مجله

روش بررسی: با جستجو در پایگاه­های اطلاعاتی Pubmed، Google Scholar و Scopus مطالعاتی که به بررسی کاربردهای مختلف رایانه­های جیبی و تلفن‌های هوشمند در میان جامعه پزشکی پرداخته بود، جمع آوری شد. در جستجو از عبارتهای Handheld Computer, Mobile phone، Smartphone، Personal digital assistants و مترادف ها استفاده شد.

نتیجه ‌گیری: با حجم وسیع اطلاعات پزشکی که روزانه تولید می­شود، رایانه­های جیبی و تلفن­های هوشمند ابزارهای مفیدی برای پزشکان و دانشجویان پزشکی می­باشند؛ چرا که از طریق این ابزارها به راحتی می­توانند بر بالین بیمار به اطلاعات روزآمد دسترسی پیدا کنند و دانش پزشکی خود را ارتقا بخشند. بهره­گیری از این ابزارها در مراکز درمانی کشور کارایی و کیفیت خدمات بهداشتی درمانی را ارتقاء می­دهد.

 زمینه و هدف: جنس عاملی غیرقابل تعدیل در انجام رفتارهای خودمراقبتی است. با وجود این عقیده که زنان در خودمراقبتی بهتر از مردان هستند، شواهد بسیار اندکی برای به چالش کشیدن این دیدگاه وجود دارد. هدف از این مطالعه تعیین وضعیت خودمراقبتی در مردان و زنان مبتلا به نارسایی قلبی می‌باشد.

 روش بررسی: این مطالعه مقطعی و از نوع توصیفی-تحلیلی بر روی 239 بیمار مبتلا به نارسایی قلبی صورت گرفت. برای جمع آوری اطلاعات، از پرسشنامه شاخص خودمراقبتی نارسایی قلبی ( SCHFI ) ، سنجش افسردگی اختصاصی بیماران قلبی ( CDS ) ، سنجش وضعیت عملکرد شناختی ( MMSE ) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم افزار آماری V.19 SPSS و آزمون‌های آمار توصیفی و استنباطی(کای اسکوئر، من ویتنی، کروسکال والیس، تی تست و رگرسیون لوجستیک) استفاده شد. 

 یافته‌ها: میانگین نمره‌ی خودمراقبتی در زنان 88/9 ± 71/39 و در مردان 05/12 ± 60/44 از 100 بود. در مدل رگرسیونی، جنسیت در همه حیطه‌های خودمراقبتی به عنوان پیش بینی کننده‌ی مهم خودمراقبتی مطرح نشد، فقط در حیطه‌ی اعتماد به خود معنی دار شد که نشان داد زنان نسبت به مردان از لحاظ وضعیت اعتماد به خود در زمینه‌ی خودمراقبتی از شانس کمتری برخوردار بودند.

 نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه در تمامی ابعاد، زنان وضعیت خودمراقبتی بدتری داشتند، پیشنهاد می‌شود که در شناسایی این نوع بیماران در معرض خطر خود مراقبتی ضعیف و طراحی برنامه‌های درمانی و مراقبتی آنان، با توجه به آسیب پذیری و اثرات روحی-روانی بیشتر بیماری بر زنان، به جنس به عنوان یک عامل پیش بینی کننده توجه شود.

 زمینه و هدف: مدیریت اطلاعات شخصی(PIM یا Personal Information Management)، فرایندی است نوین که دربرگیرنده‌ی سه بخش منابع اطلاعات، ابعاد و ابزارها می‌باشد. هدف این پژوهش تعیین میزان آشنایی دانشجویان دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی دانشگاه علوم پزشکی تهران با فرایند PIM بود.

 روش بررسی: در این پژوهش کیفی، جامعه‌ی آن شامل دانشجویان دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 1391 با حجم نمونه‌ای برابر با 145 نفر بود. افراد با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و در نهایت داده‌ها با انجام مصاحبه‌های نیمه ساختمند از 73  نفر بوسیله‌ی 10 سوال طبقه بندی شده بر اساس چهارچوب مفهومی در خصوص نحوه‌ی گرداوری، سازماندهی، نگهداری و بازیابی اطلاعات انجام شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار تحلیل داده‌های کیفی(Nvivo 8) استفاده شد.

 یافته‌ها: بر اساس یافته‌ها،37 نفر(51%) از افراد مصاحبه شونده از ابزارها و روش‌هایی برای سازماندهی و نگهداری اطلاعات استفاده می‌کردند و روش‌های منحصر به فردی برای بازیابی اطلاعات داشتند. بیشترین دغدغه 35 نفر(49%) در زمینه ی نگهداری اطلاعات و 21 نفر(29%) در مورد گردآوری اطلاعات دیده شد.

نتیجه‌گیری: فرایندPIM  در بین دانشجویان چندان شناخته شده نیست و بسیاری از این افراد علیرغم نیاز به آن، اطلاعات شخصی خود را به صورت ناقص جمع آوری، نگهداری و سازماندهی نموده و در بازیابی اطلاعات نیز مشکل دارند. بنابراین، آموزش و ارتقای عملکرد دانشجویان در این زمینه می‌تواند راهگشا باشد.

زمینه و هدف: با به کارگیری رایانش‎ابری در کتابخانه‎ها و ایجاد کتابخانه‎های ابری، امکان ارائه خدمات کتابخانه‎ای با کیفیت بسیار بالایی فراهم می‎شود. هدف پژوهش حاضر تعیین دیدگاه کتابداران کتابخانه‌های دانشگاه‌های علوم پزشکی شهر تهران در خصوص به کارگیری فناوری رایانش‌ابری است.
روش بررسی: پژوهش حاضر به صورت پیمایشی توصیفی انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه بود که رواییِ آن با نظرخواهی از صاحب‌نظران علوم کتابداری به تأیید رسید و پایایی آن نیز با روش آلفای کرونباخ برابر 77% به دست آمد، پرسشنامه مزبور به صورت الکترونیکی برای کتابداران 42 کتابخانه‌ی دانشگاهی علوم پزشکی شهر تهران ارسال و از 40 کتابخانه پاسخ دریافت شد. تحلیل داده‌ها با SPSS و با آزمون‌های t، دوجمله‌ای و خی‎دو بررسی شد.
یافته‌ها: میانگین مهارت کتابداران در زمینه دیدگاه مدیریت 22/5، نیروی‌انسانی متخصص 19/6، رعایت ملاحظات امنیتی پس از به کارگیری رایانش‌ابری 13/15، و بررسی زیرساخت‌ها 18/13 بود که تمامی کتابخانه‌ها وضعیت مطلوبی داشتند. بودجه و ارائه ی خدمات الکترونیکی در آزمون دو جمله‌ای در حد کم، مقایسه ی امکانات لازم برای به کارگیری رایانش‌ابری در مقابل سایر امکانات کتابخانه‌ها با آزمون خی‌دو برابر %80/7 در مقابل %19/3 بود که وضعیت خوب کتابخانه‌ها را نشان ‌داد. 
نتیجه‌گیری: با توجه به کمبود بودجه و ضعف در ارائه ی خدمات الکترونیکی، رایانش‌ابری با بهره‎گیری از مزایای مختلف فناورانه، می‌تواند خدمات و امکانات بهتری را برای کتابخانه‎های دانشگاه‌های علوم پزشکی شهر تهران فراهم نماید.