زمینه و هدف: پیتیریازیس ورسیکالر یک بیماری قارچی با عامل مالاسزیا است که یک مخمر فرصت طلب و لیپوفیلیک می‌باشد. با توجه به لیپیوفیلیک بودن این مخمر، این مطالعه به منظور ارزیابی ارتباط میان بروز بیماری پیتیریازیس ورسیکالر با میزان کلسترول و تری‌گلیسیرید خون انجام گرفت.
روش بررسی: این مطالعه مقطعی روی ۱۵۰۰ نفر بین سنین ۵۰ـ۱۰ سال در استان اصفهان صورت گرفت. از کل افراد، ۱۰۵نفر مبتلا به بیماری پیتیریازیس ورسیکالر بودند. تایید بیماری با آزمایش مستقیم، تلقیح و کشت نمونه‌ها در محیط دیکسون بود. ارزیابی کلسترول تام و تری گلیسیرید خون در گروه‌های بیمار و کنترل در حالت ناشتا توسط دستگاه اتوآنالایزر ۱۰۰۰RA انجام گرفت. اطلاعات بیماران شامل سن، میزان تحصیلات و شغل توسط پرسشنامه جمع آوری گردید و آنالیز نتایج با آزمون‌های آماری t استودنت، کای و آزمون همبستگی پیرسون انجام شد.
یافته‌ها: شیوع آلودگی در گروه مورد مطالعه، ۷ درصد بود و بیشترین میزان آلودگی در گروه سنی ۳۰-۲۰ ساله با ۱۳/۳ درصد و کمترین میزان در گروه سنی ۴۰-۳۰ سال به میزان ۸۷/۰ درصد بود. بیشترین میزان کلسترول در گروه سنی ۵۰-۴۰ سال با میانگین mg/dl۲۱۵ و کمترین در گروه سنی ۲۰-۱۰ سال با میانگین mg/dl۲۰۵ بود.
نتیجه‌گیری:. سطح کلسترول و تری گلیسیرید خون در بیماران بالاتر از گروه کنترل بود، اما اختلاف معنی دار وجود نداشت(۰۵/۰P<). بین گروه مبتلایان و گروه کنترل ارتباطی بین بیماری پیتریازیس ورسیکالر با افزایش میزان کلسترول و تری گلیسیرید خون مشاهده نشد.
