زمینه و هدف: برنامهی درسی بهعنوان قلب نظام آموزشی، از عوامل موثر در تحقق اهداف و رسالت دانشگاه میباشد و ارزیابی آن از اهمیت ویژهای برخوردار است. ازآنجاکه آموزش پزشکی با حیات انسانها سروکار داشته و دورههای کارآموزی در شکلدهی توانمندی حرفهای دانشجویان پزشکی نقش اساسی دارند، این پژوهش با هدف تعیین میزان مطلوبیت برنامههای کارآموزی از دیدگاه دانشجویان رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران در دوران بیماری کووید-۱۹ بر اساس عناصر نهگانهی فرانسیس کلاین انجام گردید.
روش بررسی: در این مطالعه، از روش توصیفی-پیمایشی استفاده شد. جامعهی آماری ۴۸۷ دانشجوی رشته پزشـکی دانشـگاه علوم پزشکی تهران بودند که در زمان انجام پژوهش در حال گذراندن مرحله کارآموزی بوده و پرسشنامه بهصورت سرشماری در اختیار آنان قرارگرفت. تعداد نمونه بر اساس جدول مورگان ۲۱۵ نفر تعیین گردید. ابزار پژوهش پرسشنامه استاندارد بوده که روایی آن توسط استادان حوزهی علومتربیتی تأیید شد و پایایی آن با روش آلفای کرونباخ ۰/۷۹۴ محاسبه گردید. برای تحلیل دادهها از روشهای آمار توصیفی(شامل جداول آماری، نمودارها، شاخصهای مرکزی و پراکندگی) و آمار استنباطی(شامل آزمونهای t تک نمونه ای و t دو نمونه مستقل) استفاده شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که برنامههای کارآموزی از دیدگاه دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران در دوران بیماری کووید-۱۹ با توجه به اینکه آماره t کلیه متغیرهای پژوهش کمتر از ۱/۹۶ میباشد(اهداف آموزشی ۴/۷۳۵-=t،، محتوای آموزشی ۰/۶۶۶=t، فعالیتهای یادگیری ۷/۸۱۲-=t، راهبردهای تدریس ۴/۲۴۶-=t، مواد و منابع آموزشی ۰/۹۷۰-=t، گروهبندی فراگیران ۵/۲۲۳-=t، فضا(مکان) یادگیری ۴/۰۲۹-=t، زمان یادگیری ۵/۰۴۳-=t، و ارزشیابی یادگیری ۷/۳۴۸-=t) از منظر کلیه عناصر مطلوب نبود. همچنین مشخص شد که در خصوص مطلوبیت این برنامهها به جز عنصر اهداف آموزشی، تفاوت دیدگاه معناداری بین دانشجویان دختر و پسر وجود ندارد.
نتیجهگیری: باتوجه به نتایج پژوهش، برنامههای کارآموزی رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران در دوران بیماری کووید-۱۹ با چالشهایی روبهروست. بنابراین ارایه برنامهای که با شرایط سازگار بوده و بتواند نیازهای آموزشی فراگیران را فراهم آورد ضروری است.