جستجو در مقالات منتشر شده


۵ نتیجه برای حنانی
اثر استرس اکسیداتیو بر وضعیت شاخص‌های آنزیمی و غیرآنزیمی در مبتلایان به آپنه‌ی خواب انسدادی شدید و خفیف
پریچهر حناچی، زهرا قاسمی نیا، خسرو صادق نیت حقیقی، ابوالفضل گلستانی،
دوره ۱۲، شماره ۳ - ( مرداد و شهریور ۱۳۹۷ )
چکیده
زمینه و هدف: آپنه ­ی خواب انسدادی یکی از اختلالات شایع خواب می باشد که در عین شیوع بالا، اکثر مبتلایان از آن ناآگاه هستند. علت این اختلال، انسداد مسیرتنفس است که باعث کاهش اکسیژن خون در نتیجه بیدار شدن های مکرر در طول شب می گردد. در این پژوهش، به وضعیت دفاع آنتی اکسیدانی به عنوان یکی از مهم ترین مکانیسم های درگیر برای پیشگیری از عواقب پیشنهاد شده برای این عارضه پرداختیم.
روش بررسی: تعداد ۳۵ نفر از مبتلایان به آپنه­ ی خواب انسدادی انتخاب و با توجه به شاخص آپنه (AHI) در دو گروه آپنه خواب انسدادی خفیف ۱۷ نفر و شدید ۱۸ نفر دسته­ بندی شدند. به منظور بررسی وضعیت دفاع آنتی اکسیدانی از شاخص های آنزیمی GPx و غیرآنزیمی، محتوای گلوتاتیون احیا در نمونه خون ناشتا استفاده گردید.
یافته ­ها: میانگین مقادیر به­ دست آمده برای فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز در مبتلایان به آپنه­ ی شدید ۲/۲±۳۶/۶ و خفیف ۳/۷±۳۵/۳ (U/gHb) را نشان می دهد. میانگین غلظت گلوتاتیون احیا در دو نمونه گروه مبتلایان به آپنه­ ی خفیف ۰/۱±۰/۵۴ Mµ و شدید ۰/۱۰±۰/۶۸ µM را نشان می دهد که غلظت گلوتاتیون احیا در مبتلایان به آپنه­ ی شدید افزایش ۲۳ درصدی با سطح معنادارای(۰/۰۵>p) را نشان می دهد.
نتیجه گیری: باتوجه به نتایج به­ دست آمده می­ توان گفت تفاوت قابل ملاحظه­ ای بین فعالیت GPx آپنه خفیف مشاهده نشد اما مبتلایان به آپنه شدید در مقایسه با آپنه خفیف افزایش معنی داری(۰/۰۵>p) در سطح گلوتاتین احیا نشان دادند که ممکن است پاسخ طولانی مدت به استرس اکسیداتیو سبب تغییر در بیان ژن شده و در طولانی مدت سطح این بیومارکرها را افزایش داده است.

ارتباط بین وضعیت آهن، TIBC و فریتین و سطح هورمونهای تیروئیدی در بیماران مراجعه کننده به آزمایشگاه تشخیص طبی درمانگاه شوریده مشهد
رویا صحت، اسماعیل شهابی سطلسر، پریچهر حناچی،
دوره ۱۳، شماره ۲ - ( خرداد و تیر ۱۳۹۸ )
چکیده
زمینه و هدف: فقر آهن از اختلالات بسیار شایع در جهان محسوب و کمبود آن می­تواند بر روی متابولیسم و عملکرد تعدادی از پروتئین­ها تاثیرگذار باشد که از جمله می­توان به سطح هورمونهای تیروئیدی اشاره نمود، از سوی دیگر­­ ممکن است نوسان در سطح هورمونهای تیروئیدی نیز در وضعیت آهن بدن موثر باشد. هدف از این مطالعه ارزیابی ارتباط بین سطح هورمونهای تیروئیدی و وضعیت ذخایر آهن بوده است.
روش بررسی: جمعیت مورد مطالعه مراجعه کنندگان به آزمایشگاه  درمانگاه شوریده مشهد که پزشک معالج برای آنها تست­های آهن، فریتین، TIBC، TSH، T۳، T۴ و CRP درخواست نموده بود. در کل ۴۲۰ بیمار وارد مطالعه شدند که از این بین ۲۸۷ بیمار زن و ۱۳۳ بیمار مرد و میانگین سنی افراد مورد مطالعه ۴۱/۵ سال بود. تستهای تیروئید و فریتین با روش ELISA و اندازه گیری آهن و TIBC به روش دستگاهی صورت گرفت.
یافته­‌ها: نتایج به دست آمده ارتباط معنی­داری را بین وضعیت آهن بدن و سطح هورمونهای تیروئیدی نشان نداد(۰/۰۵>p)، اما نکته جالب این بود که در افراد با سطح آهن کمتر سطح TSH در بیشترین مقدار و سطح T۴ در کمترین مقدار قرار داشت ولی ارتباط مثبتی بین وضعیت آهن و سطح T۳ مشاهده نگردید.
نتیجه­‌گیری: هر چند که در مطالعه حاضر ارتباط معنی­داری بین وضعیت آهن و سطح هورمونهای تیروئیدی مشاهده نگردید اما به نظر می­رسد که نوسانات هریک از آنها می­تواند بر روی دیگری تا حدی تاثیر گذار باشد.

مقایسه‌ی تاثیر آماده‌سازی پوست با آنتی‌سپتیک‌های پوویدون آیوداین و کلرهگزیدین گلوکونات بر میزان عفونت محل عمل جراحی در بیماران جراحی شکم
فردین امیری، آرش خواجه‌وند، صدیقه حنانی، نمامعلی آزادی،
دوره ۱۶، شماره ۵ - ( آذر ۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه و هدف: عفونت محل جراحی از شایعترین عفونت‌های مرتبط با مراقبت درمانی است. یکی از راه‌های کاهش آن، استفاده از آنتی‌سپتیک مناسب جهت آماده‌سازی پوست محل جراحی(پرپ پوست) می‌باشد. این مطالعه با هدف مقایسه تاثیر آماده‌سازی پوست با آنتی‌سپتیک‌های پوویدون آیوداین و کلرهگزیدین گلوکونات بر میزان عفونت محل عمل جراحی بیماران جراحی شکم انجام شده است.
روش بررسی: این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی بر روی ۷۰ نفر از بیماران جراحی شکمی مراجعه ­کننده به مرکز آموزشی درمانی فیروزگر تهران در بازه زمانی اردیبهشت ماه تا شهریورماه سال ۱۴۰۰ انجام شد. بیماران به ­روش تصادفی ساده به دو گروه آماده‌سازی پوست با آنتی‌سپتیک‌های پوویدون آیوداین(بتادین) و آنتی‌سپتیک کلرهگزیدین گلوکونات تقسیم شدند. پرپ پوست بیماران در هر گروه به روش دو مرحله­ای و با روش استاندارد چرخشی، با استفاده از آنتی‌سپتیک‌های مذکور توسط پژوهشگر انجام شد. بررسی عفونت محل جراحی با کمک چک­لیست محقق­ساخته و همچنین پیگیری وضعیت بیماران با معاینه‌های حضوری توسط پزشک مربوط صورت گرفت. آنالیز داده‌ها توسط آزمونهای Fischer’s Exact و t-test و Chi-Square و Cochrane’s Q صورت گرفت.
یافته‌ها: عفونت محل جراحی در پنج بیمار(۱۴/۲۹ درصد) از گروه بتادین و یک بیمار(۲/۸۶ درصد) از گروه کلرهگزیدین رخ داد. میزان بروز عفونت محل جراحی در گروه بتادین نسبت به گروه کلرهگزیدین، ۵/۵۴ برابر بیشتر بود ولی از لحاظ آماری اختلاف معنی­داری مشاهده نشد(۰/۱۹۸=P). مقایسه­ی عفونت محل جراحی در مدت ۲۴ ساعت پس از جراحی(۰ درصد) و مدت ۳۰ روز پس از جراحی(۸/۵۷ درصد) نشان داد که هر دو آنتی‌سپتیک در کاهش بروز عفونت محل جراحی موثر بودند(۰/۰۰۱>P). همچنین بروز عفونت محل جراحی با مدت زمان بستری بیماران به ­مدت ۲ روز، مرتبط بود(۰/۰۰۱=P).
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که میزان بروز عفونت محل جراحی در گروه بتادین ۵/۵۴ برابر بیشتر از گروه کلرهگزیدین بوده، اما باوجود این از نظر آماری اختلاف معنی‌داری بین دو گروه مشاهده نشد. بنابراین می‌توان هرکدام از این دو آنتی‌سپتیک را جهت آماده‌سازی پوست محل عمل جراحی شکم به کار برد.

ارزیابی اثر استفاده از شبکه‌ی مجازی بر دانش و مهارت عملی دانشجویان اتاق عمل
صدیقه حنانی، نازنین صراف شهری، اسما فیضی دهخوارقانی، نجمه سمیعی، آذر عرب خزاعی، آذین عرب خزاعی، کیارش کامبوزیا،
دوره ۱۷، شماره ۳ - ( ۵-۱۴۰۲ )
چکیده
زمینه و هدف: شبکه‌ی مجازی به یکی از تأثیرگذارترین ابزارها در زندگی افراد تبدیل‌شده است که بر جنبه‌های مختلف زندگی تأثیر می‌گذارد. در رشته‌های علوم پزشکی با توجه به پیشرفت‌های فراوان، استفاده از شبکه‌ی مجازی در حال افزایش است؛ اما شبکه‌ی مجازی می‌تواند سبب اتلاف­ وقت دانشجویان و کاهش ساعت مطالعه شود که بر دانش و مهارت عملی دانشجویان تأثیر منفی دارد. در این مطالعه، تأثیر استفاده از شبکه‌ی مجازی بر دانش و مهارت عملی دانشجویان اتاق عمل بررسی گردید.
روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی-تحلیلی بود که روی ۶۰ نفر از دانشجویان ترم ۶ و ۸ اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی ایران سال ۱۳۹۹ به روش سرشماری انجام شد. دانشجویان در پایان ترم تحصیلی به‌منظور بررسی دانش تئوری به آزمون جامعی که شامل ۴۰ سوال بود و به‌منظور بررسی میزان استفاده از شبکه‌ی مجازی، به پرسش‌نامه­‌ی پژوهشگرساخته پاسخ دادند. همچنین، مهارت عملی دانشجویان توسط نمره کارآموزی آنان سنجیده شد. در نهایت، از آزمون کولموگروف اسمیرنف و ضریب همبستگی پیرسون برای سنجش نرمال بودن داده‌ها استفاده‌شده و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با نرم‌افزار SPSS انجام شد.
یافته‌ها: بر اساس یافته‌های این پژوهش، بین میزان استفاده از شبکه‌ی مجازی و دانش تئوری رابطه معنی‌دار منفی وجود دارد(۰/۰۵>P). بدین‌صورت‌که با افزایش استفاده از شبکه مجازی، سطح دانش تئوری دانشجویان کاهش می‌یابد. از سوی دیگر، بین دانش تئوری و مهارت عملی ارتباط معنادار مثبتی وجود دارد. ازطرفی بین میزان استفاده از شبکه­‌ی مجازی و مهارت عملی دانشجویان رابطهی معنی‌داری مشاهده نشد(P>۰/۲۱)
نتیجه‌گیری: باتوجه به یافته‌های این پژوهش، استفاده از شبکه‌ی مجازی سبب تضعیف دانش تئوری دانشجویان می‌شود. بدین‌صورت­‌که، با افزایش نمره‌ی پرسش‌­نامه­‌ی پژوهشگرساخته(میزان استفاده از شبکه‌ی مجازی)، نمره­‌ی آزمون جامع کاهش‌ می‌یابد. از نتایج دیگر پژوهش می‌توان به ارتباط معنادار مثبت میان دانش تئوری و مهارت عملی اشاره کرد که با افزایش نمره‌ی آزمون جامع، نمره‌­ی به‌دست‌آمده در کارآموزی نیز افزایش می‌یابد.

طراحی، اجرا و ارزشیابی پروتکل قبل، حین و بعد از جراحی ویپل و تأثیر آن بر دانش، نگرش و مهارت بالینی دانشجویان رشته اتاق‌عمل
صدیقه حنانی، پارسا فرمهین فراهانی، فردین امیری،
دوره ۱۸، شماره ۳ - ( ۵-۱۴۰۳ )
چکیده
زمینه و هدف: آموزش‌های معمول برای کسب دانش و مهارت دانشجویان رشته اتاق‌عمل، جهت ایفای نقش به‌عنوان فرد اسکراب و سیار، به‌ویژه در اعمال جراحی پیچیده و تخصصی، کافی نیست. این پژوهش با هدف تعیین تأثیر طراحی، اجرا و ارزشیابی پروتکل قبل، حین و بعد از عمل جراحی ویپل و تأثیر آن بر دانش، نگرش و مهارت بالینی دانشجویان رشته اتاق‌عمل دانشگاه علوم پزشکی ایران انجام شد.
روش بررسی: این پژوهش، مطالعه‌ای نیمه‌تجربی از نوع قبل و بعد از مداخله بود که طی آن ۵۰ نفر از دانشجویان ترم پنجم و هفتم مقطع کارشناسی رشته اتاق‌عمل‌ انتخاب شده و با استفاده از پروتکل طراحی شده، آموزش داده شدند. محتوای پروتکل، شامل جدیدترین اصول تکنولوژی جراحی ویپل در زمینه آناتومی جراحی، بیماری‌شناسی دستگاه گوارش و پانکراس، اقدامات تشخیصی و آمادگی‌های قبل از عمل جراحی ویپل، فرایند عمل جراحی ویپل و مرحله‌ی پس از عمل جراحی و دوره ریکاوری جراحی ویپل بود. قبل و بعد از آموزش، میزان دانش، نگرش و مهارت‌های بالینی دانشجویان با استفاده از پرسش‌نامه و چک لیست مشاهده‌ای، ارزیابی و مقایسه شد. داده‌ها با استفاده از آزمون پارامتری تی زوجی، آزمون ناپارامتری ویلکاکسون و آزمون تحلیل کوواریانس در نرم‌افزار SPSS تجزیه و تحلیل گردید.
یافته‌ها: نتایج مطالعه‌ی حاضر نشان داد که بعد از به‌کارگیری پروتکل آموزشی طراحی شده، دانش، نگرش و مهارت بالینی دانشجویان اتاق‌عمل افزایش یافته است. یعنی به‌کارگیری پروتکل آموزشی طراحی شده بر میزان دانش، نگرش و به‌ویژه مهارت‌های بالینی دانشجویان موثر بود. به طوری‌که اختلاف معنادار آماری در میانگین نمره آزمون دانش، نگرش و مهارت بالینی دانشجویان قبل و بعد از آموزش مشاهده شد(۰/۰۵>P).
نتیجه‌گیری: براساس نتایج حاصل از این مطالعه، طراحی و به‌کارگیری پروتکل‌های آموزشی، شیوه‌ای مؤثر در فرایند آموزش و ارزشیابی میزان دانش، نگرش و مهارت‌های بالینی دانشجویان در اعمال جراحی پیچیده و تخصصی مانند عمل جراحی ویپل می‌باشد. ازاین‌رو به‌کارگیری پروتکل‌های آموزشی طراحی شده در فرایند آموزش دانشجویان، به کلیه استادان و مسئولان آموزشی رشته اتاق‌عمل توصیه می‌شود.

صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به پیاورد سلامت می باشد.

طراحی و برنامه نویسی: یکتاوب افزار شرق

© 2025 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by : Yektaweb