زمینه و
هدف: سالمندی
معادل با بیماری نیست، اما سالمندان مبتلا به بیماریهای متفاوتی میباشند. از
اینرو پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان بیماریها و مراجعات درمانی سالمندان شهر
تهران صورت پذیرفته است.
وش
بررسی: پژوهش توصیفی- تحلیلی حاضر بر روی نمونهای در دسترس از سالمندان
مراجعه کننده به کانونهای جهان دیدگان وابسته به فرهنگسرای سالمندان شهر تهران در
سال 1391 انجام شد. به منظور جمع آوری دادهها از پرسشنامههای خود گزارشی
اطلاعات شخصی و پرسشنامه وضعیت
بیماریها پس از تأیید روایی و پایایی استفاده گردید. جهت تجزیه
وتحلیل دادهها از نرم افزار آماری SPSS و
با کمک آزمونهای آماری تی و تحلیل واریانس یکطرفه استفاده شد.
یافتهها:
از 400 سالمند شرکت کننده
در این مطالعه 300(75 درصد) سالمند مونث، و 100(25 درصد) سالمند مذکر با میانگین
سنی(38/6±)65/67 سال بودند. 160(40 درصد) سالمند بیماریهای قلبی- عروقی،
137(3/34 درصد) سالمند اختلالات اسکلتی- عضلانی و 83(8/20 درصد) سالمند اختلالات
غدد درون ریز داشتند. 381(2/95 درصد) سالمند حداقل یکبار در طی سال گذشته به مراکز
درمانی و پزشک مراجعه کرده بودند. 177(2/44 درصد) سالمند سابقه حداقل یک بار بستری
در بیمارستان را در سال گذشته بیان نمودهاند.
نتیجهگیری: شیوع بیماریها در سالمندان بیش از حد انتظار بالا میباشد. عمده
سالمندان به مراکز درمانی و پزشکان مراجعات درمانی دارند که بیانگر بار بالای
بیماری و نیاز به ارائه مراقبت متنوع درمانی به سالمندان است.