مجله

زمینه و هدف: شیر به عنوان محیط کشتی مناسب برای بیشتر میکروارگانیسم ها است. آلودگی در زنجیره ی تولید شیرخام و عمل آوری آن نتیجه ی شرایط بهداشتی نامناسب، حمل و نقل طولانی مدت و نبود امکانات برای ذخیره سازی شیر اتفاق می افتد. هدف تحقیق، شناسایی و اثرات میکروارگانیسم های شایع عفونت های ورم پستانی و نقش آنها در انتقال بیماری ها به همراه شیر به عنوان  عامل اصلی در مخازن نگهداری و سرانجام انتقال این پاتوژن های عفونی به انسان، می پردازد. 
روش بررسی: در مجموع ۴۵۰ نمونه شیر خام  از دامداری های سنتی و صنعتی اطراف شهر تهران جمع آوری شد. به منظور تعیین هویت باکتری های رشد کرده، انتقال آن ها به محیط کشت افتراقی باتوجه به روش های استاندارد میکروب شناسی و بررسی حساسیت آنتی بیوتیکی(دیسک دیفیوژن) صورت گرفت.
یافته ها: نتایج آزمایش های بیوشیمیایی تعداد ۲۲۵ جدایه حاصل از کشت جهت جداسازی و تشخیص باکتری های موجود در شیر خام و بررسی تست حساسیت آنتی بیوتیکی و انجام آنتی بیوگرام مطابق با دستورالعمل استاندارد ۲۰۱۰  CLSI صورت گرفت. آنتی بیوتیک های تایلوزین و استرپتومایسین با داشتن بیشترین میزان مقاومت آنتی بیوتیکی به ترتیب: ۲۲۱(۹۸/۲%) و ۲۱۷(۹۶/۵%) مورد و در مقابل بیشترین حساسیت نسبت به تترادلتا و سیپروفلوکساسین به ترتیب مقاومت: ۰(۱۰۰%) و ۱۵(۶/۷%) مورد باکتریایی مشاهده شد.
نتیجه گیری: با توجه به وضعیت موجود و نتایج به دست آمده میزان آلودگی شیرهای حاصل از دامداری های سنتی و صنعتی بسیار بالاست. درمان های منظم ورم پستان و عفونت های حاصل توسط متخصصان امر صورت می گیرد ولی آلودگی های ناشی از دوشیدن و جمع آوری، زیادتر از مقادیر طبیعی می باشد. استفاده ی مکرر از آنتی بیوتیک ها و ایجاد مقاومت ناشی از آن مشکل بسیار مهم و قابل تاملی را در این زمینه فراهم کرده است.

زمینه و هدف: پوست انار حاوی مقادیر زیادی از ترکیبات آنتی باکتریال و آنتی اکسیدان می‌باشد. با افزایش مقاومت آنتی‌بیوتیکی در باکتری اشریشیاکلی به عنوان عامل اساسی در عفونت ادراری و استافیلوکوک اورئوس عامل عفونت‌های مقاوم به درمان، نیاز جدی به درمان جایگزین و یا ترکیباتی که مقاومت کمتری از خود نشان دهند، احساس می‌شود. هدف، بررسی خواص آنتی باکتریال عصاره‌ی انار و ممانعت کننده از مقاومت آنتی بیوتیکی عصاره برعلیه باکتریهای پاتوژن می‌باشد.
روش‌ بررسی: پس از جمع آوری پوست تازه‌ی انار آنها را در مکانی به دور از نور خورشید و در سایه برای مدت 72-48 ساعت خشک کرده و عصاره‌گیری به روش خیساندن(ماسیراسیون Maceration) صورت گرفت، در بررسی میزان حداقل غلظت (رقت) مهارکننده از محیط مولرهینتون براث و برین هارت اینفیوژن آگار (Brain Heart Infusion Agar :BHI) استفاده شد.‌ در روش چاهک(میکرودایلوشن) میزان کدورت حاصل، ارزیابی گردید.
یافته‌ها: نتایج حاصل از آزمون میکرودایلوشن نشان داد که حداقل غلظت ممانعت کننده از رشد (MIC:  Minimum Inhibitory Concentration) برابر با رقت 1/8 به میزان 25 میکرولیتر از عصاره‌ی انار برای باکتری اشریشیاکلی و باکتری استافیلوکوک اورئوس حداقل غلظت ممانعت کننده از رشد (MIC) برابر با رقت 1/16 به میزان 12/5 میکرولیتر از عصاره‌ی انار است.
نتیجه گیری: عصاره‌ی استخراج شده از پوست انار در شرایط ذکر شده بیشترین خاصیت ضدمیکروبی را در مقایسه با سایر موارد دارد. این عصاره با بیشترین اثر ضدمیکروبی بر روی استافیلوکوک اورئوس از باکتری‌های گرم مثبت و در مقابل اشریشیاکلی که شاخص آلودگی مدفوعی به شمار می رود نیز کاملا موثر است. در نهایت استافیلوکوک اورئوس بیشترین حساسیت را به این عصاره از خود نشان داد.