مجله

---

زمینه و هدف: تطبیق شرایط کار با مقتضیات جسمی و روانی کارکنان یک عامل ضروری برای انجام کار به طور موثر است. پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط بین حوادث شغلی و غیبت از کار کارکنان در بیمارستان نمازی شیراز به انجام رسید.

روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی‌ و بصورت مقطعی می‌باشد که در بیمارستان شهید نمازی شیراز در سال 1388 انجام گرفت. تعداد 160 نفر از کارکنان بخش‌های مختلف این بیمارستان بر اساس فرمول کوکران و با روش نمونه‌گیری طبقه‌ای تصادفی ساده وارد مطالعه شدند. جمع آوری داده‌ها با استفاده از یک چک لیست محقق ساخته به انجام رسید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و به کمک آمار توصیفی و آزمون های آماری Chi-Square و t انجام گرفت.

یافته‌ها: از مجموع 160 فرد شرکت کننده در پ‍ژوهش، 159 نفر چک لیست را تکمیل و برگشت دادند. حادثه بریدگی با اشیاء تیز و نوکدار کمترین عدم مواجهه 35 نفر(22%) و حادثه مسمومیت ناشی از کارکردن با حلال ها بیشترین عدم مواجهه 131 نفر(82%) را به خود اختصاص دادند. بین جنسیت، نوبت کاری، پست سازمانی و سابقه خدمت با وقوع برخی از حوادث شغلی رابطه آماری معناداری مشاهده شد. 

نتیجه گیری: با توجه به نتایج، بین فراوانی غیبت از کار و فراوانی هر یک از حوادث شغلی رابطه مشخصی وجود نداشت. توصیه می‌شود ضمن در نظر گرفتن دفاتری برای ثبت دقیق آسیب‌های شغلی در بیمارستان ها، اقدامات لازم از جمله برگزاری دوره‌های آموزشی مورد نیاز برای کارکنان در اولویت قرار داده شود.

---

زمینه و هدف: در یک محیط تورم‌زای شدید همراه با بیکاری، مشکلات اجتماعی افزایش می‌یابد و در نتیجه هزینه‌های بهداشتی درمانی زیادی برای جامعه ایجاد می‌شود. هدف از این پژوهش تعیین ارتباط بین متغیرهای کلان اقتصادی با شاخص‌های بهداشتی است.

روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. قالب مدل پنل دیتا بود و از نرم‌افزار Eveiws 6 استفاده شد. داده‌های پژوهش از سایت بانک جهانی استخراج گردید. پیش آزمون‌های لازم، همچون آزمون F لیمر و آزمون هاسمن به منظور تشخیص مناسب ‌بودن داده‌ها و تعیین مدل مناسب، انجام شد. پس از انجام پیش آزمون‌ها نتایج در قالب یک مدل رگرسیونی تخمین زده شد.

یافته‌ها: یافته‌ها حاکی از معنادار بودن آزمون F و آماره T و بالابودن معیار R² بود. مقدار R² در هر سه مدل به ترتیب(99%-99%-98%) به دست آمد. علاوه بر این، اشتغال با امید به زندگی رابطه مستقیم و با مرگ و میر نوزادان و میزان باروری کل، رابطه‌ی معکوس دارد. تورم نیز با امید به زندگی رابطه‌ی معکوس و با مرگ و میر نوزادان و میزان باروری کل، رابطه‌ی مستقیم را نشان می‌دهد. تولید ناخالص داخلی با امید به زندگی و میزان باروری کل، رابطه‌ی معکوس دارد، امّا با مرگ و میر نوزادان رابطه‌ی معناداری را نشان نمی‌دهد(0/31=P).

نتیجه‌گیری: متغیر‌های اشتغال و تورم و تولید ناخالص داخلی به ترتیب بیشترین تاثیر را بر شاخص‌های بهداشتی دارند. اگرچه شاخص امید به زندگی حساسیت بیشتری به متغیر‌های توضیحی دارد.