مجله

---

زمینه و هدف: یکی از شاخص‌های اساسی و مهم برای ارزیابی موفقیت روش‌های پیمان مدیریت رضایت مندی کارکنان می‌باشد. این مطالعه با هدف بررسی رابطه بین پیمان مدیریت و رضایتمندی کارکنان در بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 1390 انجام شد.

روش بررسی:  پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- مقطعی است. جامعه پژوهش شامل بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران بود که از بین آنها 6 بیمارستان که در آنها پیمان مدیریت اجرا می‌شد انتخاب شد. تعداد 123 نفر از کارکنان این بیمارستان‌ها به سئوالات که پرسشنامه خود ساخته رضایت سنجی از پیمان بود، پاسخ دادند. روایی پرسشنامه به تائید هم اساتید و هم صاحبنظران مرتبط رسید. پایایی نیز با تحلیل داده‌ها با استفاده از شاخصهای آمار توصیفی و آزمون آماری تی زوجی انجام شد.

یافته‌ها: میانگین میزان رضایتمندی کارکنان قبل از اجرای روش‌های پیمان مدیریت 04/3(از 5) و بعد از اجرا 86/2(از 5) بود. بین میزان رضایتمندی کارکنان قبل و بعد از اجرا رابطه معنی دار وجود داشت(005/0< P) و میزان رضایت آنان بعد از واگذاری خدمات کاهش یافته بود.

نتیجه‌گیری: اجرای روش‌های پیمان مدیریت کاهش رضایت کارکنان را به دنبال داشته است. یکی از دلایل این نتیجه اجرای این روش‌ها در کوتاه مدت بوده است. بنابراین بیمارستانها باید یک رابطه بلندمدت را در واگذاری فعالیت‌های خود ایجاد نمایند، تا در این زمینه موفقتر شوند.

---

زمینه و هدف: قسمت بزرگی از خطاهای پزشکی را خطاهای دارویی تشکیل می دهد. برای پیشگیری از خطای دارویی درک صحیح از علل بوجود آورنده و گزارش آنها به خصوص در حوزه پرستاری ضروری است. هدف از این تحقیق، تعیین دیدگاه پرستاران نسبت به علل بروز خطاهای دارویی در بیمارستان های تخصصی و فوق تخصصی اطفال شهر تهران می باشد.

روش بررسی: در این پژوهش توصیفی- تحلیلی، جامعه ی مورد مطالعه را پرستاران شاغل در بیمارستان های آموزشی تخصصی و فوق تخصصی اطفال شهر تهران درسال 92 تشکیل می دادند. 294 پرستار در سه شیفت کاری که به صورت غیرتصادفی طبقه ای انتخاب شده بودند، به پرسش نامه ی اصلاح شده ی Gladstone همراه با عوامل دموگرافیک با روایی و پایایی تایید شده پاسخ دادند. از نرم افزار SPSS نسخه 16 جهت ارائه آمار توصیفی شامل فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار، و آمار تحلیلی شامل آزمونهای من- ویتنی و کروسکال والیس استفاده لازم به عمل آمد.

یافته ها: شایعترین علل خطای دارویی به ترتیب خستگی پرستار، اشتباه پزشک در تجویز دارو، و ناخوانا بودن دستخط پزشک بود. مهمترین علل نبود گزارش خطای دارویی، ترس از واکنش مدیر پرستاری نسبت به خطای دارویی(74/9%) و ترس از واکنش همکاران بود. میانگین درصد خطای گزارش شده توسط پرستاران 42/52 درصد اعلام شد.

نتیجه گیری: ارتقای آگاهی در مورد انواع و علل خطاهای دارویی و نحوه ی گزارش دهی آن ها، و انجام مداخلات اصلاحی مبتنی بر علل، باید در مراکز بهداشتی درمانی و به خصوص بیمارستان های اطفال توسط کارکنان پرستاری نهادینه گردد.  

---

زمینه و هدف: در سالهای اخیر، اصلاحات نظام سلامت ایران در حوزه بهداشتی در قالب طرح پزشک خانواده و نظام ارجاع در حال انجام می‌باشد. با توجه به تغییرات اساسی در اهداف و راهبردهای کلان، لزوم تغییر در ساختار سازمانی که متناسب با این اهداف باشد، بیش از گذشته احساس می‌شود. در این مطالعه‌ی مروری تلاش خواهد شد به کلیه موارد در زمینه‌ی ساختار سازمانی و چالش‌های آن در نظام ارائه مراقبت‌های بهداشتی ایران که در طی پانزده سال اخیر منتشر شده است، اشاره شود و نتایج آنها جمع‌بندی گردد.

روش بررسی: این مقاله یک مطالعه مروری نظام‌مند می‌باشد. فهرست کاملی از شواهد مرتبط، از طریق جستجوی نه پایگاه داده‌ای الکترونیکی، فهرست منابع مقالات یافت شده، پایگاه‌های اطلاعاتی نظام سلامت و تماس با کارشناسان، جمع‌آوری شد.

یافته‌ها: در بررسی 14 مورد مقاله و گزارش نهایی که در دو گروه مقالات و خط‌مشی‌های بالادستی و قوانین تقسیم شده‌اند، نتایج به دست آمده نشان‌دهنده اثربخشی پایین ساختار سازمانی نظام ارائه مراقبت‌های بهداشتی در سطوح مختلف می‌باشد. اغلب مطالعات، به اصلاح ساختار سازمانی موجود، متناسب با اهداف کلان و راهبردهای نظام سلامت توصیه کرده‌اند. از بین ابعاد مختلف ساختار سازمانی، بعد تمرکز و فرایند تفویض اختیار بیشتر از بقیه مورد توجه قرار گرفته است.

نتیجه‌گیری: در شرایط فعلی، با توجه به تغییر اهداف و راهبردهای نظام سلامت در کشور ایران، اصلاح ساختار سازمانی حوزه بهداشتی به ویژه در سطوح محیطی امری ضروری و غیر قابل اجتناب است.

---