زمینه و هدف: تعارض و سرریزشدگی کار- خانواده از زمره عوامل تهدیدکنندهی بهزیستی پرستاران است. این پژوهش با هدف بررسی رابطهی تعارض و سرریزشدگی کار - خانواده با بهزیستی عاطفی(مثبت و منفی) در پرستاران اجرا شد.
روش بررسی: روش پژوهش حاضر توصیفی - تحلیلی بود و جامعه آماری پژوهش را پرستاران زن دو بیمارستان دولتی در شهر اصفهان تشکیل دادند که از میان آنها 197 نفر به روش در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای جمعآوری دادهها شامل پرسشنامهی تعارض کار - خانواده، پرسشنامهی سرریزشدگی کار- خانواده و پرسشنامهی عواطف وابسته به شغل بودند که روایی و پایایی آنها تایید شد. دادهها با استفاده از تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل گردید.
یافتهها: نتایج بدست آمده نشان داد که از دو مولفهی تعارض کار- خانواده و خانواده- کار، تعارض کار- خانواده قادر به پیش بینی عواطف منفی و مثبت در پرستاران است. همچنین مشخص شد از چهار مولفه سرریزشدگی کار- خانواده، سرریزشدگی به کار منزل قادر به پیشبینی عواطف منفی و سرریزشدگی به زمان آزاد قادر به پیشبینی عواطف مثبت در پرستاران هستند.
نتیجهگیری: تعارض کار- خانواده و سرریزشدگی کار- خانواده می تواند بهزیستی عاطفی پرستاران را دچار مشکل کند. به همین منظور لازم است که پرستاران آموزشهای لازم را برای مدیریت مطلوب تعارض و سرریزشدگی کار- خانواده دریافت کنند.