مجله

---

زمینه و هدف: استناد یکی از نماد‏های ارزش مجلات علمی در عرضه دانش است. سهم خود-استنادی‏ها در مقایسه عملکرد مجلات براساس این شاخص، به ویژه در پایگاه‏های استنادی بین‏المللی، اهمیت دارد. هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر خود-استنادی مجله در ضریب تاثیر مجله‏های‏ لاتین پزشکی کشورمان در وبگاه علوم(WoS) و پایگاه استنادی علوم جهان اسلام(ISC) می‏باشد.

روش بررسی: ضریب تاثیر ١٢ مجله در پایگاه WoS و ٢٦ عنوان در پایگاه ISC در سال‏های ٢٠٠٦ تا ٢٠٠٩ با نگرش به نرخ خود-استنادی‏های مجله مورد مقایسه قرارگرفت. نرخ خود-استنادی در پایگاه ISC با استفاده از جدول مجلات استناد‏کننده و استناد‏شونده محاسبه گردید. برای مقایسه نرخ خود-استنادی بین دو پایگاه از آزمـون‏های Wilcoxon و Mann-whitney استفاده شد. برای تعیین همبستگی خود-استنادی با ضریب تاثیر در وبگاه علوم از آزمون Pearson و در پایگاه استنادی علوم جهان اسلام از آزمون Spearman استفاده‏ گردید. مقایسه همبستگی مورد بررسی بین دو پایگاه با تحلیل Covariance انجام ‏شد.

یافته‌ها : نرخ خود- استنادی مجله در دو پایگاه تفاوت معنی‏داری نداشت(٠٥/٠sp٠٥/٠p>). بین رابطه خود-استنادی مجله با ضریب تاثیر در دو پایگاه تفاوت معنی‏داری وجود نداشت(٥٢٦/٠P=).

نتیجه‌گیری: توجه به نرخ خود-استنادی‏های مجله برای مقایسه ضریب تاثیر مجلات در داخل وبگاه علوم مهم‏تر از توجه به آن در مقایسه مجلات مورد بررسی بین دو پایگاه می‏باشد.

---

زمینه و هدف: به رغم ظهور شیوه های نوین آموزشی، دغدغه ارزیابی اثربخشی این روش‏ها همچنان پابرجاست. مطالعه حاضر با هدف"تعیین و مقایسه تاثیر دو شیوه آموزش الکترونیک و سخنرانی بر میزان آگاهی کارکنان اداری بخش های بالینی بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران در زمینه کنترل عفونت های بیمارستانی" انجام شده است.

روش بررسی: در این مطالعه‏ی نیمه تجربی، 98 نفر از کارکنان اداری بخش های بالینی بیمارستان، در دو گروه "آموزش به روش سخنرانی و الکترونیک" وارد شده که گروه اول به شیوه‏ی سنتی و گروه دوم به شیوه‏ی الکترونیک آموزش داده شدند. به منظور سنجش آگاهی دو گروه در زمینه کنترل عفونت های بیمارستانی و نگرش نسبت به آموزش الکترونیک، از پرسشنامه محقق ساخته روا و پایا استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری تی مستقل، تی زوجی و ویلکاکسون تحلیل شد.

یافته ها: بین میانگین نمره های آگاهی فراگیران قبل و بعد از آموزش، در داخل هر یک از گروه های آموزش سخنرانی(0/01p=) و الکترونیکی(0/01p=) اختلاف معناداری وجود داشت. هم چنین اختلاف میانگین نمره های بین دو گروه بعد از مداخله آموزشی معنی دار بود(0/02p=)؛ به طوری که میانگین نمره آگاهی فراگیران در گروه سخنرانی بیش از روش الکترونیک بود.

نتیجه گیری: با وجود اثربخشی آموزش الکترونیک در یادگیری و ارتقاء آگاهی فراگیران، بکارگیری آن در دوره های بازآموزی کارکنان اداری سازمان های مرتبط با سلامت، مستلزم توانمندسازی آنان، حذف موانع و ایجاد بستری مناسب می باشد.

---