زمینه و هدف: ارزیابی محیط داخلی بیمارستان به عنوان مهمترین مرحله در برنامهریزی استراتژیک در نظر گرفته میشود. از این طریق ضمن شناخت نقاط ضعف و محدودیتهای سازمان به ویژه موارد تاثیرگذار بر عملکرد، پتانسیل پاسخ گویی سازمان برای آنها نیز تعیین میگردد. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی محیط داخلی بیمارستان شهید رجایی گچساران بر مبنای مدل شناخت سازمانی وایزبورد به انجام رسید.
روش بررسی: در یک پژوهش توصیفی مقطعی، تعداد 123 نفر از کارکنان بیمارستان شهید رجایی گچساران بر اساس فرمول و به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و وارد مطالعه شدند. دادهها توسط پرسشنامه استاندارد "وایزبورد" مشتمل بر 35 سوال در هفت حیطه جمع آوری شد. تحلیل دادهها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و به کمک آزمون t به انجام رسید.
یافتهها: در میان متغیرهای شش گانه مورد پژوهش، متغیر ارتباطات با میانگین و انحراف معیار 25/1±15/3 بهترین وضعیت و متغیر مکانیسم پاداش با میانگین و انحراف معیار 32/1±59/4 بدترین وضعیت را به خود اختصاص دادند. اختلاف آماری معنی داری بین کلیه متغیرها بجز متغیر رهبری نسبت به امتیاز خنثی مشاهده شد.
نتیجهگیری: بر اساس یافتههای این پژوهش بیمارستان شهید رجایی گچساران در بعد هدف گذاری، ساختار سازمانی، هماهنگی، ارتباطات درون سازمانی و نگرش کارکنان نسبت به تغییر دارای نقطه قوت و در بعد پاداش دارای ضعف میباشد؛ همچنین در بعد رهبری دارای وضعیت خنثی بوده و فاقد قوت یا ضعف مشخصی میباشد.