جستجو در مقالات منتشر شده


4 نتیجه برای تبری

سینا مرادمند، محمدرضا گنجی، علی پاشا میثمی، زهرا اکبری، سیده ضحی میرخانی، نرگس تبریزچی، زهرا مختاری،
دوره 5، شماره 4 - ( 10-1390 )
چکیده

زمینه و هدف:  فشارخون بالا در کودکان بخصوص در کشورهای در حال توسعه رو به افزایش است. وزن تولد، سن و مشخصه‌های تن سنجی مانند وزن و قد فعلی به عنوان عوامل مؤثر در فشارخون بالا در کودکان و نوجوانان مطرح شده است. این مطالعه با هدف یافتن فراوانی فشارخون دانش آموزان تهران و ارتباط آن با وزن تولد، قد و وزن کنونی طراحی گردید.

روش بررسی: در یک مطالعه مقطعی، بین سالهای 1387-1385 از بین 1195924 دانش آموز در شهر تهران به روش نمونه‌گیری تصادفی چند مرحله‌ای، 2040 نفر انتخاب شدند. معیارهای ورود به مطالعه سن 6 تا 19 سال، سلامت کامل جسمی و داشتن کارت سلامت بود و درصورت دوقلویی، فشارخون بالای مادر یا سیگاری بودن وی حین بارداری از مطالعه خارج می‌شدند. آنالیز آماری توسط نرم افزار16 SPSS انجام پذیرفت. از آنالیز رگرسیون چند متغیره جهت تعیین معادله خط پیش بینی کننده سطح فشارخون استفاده گردید.

یافته‌ها: 69نفر(4/3%) از دانش آموزان شامل 8/4% از دختران و 5/3% از پسران فشارخون بالا داشتند(14/0p=). همبستگی معنادار مستقیمی بین سن، وزن و قد فعلی و شاخص توده بدنی با فشارخون سیستولیک و دیاستولیک وجود داشت. اما وزن تولد رابطه خطی وضعیف معکوس با فشارخون سیستولیک و دیاستولیک داشت(به ترتیب 152/0r=- و 111/0r=-، 001/0p<).

نتیجه‌گیری: توجه به سایز فعلی بویژه وزن کنونی در کنار وزن تولد در پیش بینی فشارخون کمک کننده است که اهمیت پایش وزن و فشارخون کودکی بخصوص در کودکان با سابقه وزن تولد غیرطبیعی و در کودکان با وزن بالا را مشخص می‌کند.


رضا صفدری، مرجان قاضی سعیدی، مصطفی شیخ الطایفه، محمد جبراییلی، سیده صدیقه سیدفرج اله، الهام مسرت، رویا لکی تبریزی،
دوره 11، شماره 1 - ( فروردین و اردیبهشت 1396 )
چکیده

زمینه و هدف: از مهمترین مسائلی که همواره توجه مدیران مراکز درمانی را به خود معطوف داشته، کنترل وضعیت مالی و تأمین منابع این مراکز می باشد. مراکز درمانی به عنوان یک منبع حیاتی تلقی شده و یکی از اهدافشان ارتقای سطح سلامت اجتماع از طریق کاهش هزینه های آنهاست. بدین لحاظ این مطالعه با هدف بررسی علل کسورات بیمه ای انجام گردید.
روش بررسی: مطالعه بصورت توصیفی و گذشته نگر در سال ۱۳۹۲ انجام گردید. جمعیت مورد مطالعه، شامل کلیه کارشناسان بیمه مستقر در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مشهد بوده که در شش ماهه اول سال ۱۳۹۲ در این مراکز مستقر بودند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه محقق ساخته بوده که به منظور تایید روایی، پرسشنامه در اختیار کارشناسان بیمه، استادان و افراد صاحب نظر قرار گرفته و ابهامات برطرف گردید. پایایی پرسشنامه نیز با استفاده از روش آزمون–باز آزمون تایید گردید.  داده ها وارد نرم افزار اکسل شده و با استفاده از شاخص های آماری توصیفی تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: بخش جراحی دارای بیشترین کسورات(%۴۵/۵۵) و در بین بخش های جراحی ارتوپدی بالاترین کسورات(%۴۰/۷۵) را به خود اختصاص داد.

نتیجه گیری: پرسنل درمانی باید در مستندسازی پرونده بیماران توجه بیشتری نموده و موارد اشتباهات مستندسازی را به حداقل ممکن کاهش دهند. همچنین به منظور کاهش کسورات پرونده بیماران، پرسنل درمانی خود را از طریق برگزاری کلاس های آموزشی با روش های صحیح مستندسازی، آشنا نمایند. 


رضا صفدری، ملیحه کدیور، پریناز تبری، هالا شاوکی اون،
دوره 11، شماره 5 - ( آذر و دی 1396 )
چکیده

زمینه و هدف: زردی در نوزادان مبحثی است که برای متخصصان در سراسر دنیا بسیار مهم تلقی می شود. زیرا این بیماری یکی از عمده ترین وضعیت هایی است که به توجه بالینی نیازمند است. هدف از انجام این پژوهش استفاده از تکنیک های طبقه بندی داده ها برای پیش بینی به موقع نوع زردی نوزادان و در نتیجه پیشگیری از آسیب های جبران ناپذیر به سلامت نوزادان بوده است.
روش بررسی: این پژوهش از نوع توصیفی بوده و با استفاده از مجموعه داده های جمع آوری شده درباره ی زردی نوزادان در شهر قاهره مصر انجام شده است. در این بررسی پس از پیش پردازش داده ها، تکنیک های داده کاوی از قبیل درخت تصمیم، Naïve Bayes و k)kNN نزدیکترین همسایه) در نرم افزار Orange بررسی، مقایسه و تحلیل شده است.
یافته ها: یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که الگوریتم درخت تصمیم با دقت ۹۴ درصد، الگوریتم Naïve Bayes با دقت ۹۱ درصد و الگوریتم نزدیک ترین همسایه با دقت ۸۹ درصد نوع زردی در نوزادان را طبقه بندی می کنند. بنابراین بهترین الگوریتم از لحاظ دقت عملکرد در بین روش های طبقه بندی کننده، الگوریتم درخت تصمیم شناخته شد. 
نتیجه گیری: استفاده از الگوریتم های طبقه بندی در ساخت سیستم های تصمیم یار می تواند به پزشکان در تصمیم گیری درباره نوع بیماری ها کمک کند و متخصصان می توانند برای رسیدگی به بیماران متناسب با نوع بیماری اقدام کنند که طی آن مخاطرات احتمالی در اثر عدم شناسایی به موقع یا صحیح بیماری کاهش خواهد یافت. 

سیده ماهرخ علینقی مداح، مریم زاهدی طبرستانی، دکتر کاظم کاظم نژاد تبریزی، سمیرا قاسمی، فاطمه مهرآور،
دوره 16، شماره 2 - ( خرداد 1401 )
چکیده

زمینه و هدف: آتراکوریوم به‌عنوان یکی از شل‌کننده‌های عصبی عضلانی از مهمترین تحریک‌کننده‌های واکنش آلرژیک حین بیهوشی است که باعث آزاد شدن هیستامین می‌گردد. این مطالعه با هدف تعیین اثر هیدروکورتیزون بر روی تغییرات همودینامیک حاصل از داروی آتراکوریوم در بیماران مبتلا به شکستگی اندام فوقانی با بیهوشی عمومی انجام شده است.
روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی دوسو کور، ۵۰ بیمار مبتلا به شکستگی اندام فوقانی با بیهوشی عمومی مراجعه‌کننده به بیمارستان آموزشی درمانی ۵ آذر گرگان، ۱۸ تا ۶۰ سال با کلاس I و II انجمن متخصصان بیهوشی آمریکا، به‌صورت تصادفی بلوکی به ۲ گروه هیدروکورتیزون و پلاسبو(آب مقطر) تخصیص داده شدند، که در گروه مداخله ۳۰ دقیقه قبل از ورود به اتاق عمل ویال اکسی کورت(هیدروکورتیزون) به‌صورت وریدی و بولوس همراه با ۳۰۰ میلی‌لیتر نرمال سالین تجویز گردید. تغییرات همودینامیک بیماران قبل از تجویز هیدروکورتیزون، ۳۰ دقیقه پس از تجویز، ۵ دقیقه بعد از اوج اثر آتراکوریوم(قبل از اینتوبیشن) و بعد از اکستیوب بین دو گروه با استفاده از آزمون آنالیز واریانس با اندازه‌های تکراری مقایسه گردید.
یافته‌ها: بین دو گروه از نظر سن، جنس و مدت زمان جراحی تفاوت معنی‌داری وجود نداشت. فشارخون سیستولیک ۵ دقیقه بعد از اوج اثر آتراکوریوم(قبل از اینتوباسیون) در گروه کنترل نسبت به گروه مداخله کمتر بوده و این اختلاف از نظر آماری معنی‌دار بوده است(۰/۰۲=P). ۳۰ دقیقه بعد از تجویز هیدروکورتیزون میانگین فشار خون سیستولیک و دیاستولیک بیماران کاهش و این کاهش همچنان بعد از تجویز آتراکوریوم(قبل از اینتوباسیون) ادامه داشته است؛ اما بعد از اکستیوب میانگین فشارخون بیماران افزایش پیدا کرده است. همچنین بعد از تجویز آتراکوریوم میانگین ضربان قلب بیماران ۱۴/۴۴ واحد نسبت به قبل از تجویز هیدروکورتیزون کاهش پیدا کرد و این کاهش معنادار بود(۰/۰۰۱=P).
نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان می‌دهد که هیدروکورتیزون می‌تواند به‌عنوان یک عامل موثر در حفظ ثبات همودینامیک در بیماران با بیهوشی عمومی استفاده گردد. هرچند استفاده از آن هنوز به‌عنوان عاملی جهت حفظ همودینامیک گسترده نشده است و نیازمند بررسی‌های بیشتر است.


صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به پیاورد سلامت می باشد.

طراحی و برنامه نویسی: یکتاوب افزار شرق

© 2024 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by : Yektaweb