر از مدیران ارشد ستادی دانشگاه علوم پزشکی تهران بعنوان نمونه پژوهش انجام شد. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه استاندارد تفکر سیستمی بود. تعداد 97 نفر پرسشنامه مزبور را تکمیل و عودت دادند. روایی و پایائی پرسشنامه قبل از توزیع به تأیید رسید. جهت ثبت و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و با کمک آزمون T تک نمونه و فریدمن انجام شد.

یافته‌ها : یافته‌های بدست آمده مشخص کرد وضعیت عامل تفکر سیستمی در میان اکثریت مدیران ستادی دانشگاه در حد مطلوب قرار دارد.

نتیجه‌گیری: در این تحقیق مشخص شد مدیران ارشد ستادی دانشگاه علوم پزشکی تهران درحد مطلوب به تفکر سیستمی پای بند هستند. ارتقاء بیشتر و تقویت این نوع تفکر در بین مدیران ستادی دانشگاه بویژه در ارتباط با دیدگاه کل نگر و چند پایانی پیشنهاد می‌شود.

 زمینه و هدف: سازماندهی و استفاده از منابع غیرکتابی در ارتقای کیفی آموزش و پژوهش امری ضروری است؛ لذا هدف از این مطالعه ارزیابی و تعیین سازماندهی مواد غیرکتابی در کتابخانه‌های مرکزی دانشگاه‌های منتخب شهر تهران می‌باشد.

 روش بررسی : مطالعه حاضر پیمایشی و از نوع توصیفی مقطعی بود که در سال 1391 انجام شد. جامعه‌ی آماری را کتابخانه‌های مرکزی دانشگاه‌های شهر تهران تشکیل می‌دادند. گردآوری داده‌ها با استفاده از پرسش نامه‌ای در سه بخش، انجام گردید. روایی آن از طریق ملحوظ داشتن نظریات متخصصان و پایایی با روش آلفا کرونباخ مورد سنجش قرار گرفت که برابر 88% بود. تحلیل داده‌ها با SPSS ویرایش 12 و EXCELL صورت گرفت. نتایج با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی ارائه گردید.

 یافته‌ها : بیشترین مواد غیرکتابی که سازماندهی شده‌اند، پایان­نامه و الواح­ فشرده بودند. بیشترکتابخانه­های این جامعه آماری از نظام رده­بندی کنگره برای فهرست­نویسی منابع و همه کتابخانه­ها از قواعد انگلوآمریکن برای فهرست نویسی استفاده می‌کردند. درخصوص آشنایی کتابداران با فهرست‌های پیوسته(اپک)4 کتابخانه معادل80% با کتابخانه‌ی کنگره آمریکا( LC ) و 3 کتابخانه برابر با 60% با کتابخانه‌ی ملی ایران آشنایی کامل داشتند و همچنین 4 کتابخانه از نرم افزار نوسا استفاده می‌کردند و همه کتابخانه‌ها(100%) نیز با سیستم عامل ویندوز آشنا بودند.

 نتیجه‌گیری: سازماندهی مواد غیرکتابی در کتابخانه ‌ های مورد مطالعه از وضعیت مطلوبی برخوردار نیست و تفاوتهایی در سازماندهی انواع منابع مورد مطالعه مشاهده می ‌ گردد.

زمینه و هدف: با به کارگیری رایانش‎ابری در کتابخانه‎ها و ایجاد کتابخانه‎های ابری، امکان ارائه خدمات کتابخانه‎ای با کیفیت بسیار بالایی فراهم می‎شود. هدف پژوهش حاضر تعیین دیدگاه کتابداران کتابخانه‌های دانشگاه‌های علوم پزشکی شهر تهران در خصوص به کارگیری فناوری رایانش‌ابری است.
روش بررسی: پژوهش حاضر به صورت پیمایشی توصیفی انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه بود که رواییِ آن با نظرخواهی از صاحب‌نظران علوم کتابداری به تأیید رسید و پایایی آن نیز با روش آلفای کرونباخ برابر 77% به دست آمد، پرسشنامه مزبور به صورت الکترونیکی برای کتابداران 42 کتابخانه‌ی دانشگاهی علوم پزشکی شهر تهران ارسال و از 40 کتابخانه پاسخ دریافت شد. تحلیل داده‌ها با SPSS و با آزمون‌های t، دوجمله‌ای و خی‎دو بررسی شد.
یافته‌ها: میانگین مهارت کتابداران در زمینه دیدگاه مدیریت 22/5، نیروی‌انسانی متخصص 19/6، رعایت ملاحظات امنیتی پس از به کارگیری رایانش‌ابری 13/15، و بررسی زیرساخت‌ها 18/13 بود که تمامی کتابخانه‌ها وضعیت مطلوبی داشتند. بودجه و ارائه ی خدمات الکترونیکی در آزمون دو جمله‌ای در حد کم، مقایسه ی امکانات لازم برای به کارگیری رایانش‌ابری در مقابل سایر امکانات کتابخانه‌ها با آزمون خی‌دو برابر %80/7 در مقابل %19/3 بود که وضعیت خوب کتابخانه‌ها را نشان ‌داد. 
نتیجه‌گیری: با توجه به کمبود بودجه و ضعف در ارائه ی خدمات الکترونیکی، رایانش‌ابری با بهره‎گیری از مزایای مختلف فناورانه، می‌تواند خدمات و امکانات بهتری را برای کتابخانه‎های دانشگاه‌های علوم پزشکی شهر تهران فراهم نماید.

زمینه و هدف: بیمار، مشتری اصلی خدمات و محور بیمارستان می باشد و رضایت او می تواند نشان دهنده ی انجام صحیح  ارایه ی خدمات باشد. هدف از انجام این مطالعه تعیین ارتباط میزان اجرای تکریم ارباب رجوع با رضایت بیماران بستری و سرپایی در بیمارستان های شیراز بود.
روش بررسی: مطالعه ی کاربردی حاضر به صورت توصیفی تحلیلی و مقطعی انجام گرفت. ۲۱۱ بیمار بستری و ۱۱۷۵ بیمار سرپایی از ۸ بیمارستان آموزشی در مطالعه شرکت نمودند. ابزار جمع آوری داده ها دو پرسشنامه اجرای تکریم ارباب رجوع و رضایت بیماران و روش جمع آوری داده ها مصاحبه با بیماران و مدیران و مشاهده ی مستندات بود. برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS استفاده شد. جهت ارائه آمار توصیفی از تعداد، درصد و میانگین و به منظور ارائه آمار تحلیلی از آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده گردید.
یافته ها: ۴۵/۴ درصد بیماران بستری و ۴۴/۱ درصد بیماران سرپایی میزان رضایت از خدمات بیمارستانی را ضعیف دانستند. میانگین نمره ی رضایت بیماران بستری و سرپایی به ترتیب ۸/۹±۶۰/۵۳ و ۱۲/۶±۵۴/۲۲ بود که اختلاف از نظر آماری معنی دار بود(۰/۰۰۱=p). میانگین نمره ی میزان اجرای طرح تکریم ارباب رجوع ۶/۳±۱۸۵/۸۷ بود که در سطح قابل قبول قرار داشت. میزان اجرای تکریم ارباب رجوع با سطح رضایت بیماران از نظر آماری ارتباط معنی داری نداشت(۰/۷۳۶=p). 

نتیجه گیری: علیرغم سطح قابل قبول اجرای طرح تکریم ارباب رجوع، سطح رضایت بیماران پایین بود. بازنگری محتوای طرح تکریم ارباب رجوع در محیطهای درمانی و منطبق سازی مفاد آن با  نیازهای بیماران پیشنهاد می گردد.