مجله

روش بررسی:  این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی است که از سال 86-84 در 8 بیمارستان منتخب استان قزوین انجام شد. معیارهای ورودی جهت محاسبه میزان بهره وری شامل تخت فعال و ارزش مصارف واسطه‌ای بیمارستان، معیارهای خروجی شامل تعداد کل بیماران بستری شده و تعداد کل اعمال جراحی انجام شده می‌باشد. ابزار گردآوری داده چک لیست محقق ساخته بود. برای تحلیل از نرم افزار 1/2DEAP  و آزمونهای ANOVA، TUKEY و HSD استفاده شد.

یافته‌ها: بین میانگین میزان بهره وری کل 3 گروه بیمارستانی تفاوت معنی داری به سبب وجود مالکیتهای مختلف وجود دارد(012/0p=). همچنین، بین میانگین میزان کارایی تکنولوژی در سه گروه از بیمارستان‌ها تفاوت معنی داری مشاهده شد(006/0p=). امّا، بین میانگین میزان کارایی فنی این سه گروه از بیمارستان‌ها با یکدیگر تفاوت معنی داری بدست آمد(23/0p=).

نتیجه‌گیری: تغییرات بهره وری کل عوامل در بیمارستانهای خصوصی، بدلیل اینکه این بیمارستانها از تکنولوژی تولید مناسبتری برخوردارند بالاست، ولی در ارتقاء کارایی خود و بهینه کردن عوامل تولید و محصولات، تفاوت متمایز کننده‌ای با سایر بیمارستانها ندارند.

  زمینه و هدف : چنین ادعا می‌شود که تبدیل بیمارستان‌های دولتی به واحدهایی خودگردان، مدیریت و تخصیص منابع عمومی را بهبود بخشیده و پاسخگویی این بیمارستان‌ها را بالاتر خواهد برد. این پژوهش به منظور بررسی نظام پاسخگویی در بیمارستان‌های هیات امنایی شهر اصفهان براساس الگوی اصلاحات سازمانی بانک جهانی(مدل پرکر) انجام شد.

روش بررسی: این مطالعه از نوع روش تحقیق کیفی است که به صورت تحلیل موضوعی در سال 1389 به اجرا درآمده است. در این پ‍ژوهش مصاحبه‌ها به صورت عمیق و نیمه ساختاریافته صورت گرفته است. در این مطالعه از روش نمونه گیری مبتنی بر هدف استفاده شد. جمعیت مورد مطالعه مدیران ارشد بیمارستانهای الزهرا(س) و امین اصفهان بود. نمونه گیری با اولین مشارکت کننده آغاز و تا رسیدن به حد اشباع اطلاعات، یعنی 8 نفر مشارکت کننده به اتمام رسید.

یافته‌ها : نتایج نشان داد که در حال حاضر در بیمارستان‌های هیأت امنایی اصفهان حضور نهادهایی غیر از دانشگاه (شهرداری و استانداری) علی رغم عضویت در هیأت امنای بیمارستان پر رنگ نیست. با این که انتظار می‌رفت به دنبال هیأت امنایی شدن بیمارستان‌ها تغییری در مکانیسم پاسخگویی به این نهادها ایجاد شود.

نتیجه‌گیری: بهتر است بیمارستان هیأت امنایی به همان میزانی که مستقل می‌شود بتواند رأساً تصمیم گیری کند، در بازار رقابت کند و مرجع پاسخگویی متناسب با تغییر ساختار و ایجاد هیأت امنا تغییر یابد.

زمینه و هدف: پزشکی مبتنی بر شواهد، استفاده صحیح از بهترین شواهد در تصمیم­گیری بالینی برای مراقبت از بیماران است. سیستم اطلاعات بیمارستانی با ادغام داده­های بیمار، دانش بالینی پزشک و شواهد خارجی به­صورت پلی میان داده‌های پزشکی و دانش پزشکی عمل می­نماید. هدف این پژوهش تعیین توانایی سیستمهای اطلاعات بیمارستانی کشور جهت استقرار پزشکی مبتنی بر شواهد می­باشد.

روش بررسی: پژوهش به­صورت توصیفی- مقطعی در سال 1390 انجام گردید. جامعه‌ی پژوهش، سیستم­های اطلاعات بیمارستانی بیمارستانهای کشور بودند. حجم نمونه 30 بیمارستان تعیین گردید. داده­ها با استفاده از چک­لیست محقق­ساخته شامل اطلاعات زمینه­ای و اطلاعات مبتنی بر اهداف پژوهش جمع­آوری شده و روایی آن توسط افراد صاحب نظر تایید گردید. داده­های گردآوری شده با آمار توصیفی و نرم­افزار Spss تجزیه و تحلیل گردید.

یافته‌ها: سیستم­های اطلاعات بیمارستانی کشور، فاقد بخش­های مورد نیاز برای دسترسی به سیستم پشتیبان تصمیم بالینی، بانک داده مرجع و اطلاعات بهداشتی مبتنی بر اینترنت به ترتیب در 19 بیمارستان(3/63%)، 16 بیمارستان(3/53%) و 20 بیمارستان(7/66%)، بودند. در 22 بیمارستان(70%)، بیش از دو سوم بخش­های مورد نیاز برای دسترسی به انبار داده بالینی و اجرایی و در 23 بیمارستان(7/76%)، حداقل یک بخش­ مورد نیاز برای دسترسی به مفاهیم موردی خاص را داشتند.

نتیجه‌گیری: قابلیت سیستمهای اطلاعات بیمارستانی کشور جهت استقرار پزشکی مبتنی بر شواهد از نظر دسترسی به انبار داده بالینی و اجرایی مطلوب بود؛ در حالی که در زمینه­های دیگر نیاز به توجه بیشتری دارد.

زمینه و هدف: مدیران سازمان‌ها همواره به دنبال روش‌های مناسبی هستند که بتوانند از طریق آنها بهره وری مهم‌ترین سرمایه سازمان، یعنی نیروی انسانی شاغل در سازمان‌ها را ارتقا دهند. این مطالعه با هدف ارائه‌ی یک مدل زمان سنجی و کارسنجی برای مدیریت مبتنی بر عملکرد کارکنان بیمارستان تهیه و تدوین شده است.

روش بررسی: این مطالعه از گروه مطالعات توصیفی است. محیط انجام پژوهش یک بیمارستان عمومی بود که در آن یک کارشناس اسناد پزشکی به عنوان نمونه‌ی مورد پژوهش انتخاب شد. این مطالعه در ده مرحله انجام شد. در طی این مراحل فعالیت‌های عمده کارمند مورد نظر از طریق مشاهده‌ی مستقیم فعالیت و مصاحبه با وی جمع آوری گردید. سپس مواردی مانند زمان مورد انتظار فعالیت‌ها، بیکاری‌های مجاز، ضریب نهایی و زمان تعدیل شده محاسبه شد. در نهایت کل حجم کار کارمند بر اساس واحدهای کاری تعیین گردید.  

یافته‌ها: پیاده سازی روش معرفی شده در این پژوهش برای کارشناس اسناد پزشکی نشان داد که کل واحدهای کاری فرد مورد نظر، حدود 1160 واحد است که از این مقدار، تعداد 918 واحد کاری را به صورت موظفی و مابقی را به صورت اضافه کاری انجام می‌دهد.

نتیجه‌گیری: استفاده از مدلهای مناسب مدیریت عملکرد کارکنان برای تعیین حجم کاری آنها، می‌تواند به بهبود بهره وری سازمان و رضایت کارکنان کمک فراوانی بنماید. 

زمینه و هدف: موضوع مشارکت مالی خانوار در سلامت یکی از مهمترین مباحث حوزه سلامت می‌باشد. هدف مطالعه‌ی حاضر تعیین شاخص‌های مرتبط با میزان مشارکت مالی خانوارها در استفاده از خدمات سلامت است.

روش بررسی : پژوهش حاضر مطالعه ‌ ای مقطعی و توصیفی بود که با روش سازمان جهانی بهداشت، داده‌های مرکز آمار ایران در خصوص هزینه-درآمد خانوارهای شهری و روستایی کشور در سال 90 را جهت محاسبه شاخص‌های میزان مواجهه با هزینه‌های کمرشکن سلامت، فقر و مشارکت مالی عادلانه در نظام سلامت ایران مورد بررسی قرار داد. این شاخص‌ها بر اساس تحلیل مخارج کلی و سلامت و همچنین ظرفیت پرداخت خانوارها محاسبه شدند.

یافته‌ها : یافته‌های پژوهش نشان داد که نسبت مشارکت مالی در نظام سلامت در بین خانوارهای مناطق روستایی بیش از مناطق شهری است. بیش از سه درصد از خانوارهای مورد مطالعه، با هزینه‌های کمرشکن سلامت مواجه شده‌اند و حدود 1/5 درصد نیز به زیر خط فقر کشیده شده‌اند. شاخص مشارکت مالی عادلانه در مناطق روستایی 59 درصد و در مناطق شهری 65 درصد بود.

نتیجه‌گیری: محاسبه‌ی شاخص‌های مربوط به مشارکت مالی خانوارها در نظام سلامت در ایران، نشان دهنده‌ی لزوم پیش بینی، اجرای پایش و ارزیابی برنامه‌های نظام سلامت، به منظور افزایش میزان عدالت در مشارکت مالی خانوارها در استفاده از خدمات سلامت است که می‌تواند اثربخشی منابع آن را بهبود بخشد.

زمینه و هدف: با توجه به محیط در حال تغییر بیمارستان‌ها و لزوم ارائه خدمات در کمترین زمان ممکن و با کیفیت و هزینه‌ی قابل قبول به بیماران، توجه به راهکارهای بدیع و هوشمندانه و استفاده از حداکثر توانایی‌های فکری سازمان، در جهت افزایش چابکی بیمارستان‌ها ضروری به نظر می‌رسد. در واقع این پژوهش، به منظور تعیین رابطه‌ی بین هوش سازمانی و چابکی سازمانی در بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد.

روش بررسی: این مطالعه‌ی توصیفی تحلیلی در سال 1392 بر روی 408 نفر از کارکنان بیمارستان‌ها انجام شد که به صورت نمونه گیری طبقه‌ای وارد مطالعه شدند. جهت گرد آوری داده‌ها در زمینه هوش سازمانی از پرسش نامه استاندارد Albrekht و در خصوص چابکی سازمان از پرسش نامه طراحی شده بر اساس مدل Goldman استفاده گردید. داده‌ها با استفاده از نرم افزا ر 16 Spss و آزمون‌های آماری t - test ، Anova ، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون تحلیل شد.

یافته‌ها: بین هوش سازمانی و چابکی سازمانی در بیمارستان‌ها ارتباط معنی دار وجود داشت. بیشترین سهم در تعیین چابکی را مولفه‌های چشم انداز راهبردی، فشار عملکرد و اتحاد و توافق داشتند.

نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این مطالعه اتخاذ تدابیری جهت تدوین برنامه راهبردی پویا در بیمارستان‌ها و برگزاری دوره‌های آموزشی هوش سازمانی به منظور آگاه سازی کارکنان و مدیران می‌تواند منجر به افزایش سطح چابکی بیمارستان‌ها و ارائه خدمت موثر به بیماران گردد.