زمینه و هدف: با توجه به حضور منابع پرتوی یونیزان در محیط و احتمال ورودشان به زنجیره غذایی، پرتوزایی طبیعی در محصول برنج شهرستان محمودآباد و اثر آن بر ساکنان این ناحیه باید ارزیابی شود.
روش بررسی: با استفاده از روش های استاندارد نمونه برداری، تعداد نقاط و مکان های نمونه برداری تعیین شد(حدود ۱۰ نقطه). پس از ثبت موقعیت جغرافیایی نقاط، ۲ کیلوگرم خاک و ۲ کیلوگرم برنج برداشته و ۲۰ نمونه کدگذاری شد. میزان ۹۵۰ گرم از خاک و برنج آسیاب و با مش ۵۰، به ظروف استاندارد مارینلی منتقل شد. نمونهها کاملا آب بندی شده و پس از گذشت حدود یک ماه، با آشکارسازهای فوق خالص ژرمانیومی (HPGe ) بیناب نمایی شد. سپس پرتوزایی ویژهی هسته های پرتوزا در نمونه های خاک مزارع و نمونه های برنج، فاکتورهای انتقال هسته های پرتوزا از خاک به برنج، دوز موثر سالانه و ریسک سرطان ناشی از مصرف برنج در ساکنان این شهرستان اندازه گیری شد.
یافته ها: دز موثر کل هسته های مورد بررسی در سال #value، ریسک سرطان در طول عمر U۲۳۸ از #value تا ۰/۰۰۰۱۹، Ra۲۲۶ از #value تا ۰/۰۰۰۰۸،U ۲۳۵#value، Th۲۳۲ از #value تا ۰/۰۰۰۲۷، K۴۰ از ۰/۰۰۰۱۴ تا ۰/۰۰۰۸۲ و در نهایت برای سزیم صفر به دست آمد.
نتیجه گیری: محصول برنج شهرستان محمودآباد از نظر هسته های پرتوزا اثر سویی بر سلامتی مردم منطقه نخواهد داشت.