مهدی باسخا، کاظم یاوری ، حسین صادقی، علیرضا ناصری،
دوره 9، شماره 2 - ( 4-1394 )
چکیده
زمینه و هدف: سالمندی که مشکل بسیاری از کشورهای توسعه یافته به شمار می رود، رفته رفته به دغدغ ه ی کشورهای
در حال توسعه نیز تبدیل شده است. با توجه به اینکه گزارش جمعیتی سازمان ملل، ایران را از نظر سرعت پیری جمعیت ،
سومین کشور جهان اعلام نموده است، لذا مطالعه ی حاظر تاثیر این پدیده را بر رشد اقتصاد غیر نفتی ایران تعیین کرده
است.
روش بررسی: ابتدا با معرفی مدل خاصی از رشد اقتصادی، متغیرهای جمعیتی در این مدل وارد شد و سپس با استفاده
1346 ایران به تخمین مدل خود رگرسیون با وقفه های توزیعی اقدام گردید. مدل های - از داده های مربوط به سال های 90
تخمین زده شد. Microfit کوتاه مدت، بلند مدت و مدل تصحیح خطای مطالعه با استفاده از نرم افزار 4.0
یافته ها: نتایج بدست آمده نشان داد متغیرهای سرمایه ی فیزیکی، سرمایه ی آموزش و تجارت بر رشد درآمد سرانه در
ایران آثار مثبت و معناداری داشته اند. شاخص سالمندی نیز در معادلات کوتاه مدت و بلند مدت، اثر کاهنده و معناداری را
بر این متغیر نشان می دهد.
نتیجه گیری: با توجه به ساختار جوان جمعیت ایران، آثار اقتصادی پیری تاکنون حساسیتی را به دنبال نداشته است ، اما
پیش بینی ها از تشدید روند سالمندی جمعیت ایران در دهه های آتی و ظهور آثار سوء این پدیده در آینده ی نزدیک حکایت
دارد. لذا با توجه به اثرات بلند مدت پیری بر رشد اقتصادی، سیاست های اصلاح نظام اشتغال و بازنشستگی ، تثبیت نرخ
رشد جمعیت در نرخ بهینه و مهمتر از آنها توجه به انباشت سرمایه، بسیار حیاتی به نظر می رسد.
