مجله

زمینه و هدف: مشارکت درون و بین گروه‌های مراقبت سلامت، ارائه خدمات موثر را تسهیل می‌کند. راهبرد اصلی در ارائه خدمات مراقبت از سلامت موثر، بر همکاری و کار گروهی تاکید می‌کند. پژوهش حاضر با هدف بررسی روایی و پایایی ابزار (T-TAQ) جهت سنجش نگرش کار گروهی در ایران انجام شده است .

روش بررسی: این مطالعه پیمایشی و مقطعی در سال 1391 انجام گردید . بررسی روایی محتوایی و صوری با استفاده از روش دلفی با حضور 11 نفر از متخصص ین در دو نوبت انجام شد . همچنین روایی خارجی با استفاده از رویکرد ترجمه و باز ترجمه صورت گرفت. بررسی پایایی ابزار با استفاده از رویکر د آزمون- باز آزمون انجام شد. جامعه پژوهش 67 نفر دانشجوی سال آخر پزشکی و پرستاری دانشگاه علوم پزشکی تهران، به روش نمونه گیری تصادفی طبقه‌ای به مطالعه وارد شدند. ابزار  (T-TAQ)   دارای 30 سوال در پنج حیطه می‌باشد. داده‌ها با استفاده از نرم افزار13 SPSS م ورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.

یافته‌ها : روایی خارجی، صوری و محتوایی مورد تایید صاحبنظران در ایران قرار گرفت. نتایج مربوط به پایایی نیز با استفاده از آلفای کرونباخ 0/8 و 0/8=ICC محاسبه شد.

نتیجه‌گیری: با توجه به این که روایی و پایایی ابزار (T-TAQ) در ایران به اثبات رسید، می‌توان از آن به منظور بررسی نگرش به کار گروهی استفاده کرد.

زمینه و هدف: سبک‌های یادگیری یکی از مولفه‌های موثر در فرایند یاددهی– یادگیری است. لذا این پژوهش با هدف بررسی سبکهای یادگیری دانشجویان مدیریت بهداشت و درمان در سه مقطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترای تخصصی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد.

روش بررسی: پژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی است که به صورت مقطعی در سال 91 انجام شد. جامعه پژوهش کلیه دانشجویان مدیریت خدمات بهداشتی درمانی دانشگاه علوم پزشکی تهران در مقاطع کارشناسی(سال اول و سال اخر)، کارشناسی ارشد و دکترای تخصصی به صورت سرشماری در مطالعه وارد شدند(نرخ پاسخگویی85%). ابزار مورد استفاده در این مطالعه پرسشنامه‌ی استاندارد Kolb بود(الفای کرونباخ برای مدها و محورها(70/0 تا 90/0). پس از جمع آوری داده‌ها طبق راهنمای پرسشنامه‌ی Kolb با استفاده از آمار توصیفی و آمار تحلیلی(T-Test, χ2) تجزیه و تحلیل انجام شد.

یافته‌ها:  در بین دانشجویان تحصیلات تکمیلی مدیریت بهداشت و درمان "سبک انطباق یابنده" (دانشجویان دکترای تخصصی 10 نفر(6/55%) و دانشجویان کارشناسی ارشد 16 نفر(64%)) به عنوان سبک یادگیری ترجیحی تعیین شد. در مقطع کارشناسی، دانشجویان "سبک همگرا" 27 نفر(67/45%) را به عنوان سبک غالب انتخاب کردند.

نتیجه‌گیری: باتوجه به سبک یادگیری دانشجویان مدیریت بهداشت و درمان، نتایج مطالعه‌ی حاضر بر استفاده از "روش‌های تدریس مبتنی بر ایفای نقش و شبیه سازی" در مقطع تحصیلات تکمیلی و استفاده از "رویکرد مبتنی بر مسئله" در مقطع کارشناسی تاکید می‌کند.