مجله

---

زمینه و هدف: کورتیکوستروییدها اثرات سوء بعد از اعمال جراحی غیر قلبی را کاهش میدهند. هدف از اجرای این مطالعه تعیین میزان اثر بخشی تزریق وریدی (۶×۲میلی گرم) دگزامتازون در کاهش عوارض بعد از عمل جراحی قلبی است.
روش بررسی: در یک کارآزمایی بالینی آینده نگر، دوسوکورتصادفی شده با کنترل دارونما ۱۸۴ بیمار با وضعیت فیزیکی یک و دو، ۴۰-۸۲ ساله برای اعمال جراحی انتخابی گرافت شریان کرونر تحت بیهوشی عمومی مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه نرمال سالین (یک میلی لیتر) و دگزا متازون (۲×۶ میلی گرم به صورت وریدی) تقسیم شدند و داروی خود را در دو مرحله پیش از جراحی و صبح روز بعد از عمل دریافت کردند. بیماران در فواصل ۲۴ و ۴۸ ساعت بعد از عمل جراحی تا روز مرخص شدن از بیمارستان برای ارزیابی عوارض مورد مطالعه قرارگرفتند.
یافته ها: دگزامتازون بروز تهوع (۰۳۴/۰=(P  و استفراغ بعد ازعمل را کاهش داده (۰۰۵/۰(P = و سبب افزایش اشتهای بعد از عمل در بیماران میشود (۰۰۵/۰ (P=. همچنین بروز فیبریلاسیون دهلیزی ۲۴ و ۴۸ ساعت بعد از بیهوشی عمومی در بیمارانی که دگزامتازون دریافت کرده بودند نیز کاهش یافت (۰۱۸/۰ .(P= دگزامتازون در کاهش درد بعد از عمل تاثیری نداشت. 
نتیجه گیری: تجویز دگزامتازون وریدی (۱۲میلی گرم در مقادیر تقسیم شده) به منظور کاهش عوارضی چون، تهوع و استفراغ و فیبریلاسیون دهلیزی و افزایش اشتهای بعد ازعمل بیمارانی که تحت جراحی قلبی قرار می گیرند موثر است وتوصیه می شود.

---

زمینه وهدف: سکته مغزی (stroke) علت مهم عارضه مرگ و میر بیماران تحت عمل جراحی گرافت شریان کرونری
هست. بجز بیماری های شریان کرونری، مکانیسم های مختلفی می تواند باعث سکته های پیرامون عمل  CABG شود. هدف از انجام این مطالعه، ارزیابی تاثیر انسداد شریان کاروتید داخلی در میزان سکته و مرگ و میر در بیماران تحت عمل جراحی گرافت شریان کرونری هست.
روش بررسی: در یک مطالعه همگروهی تاریخی، کلیه بیماران تحت عمل جراحی CABG بین فروردین ۱۳۸۰ تا پایان اسفند ۱۳۸۴ در مرکز قلب تهران بررسی شدند. بیمارانی که تعویض دریچه داشتند یا عمل جراحی آن ها غیر از گرافت شریان کرونر بود ازمطالعه حذف شدند. قبل از عمل جراحی برای همه بیماران سونوگرافی کاروتید دابلکس انجام شد. در سونو گرافی سرعت جریان خون اندازه گیری شد تا درجه انسداد شریان کاروتید مشخص شود. تنگی قطر شریان کاروتید داخلی بر اساس تنگی غیر مشخص کمتر از۶۰%، گروه  (A)و تنگی مشخص بین  ۶۰ تا ۹۹%، گروه (B) و بیمارانی که هیچ جریان خونی در کاروتید نداشتند به عنوان انسداد شریان کاروتید داخلی، گروه (C) طبقه بندی شدند. در پایان برای ارزیابی میزان سکته و مرگ و میر در بیماران مبتلا به تنگی یا انسداد شریان کاروتید داخلی تحت عمل جراحی گرافت شریان کرونری کلیه اطلاعات در یک پرسشنامه استاندارد جمع آوری گردید.  آنالیز آماری با استفاده از تستهای آماری X۲، فیشر و T انجام شد.
یافته ها:  با توجه به آزمون های انجام شده، میزان سکته پیرامون عمل  در گروه A ، ۸/۰در صد بیماران ( ۱۵نفر)، ۷/۴۶ درصد (۱۴نفر) در گروه B و۹۰ درصد (۹نفر) در گروه C قرار داشتند (P=./۰۰۰۱). همچنین میزان مرگ و میر گروههای C ,B ,A  به ترتیب ۱/۰ درصد (۲ نفر)، ۷/۱۶ درصد (۵ نفر) و  ۷۰ درصد (۷ نفر)  بود (P=./۰۰۰۱).
نتیجه گیری: وجـود انسداد شریان کاروتید داخـلی، میزان مـرگ و میر و عوارض جـانبی بیماران تـحت عمل جراحـی CABG را افزایش می دهد.

---

زمینه و هدف: تصمیم در قطع مصرف آسپیرین قبل ازا عمال جراحی قلب به دلیل احتمال خونریزی و مرگ ومیر هست. هدف از اجرای این مطالعه تاثیر مصرف آسپیرین بر روی میزان مرگ و میر در این گونه اعمال جراحی است.
روش بررسی: در یک مطالعه همگروهی تاریخی ۲۲۵۲ بیمار در فاصله زمانی فروردین ۱۳۷۴ تا پایان اسفند ۱۳۸۲ در بیمارستان شریعتی برای اعمال جراحی گرافت شریان کرونر تحت بیهوشی عمومی مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران به دو گروه بررسی (دریافت آسپیرین) و گروه شاهد(بدون دریافت آسپیرین) تقسیم شدند. این دو گروه در شرایط کاملاً مشابه و در طی یک دوره زمانی معین به منظور تعیین پیامد مواجهه، مورد بررسی و پیگیری قرار گرفتند. مصرف آسپیرین طی ۷ روز قبل از عمل تعریف گردید.   
یافته ها: بیماران تحت عمل جراحی گرافت شریان کرونر که آسپیرین مصرف کرده اند در مقایسه با گروهی که آسپیرین دریافت نکرده بودند خونریزی کمتری داشتند  (P=./۰۰۰۱) و تفاوت معنی داری در دریافت فرآورده های خونی و عمل جراحی مجدد بیماران به دلیل خونریزی، در بین افرادی که آسپیرین مصرف نموده نسبت به آنهایی که آسپیرین دریافت نکرده بودند دیده شده است (P=./۰۰۰۱).
با استفاده از آنالیز چند متغیره رگراسیون [ Odds Ratio = ۰,۱۲, CI=۹۵% ( ۰.۰۵, ۰.۲۸)] مرگ و میر در بیماران تحت عمل جراحی گرافت شریان کرونر که آسپیرین دریافت کرده بودند، در مقایسه با بیمارانی که آسپیرین مصرف نکرده بودند کمتر بوده است  (P=./۰۰۰۱).
نتیجه گیری : مصرف آسپیرین قبل از عمل در بیماران تحت عمل جراحی گرافت شریان کرونر سبب افزایش خونریزی و دریافت خون بیشتر نمی شود و کاهش قابل توجه ای در میزان مرگ و میر بیماران تحت عمل جراحی CABG دیده شده است

---

زمینه و هدف: امروزه بیماریهای قلب و عروق مهمترین چالش نظام سلامت در جهان است. پیشگیری و مدیریت بیماریهای قلب و عروق نیاز به یک سامانه فراگیر و جامع برای ثبت داده‌ها دارد. اطلاعات موجود در پرونده بیمار یکی از مهمترین داده‌هایی است که باید در راستای سهولت و تسریع فرایند درمان طبقه‌بندی شود. هدف از این پژوهش مقایسه سامانه طبقه‌بندی بیماریهای قلب و عروق در کشورهای توسعه یافته با ایران برای بهبود سیاستهای بهداشت و درمان در جهت مبارزه با بیماریهای قلب و عروق در ایران است.
روش بررسی: پژوهش حاضر به روش مروری- مقایسه‌ای در سال۸۷-۱۳۸۶ انجام شده است. جامعه پژوهش سامانه‌های طبقه‌بندی بیماریهای قلب و عروق در کشورهای امریکا، استرالیا، انگلیس و کانادا بوده است. ابزار گردآوری داده‌ها در این بررسی از طریق جستجو در کتابها، نشریات، اینترنت و همچنین مکاتبه با کشورهای توسعه یافته بود. تحلیل این سامانه‌ها با استفاده از اطلاعات موجود در جداول مقایسه‌ای انجام شد. در این پژوهش فصول و مباحث مربوط به بیماریهای قلب و عروق در سامانه‌ طبقه‌بندی بیماریها در کشور ایران نیز بررسی شد.
یافته‌ها: در کلیه کشورهای توسعه یافته سامانه طبقه‌بندی بیماریها بصورت ملی در آمده است تا نیازهای بهداشتی آن کشور را برای طبقه‌بندی بیماریهای قلب و عروق برآورده کند. در کشورهای توسعه یافته به استثنای انگلیس از یک مدل طبقه بندی چند محوری استفاده شده است. در این مدل استفاده از استانداردهای مراقبت بهداشت، آموزش از راه دور، برنامه‌های آموزش سالیانه و مشاوره با متخصصین قلب و عروق دیده شد. ایران فاقد سامانه ملی طبقه‌بندی بیماریهای قلب و عروق بود.
بحث و نتیجه‌گیری: در راستای بهبود مدیریت و پیشگیری از بیماریهای قلب و عروق در ایران ایجاد سامانه ملی طبقه‌بندی بیماریهای قلب و عروق نقش موثری خواهد داشت.

---

زمینه و هدف: در بسیاری از برنامه‌های ترجمه دانش اظهارات خود پژوهشگران مبنای سنجش فعالیت­شان می‌باشد. این مطالعه با هدف بررسی اعتبار خودارزیابی محققین دانشگاه علوم پزشکی گلستان از عملکردشان در زمینه ترجمه دانش و عوامل موثر بر "امتیاز خودارزیابی محققین" انجام شد.

روش بررسی: در این تحقیق پرسشنامه معتبر و پایا در زمینه ترجمان دانش توسط ۴۰ محقق دانشگاه علوم پزشکی گلستان تکمیل گردید. در این پرسشنامه، از محققان خواسته می­شد تا به فعالیت ترجمه دانش خود در مورد یک طرح مشخص اتمام یافته امتیازی از صفر تا ۱۰ بدهند. تحلیل آماری با استفاده از آزمون تی زوجی و ضریب همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون خطی صورت پذیرفت.

یافته‌ها: میانگین امتیاز فعالیت ترجمه محققین و میانگین امتیاز خودارزیابی آنان بترتیب ۳/۵۲ و ۵/۴۷ بود که این اختلاف از لحاظ آماری معنی دار بود( ۰/۰۰۱>P). همبستگی پیرسون بین فعالیت ذکر شده و امتیاز خودارزیابی ۰/۷۳ بود. متغیرهای موثر و معنی دار بر امتیاز خودارزیابی در مدل رگرسیونی جنسیت مرد، داشتن مسئولیت اجرایی و درصد زمان اختصاص داده به پژوهش بود و متغیرهای موثر برامتیاز میزان فعالیت جنسیت مرد، نوع پژوهش(پژوهش‌های علوم بالینی در مقایسه با علوم پایه) و زمان اختصاص داده به پژوهش بود.

نتیجه‌گیری: مطالعه فعلی نشان داد، پژوهشگران میزان فعالیت‌های ترجمه دانش خود را بیشتر برآورد می‌نمایند، لذا به نظر می‌رسد در نظر گرفتن راهکارهایی نظیر آموزش در مورد مفاهیم و فعالیت‌های ترجمه دانش می‌تواند خلاء بین پژوهش و تولید دانش را پر نماید.

---

زمینه و هدف: مشارکت کارکنان و سازگاری سازمانی دو متغیر اساسی و اثرگذار بر عملکرد سازمان‏ها هستند. مدیران باید ضمن توجه ویژه به این دو متغیر، سعی کنند همواره آن‏ها را بهبود بخشند. در این راستا، پژوهش حاضر به تعیین ارتباط بین مشارکت سازمانی و سازگاری سازمانی در بیمارستان‏های عمومی آموزشی کرمان پرداخته است.

روش بررسی: جامعه‏ی پژوهش حاضر، شامل کلیه‏ی کارکنان سه بیمارستان عمومی آموزشی کرمان بود که به تعداد ۱۳۷۰ نفر برآورد گردیدند. جهت انتخاب نمونه به تعداد ۳۰۲ نفر، از روش نمونه‌گیری نظام‌مند استفاده گردید. داده‏ها با استفاده از پرسش‌نامه استاندارد دنیسون گرداوری شد و با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، آنالیز واریانس و آزمون‏های پس تجربه، تحلیل گردیدند.

یافته‌ها: بر اساس یافته‏های به دست‌ آمده، دو متغیر مشارکت و سازگاری و شاخص‏های مربوط به هر کدام در سطح قابل قبولی قرار داشتند. بین دو متغیر اصلی شاخص‏های مربوط به آن‏ها رابطه‌ی مثبت و معناداری مشاهده شد. علاوه بر این، متغیرهای مزبور در بیمارستان‏های مورد مطالعه با هم اختلاف معناداری داشتند.

نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر می‏تواند به عنوان مکملی برای ارزیابی و پیش‏بینی اولویت‏های تغییر در بیمارستان‏های مذکور و تدوین بهتر راهبرد‏ها برای اجرای موفقیت‌آمیز فنون و فرایندهای مدیریت به‏ کار گرفته شود.

---

---

---