مجله

روش بررسی: این تحقیق به صورت یک مطالعه مقطعی ـ همبستگی اجرا گردید. از جامعه آماری پرستاران زن و مرد بیمارستان‌های خصوصی شهر شیراز 340 نفر به شیوه‌ی نمونه‌گیری طبقه‌ای انتخاب شدند. ابزارهای گردآوری اطلاعات پرسشنامه‌ همانندسازی با اهداف بیمارستان، تلاش برای بهبود مداوم و اعتماد به بیمارستان  بودند که پایایی آنها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 7/0، 7/0 و 79/0 و روایی سازه آنها نیز تأیید گردید. برای تحلیل داده‌ها در سطح آمار استنباطی از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون سلسله مراتبی استفاده شد.

یافته‌ها : یافته‌ها نشان داد که بین همانندسازی با اهداف بیمارستان و اعتماد به بیمارستان با تلاش برای بهبود مداوم در پرستاران رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز حاکی از آن بود که پس از کنترل متغیرهای جنسیت، سن، سابقه و تحصیلات، به ترتیب همانندسازی با اهداف بیمارستان و سپس اعتماد به بیمارستان دارای نقش معنادار(در مجموع توان تبیین 7/15 درصد از واریانس) بر تلاش برای بهبود مداوم هستند.

نتیجه‌گیری: تلاش برای بهبود مداوم در پرستاران بیمارستانهای خصوصی بیشترین نقش را از همانندسازی با اهداف بیمارستان نسبت به اعتماد به بیمارستان می‌پذیرد.

زمینه و هدف: مدل پذیرش فناوری اطلاعات، مزایای درک شده و راحتی استفاده از فناوری توسط کاربران نهایی، برای مقاصد خاص را پیش بینی می­کند . هدف از این مطالعه درک پذیرش سیستم­های اطلاعات بالینی توسط کارکنان پرستاری بر اساس مدل پذیرش فناوری اطلاعات است.

روش بررسی: این مطالعه توصیفی-تحلیلی روی 316 نفر از پرستاران بیمارستان­های تابعه دانشگاه علوم پزشکی و سازمان تامین اجتماعی سمنان انجام شده است. ابزار جمع آوری داده­ها یک پرسشنامه روا و پایا بود. داده­ها بوسیله آمارهای توصیفی و آزمون­های من ویتنی و مجذور تی تحلیل شدند.

یافته‌ها : 73 درصد پرستاران موافق بودند که سیستم اطلاعات پرستاری اطلاعات صحیح در اختیار آنها می­گذارد. 7/55 درصد پرستاران سیستم اطلاعاتی را پذیرفته بودند. یافته­ها نشان داد پرستاران مرد بیش از زن­ها سیستم اطلاعات بالینی را پذیرفته بودند (50/0 p< ) . همچنین پذیرش فناوری اطلاعات در پرستارانی که نسبت به وظایف خود در قبال برنامه رایانه‌ای آگاهی داشتند یا آنهایی که از اهداف برنامه رایانه­ای مطلع بودند، بیشتر بود (05/0 p< ) .

نتیجه‌گیری: بیشتر پرستاران سیستم اطلاعات بالینی را در کار روزانه­ی خود پذیرفته بودند، اما لازم است موضوعاتی همانند رایانه­های ناکافی، طراحی محتوی، مشکلات توانمندی سیستم، مهارت و دانش رایانه­ای پرستاران مورد بررسی جدی قرار گیرد. مداخلات متعددی درحیطه­های فنی و فردی از قبیل افزایش دانش فناوری اطلاعات پرستاران، فرهنگ تیمی، موقعیت سازمانی، همکاری درون تیمی، به روز نمودن و ارتقای شبکه باید انجام شود.

زمینه و هدف: اگر طراحی سیستم‌های اطلاعاتی نامناسب باشد اثرات منفی بر کارایی و کیفیت مراقبت بیمار خواهد داشت . به همین دلیل بسیار مهم است که سیستم‌های اطلاعاتی مورد ارزیابی قرار گیرند. هدف اصلی این مطالعه نیز بررسی دیدگاه پزشکان و پرستاران در زمینه ارزیابی سیستم اطلاعات بیمارستانی و شناسایی معیارهای ارزیابی موثر بر استفاده این کاربران و رضایت آنان از سیستم اطلاعات بیمارستانی می‌باشد.

روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی می‌باشد که بصورت مقطعی در بیمارستانهای عمومی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 1391 انجام شد. ابزار اصلی این پژوهش پرسشنامه‌ای است که از طریق بررسی مقالات مرتبط در پایگاه‌های داده Iranmedex ، Magiran ، SID ، PubMed ، Science direct ، Google scholar و نظرسنجی با متخصصان تدوین شد. جهت تعیین روایی، پرسشنامه در اختیار پنج نفر از اساتید صاحب نظر در حوزه فناوری اطلاعات توزیع شد. یافته‌های حاصل از پرسشنامه‌ها به کمک نرم افزار 17 Spss مورد تحلیل قرار گرفت.

یافته‌ها: از دید جامعه پژوهش سیستم‌های اطلاعات در نیمی از بیمارستانهای مورد بررسی بطور میانگین دارای قابلیت 30 تا 60 درصد در زمینه مدیریت دستورات می‌باشد. همچنین کاربران در تمامی بیمارستانهای مورد بررسی با درصدی بالای 43 درصد موافق سهولت کاربری سیستم در محورهای مورد بررسی بودند.

نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های پژوهش حاضر برای بهبود وضعیت موجود و حرکت به سمت وضعیت مطلوب پیشنهاد می‌شود در طراحی سیستم‌های اطلاعات بیمارستانی نیازهای همه کاربران مدنظر قرارگیرد و سیستم تاحد امکان با سطح مهارت و دانش کاربران سازگاری داشته باشد.

زمینه و هدف: با توجه به این که پرستاران، کاربران نهایی نظام اطلاعات بیمارستان هستند، بنابراین بررسی دیدگاه آنها در این خصوص می‌تواند در شناسایی نقاط قوت و ضعف، و در ارتقا و بهبود عملکرد بیمارستان مفید باشد. این مطالعه با هدف تعیین دیدگاه پرستاران در خصوص تاثیر نظام اطلاعات بیمارستان بر روی فرآیندهای پرستاری در بیمارستان فارابی انجام شد.

روش بررسی: این پژوهش از نوع توصیفی-تحلیلی بود که در آن تاثیر نظام رایانه‌ای اطلاعات بیمارستان بر تغییر دقت، صحت و سرعت فرآیندهای پرستاری، و همچنین بر رضایت و نگرش پرستاران مطالعه شد. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسش نامه‌ای بود که روایی آن از طریق بررسی متون علمی و مشورت با افراد متخصص و پایایی آن از راه محاسبه‌ی ضریب آلفای کرونباخ تایید شد.

یافته‌ها: در مجموع، 61 درصد پرستاران از عملکرد سیستم اطلاعات بیمارستان تاحدی راضی و 5/30 درصد کاملاً راضی بودند. همچنین از نظر اکثریت پاسخ دهندگان، سیستم اطلاعات بیمارستان بر فرآیندهای پرستاری مورد استفاده در بیمارستان فارابی تاثیر مثبت داشت.

نتیجه‌گیری: به عقیده­ی پرستاران، نظام اطلاعات بیمارستان در بیمارستان فارابی باعث بهبود سرعت، دقت و صحت فرآیندها می‌شود. با وجود این، به مشکلاتی از جمله کم بودن سرعت نرم­افزار و نقص آن در بعضی فرآیندهای پرستاری از جمله عدم تمهیدات لازم برای گزارش نویسی نیز اشاره گردید. بنابراین، لازم است در جهت تکمیل و پیشرفت هر چه بیشتر این نظام و رفع نواقص موجود تلاش نمود.

زمینه و هدف: یادگیری مسائل اساسی در پرستاری نیازمند راهبرد جدیدی است که بتوانند باعث ارتقای میزان یادداری دانش پرستاران گردند. هدف این مطالعه، تعیین تأثیر آموزش به روش سخنرانی توسط همکار پرستار، بر یادداری دانش پرستاران بخش‌های ویژه در تفسیر نوار قلب است.

روش بررسی : در این مطالعه تجربی، از بین بخش­های ویژه بیمارستان­های دانشگاه علوم پزشکی سمنان دو بخش به عنوان گروه­های آزمون و کنترل به صورت تصادفی انتخاب شدند. در ابتدا از پرستاران هر دو بخش، پیش آزمون گرفته شد. سپس پرستاران گروه آزمون توسط یکی از همکاران پرستار آموزش تفسیر نوار قلب دیدند. یک­هفته و یک­سال بعد، از پرستاران هر دو گروه، پس­آزمون گرفته شد. در نهایت، داده­ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و آزمون­های t زوجی و مستقل تحلیل شدند.

یافته‌ها : میانگین نمره‌ی دانش تفسیر نوار قلب در پیش­آزمون­ گروه آزمون 73/2 ± 55/9 و در گروه کنترل 43/3 ± 82/10 بود. در پس‌آزمون اول، میانگین نمره‌ی گروه آزمون 57/2 ± 27/15 و گروه کنترل 29/3 ± 36/11 بود. در پس­آزمون دوم نیز میانگین نمره‌ی پرستاران گروه آزمون 07/4 ± 82/10 و گروه کنترل 95/2 ± 33/11 بود. بین پیش­آزمون و پس­آزمون اول گروه آزمون تفاوت معنی­داری وجود داشت(001/0 = p )، اما در پس­آزمون دوم این تفاوت، معنی­دار نبود(316/0 = p ).

نتیجه‌گیری: سخنرانی توسط همکار در کوتاه مدت باعث بهبود دانش پرستاران در ارتباط با تفسیر نوار قلب می­شود. اما این روش در مطالب آموخته شده یادداری ایجاد نمی­کند. بنابراین پیشنهاد می ­ شود در برنامه­های آموزش ضمن خدمت پرستاران در تفسیر نوار قلب از سایر روش­های آموزشی استفاده شود.

زمینه و هدف: تعارض و سرریزشدگی کار- خانواده از زمره عوامل تهدید­کننده‌ی بهزیستی پرستاران است. این پژوهش با هدف بررسی رابطه‌ی تعارض و سرریزشدگی کار - خانواده با بهزیستی عاطفی(مثبت و منفی) در پرستاران اجرا شد.

روش بررسی: روش پژوهش حاضر توصیفی - تحلیلی بود و جامعه آماری پژوهش را پرستاران زن دو بیمارستان دولتی در شهر اصفهان تشکیل دادند که از میان آن­ها 197 نفر به روش در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای جمع­آوری داده­ها شامل پرسش‌نامه‌ی تعارض کار - خانواده، پرسش‌نامه‌ی سرریزشدگی کار- خانواده و پرسش‌نامه‌ی عواطف وابسته به شغل بودند که روایی و پایایی آن­ها تایید شد. داده­ها با استفاده از تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل گردید.

یافته‌ها: نتایج بدست آمده نشان داد که از دو مولفه‌ی تعارض کار- خانواده و خانواده­- کار، تعارض کار- خانواده قادر به پیش بینی عواطف منفی و مثبت در پرستاران است. همچنین مشخص شد از چهار مولفه سرریز­شدگی کار- خانواده­، سرریزشدگی به کار منزل قادر به پیش­بینی عواطف منفی و سرریزشدگی به زمان آزاد قادر به پیش­بینی عواطف مثبت در پرستاران هستند. 

نتیجه‌گیری: تعارض کار- خانواده و سرریزشدگی کار- خانواده می ­ تواند بهزیستی عاطفی پرستاران را دچار مشکل کند. به همین منظور لازم است که پرستاران آموزش­های لازم را برای مدیریت مطلوب تعارض و سرریزشدگی کار- خانواده دریافت کنند.

زمینه و هدف : درک پرستاران از معنویت، می‌تواند در نحوه‌ی رفتار و تعامل آنان با بیماران در راستای ارایه مراقبت‌های معنوی موثر باشد. هدف این مطالعه تعیین ادراک، توانمندی و کفایت آموزش پرستاران درباره‌ی معنویت و مراقبت معنوی در بیمارستان‌های شهر گناوه می‌باشد.

روش بررسی : مطالعه‌ی حاضر مطالعه‌ای توصیفی است که به صورت مقطعی در سال 1392 در میان 111 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستا‌ن‌های شهر گناوه وابسته به دانشگاه علوم پزشکی بوشهر انجام گردید . از پرسش نامه مقیاس معنویت و مراقبت معنوی برای جمع آوری داده‌ها استفاده گردید. برای تحلیل داده‌ها نیز از آمار توصیفی استفاده ش د .

یافته‌ها: میانگین کلی معنویت و مراقبت معنوی 3/86 از 5 بود. از میان جنبه‌های نه گانه نیاز، ارتباط معنویت با باور و ایمان به خدا و تعالی، بیشترین و عقاید و ارزش‌ها، کمترین میانگین را به خود اختصاص دادند. 78/7 درصد از شرکت کنندگان با نیازهای معنوی بیماران مواجه شده و 74/6 درصد آموزش‌های موجود درباره‌ی مسائل مرتبط با مراقبت معنوی را کافی ندانستند.

نتیجه‌گیری: اگرچه اکثر شرکت کنندگان قادر به برآورده کردن نیازهای معنوی بیماران بودند، اما بیشتر پرستاران آموزش‌های موجود درباره‌ی مسائل مرتبط با مراقبت معنوی را کافی ندانستند. بنابراین وارد کردن مراقبت معنوی در کریکولوم آموزشی رشته‌های پرستاری و نیز برگزاری کارگاه‌ها و دوره‌های آموزشی در این زمینه می‌تواند سودمند واقع گردد.

زمینه و هدف: قسمت بزرگی از خطاهای پزشکی را خطاهای دارویی تشکیل می دهد. برای پیشگیری از خطای دارویی درک صحیح از علل بوجود آورنده و گزارش آنها به خصوص در حوزه پرستاری ضروری است. هدف از این تحقیق، تعیین دیدگاه پرستاران نسبت به علل بروز خطاهای دارویی در بیمارستان های تخصصی و فوق تخصصی اطفال شهر تهران می باشد.

روش بررسی: در این پژوهش توصیفی- تحلیلی، جامعه ی مورد مطالعه را پرستاران شاغل در بیمارستان های آموزشی تخصصی و فوق تخصصی اطفال شهر تهران درسال 92 تشکیل می دادند. 294 پرستار در سه شیفت کاری که به صورت غیرتصادفی طبقه ای انتخاب شده بودند، به پرسش نامه ی اصلاح شده ی Gladstone همراه با عوامل دموگرافیک با روایی و پایایی تایید شده پاسخ دادند. از نرم افزار SPSS نسخه 16 جهت ارائه آمار توصیفی شامل فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار، و آمار تحلیلی شامل آزمونهای من- ویتنی و کروسکال والیس استفاده لازم به عمل آمد.

یافته ها: شایعترین علل خطای دارویی به ترتیب خستگی پرستار، اشتباه پزشک در تجویز دارو، و ناخوانا بودن دستخط پزشک بود. مهمترین علل نبود گزارش خطای دارویی، ترس از واکنش مدیر پرستاری نسبت به خطای دارویی(74/9%) و ترس از واکنش همکاران بود. میانگین درصد خطای گزارش شده توسط پرستاران 42/52 درصد اعلام شد.

نتیجه گیری: ارتقای آگاهی در مورد انواع و علل خطاهای دارویی و نحوه ی گزارش دهی آن ها، و انجام مداخلات اصلاحی مبتنی بر علل، باید در مراکز بهداشتی درمانی و به خصوص بیمارستان های اطفال توسط کارکنان پرستاری نهادینه گردد.  

زمینه و هدف: هدف اصلی تمام سازمان ها، ارتقای کارایی و اثربخشی است. یکی از موانع ارتقای اثربخشی، فرسودگی شغلی است که به عنوان پیامد نهایی استرس شغلی در بسیاری از مشاغل از جمله پرستاری مشاهده می شود. لذا این پژوهش با هدف ارزیابی و تعیین فرسودگی شغلی با اثربخشی پرستاران در بیمارستان نمازی شهر شیراز انجام گرفت.

روش بررسی: مطالعه کاربردی حاضر به صورت توصیفی- تحلیلی و مقطعی انجام گرفت. جامعه پژوهش شامل تمام پرستاران شاغل در بخش های مختلف بیمارستان نمازی شیراز می باشد که با استفاده از نمونه گیری تصادفی طبقه ای، تعداد 245 نفر انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل دو پرسش نامه ی فرسودگی شغلی ماسلاچ و اثربخشی سرجیووانی و همکاران بود. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS استفاده شد و جهت ارائه آمار توصیفی از تعداد، درصد و میانگین و به منظور ارائه آمار تحلیلی از آزمون پیرسون بهره برداری لازم به عمل آمد.

یافته‌ها: پرستاران مورد مطالعه از نظر متغیرهای فرسودگی شغلی و اثربخشی فردی در سطح متوسط قرار داشتند. بین اثربخشی کل(0/005=P) و مولفه های آن شامل کسب هدف(0/004=p) و حفظ الگوی فرهنگی(0/000=p) با موفقیت فردی همبستگی مثبت مشاهده گردید. همچنین بین فرسودگی شغلی در پرستاران و اثربخشی آنان همبستگی منفی دیده شد(0/004=p).

نتیجه‌گیری: به نظر می رسد فرسودگی شغلی بر عملکرد اثربخش پرستاران تاثیرگذار باشد؛ لذا مدیران با ارایه برنامه‌هایی در جهت کاهش فرسودگی شغلی و ابعاد آن، می توانند باعث افزایش اثربخشی و عملکرد کارکنان شوند.

زمینه و هدف: ارائه خدمات مراقبتی در  بالاترین حد استانداردهای کمی و کیفی و مبتنی بر یافته‌ها و تحقیقات علمی از وظایف اصلی پرستاران است. هدف این مطالعه شناسایی و تعیین موانع اجرای نظام مبتنی بر شواهد در میان پرستاران بیمارستان های شهر قزوین در سال 1392 می باشد.

روش بررسی: مطالعه‌ی مقطعی حاضر از نوع توصیفی تحلیلی بود که در میان 260 نفر از پرستاران شاغل در شش بیمارستان شهر قزوین به صورت مقطعی در سال 1392 انجام گردید. از پرسش نامه موانع استفاده از تحقیقات در پرستاران Funk و همکاران به عنوان ابزار پژوهش استفاده گردید. این ابزار چهار مانع عملکرد مبتنی بر شواهد شامل: ویژگی‌های گیرنده، سازمان، نوآوری و ارتباطات را می سنجد. از آمار توصیفی و تحلیلی برای تحلیل داده ها استفاده شد.

یافته‌ها: میانگین کلی موانع عملکرد مبتنی بر شواهد در میان پرستاران 3/07 بود. در این میان، بعد سازمان و گیرنده به ترتیب دارای بیشترین و کمترین میانگین بودند. میان موانع عملکرد مبتنی بر شواهد و جنسیت رابطه آماری معنی‌داری وجود نداشت، اما میان بعد سازمان با سن، نوع استخدام و سابقه کار پرستاران رابطه آماری معنی داری مشاهده گردید.

نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه "سازمان" به عنوان مهمترین مانع استفاده از تحقیق در عملکرد پرستاری شناخته شد، سیاست گذاران و مدیران باید به استفاده از تحقیق در عملکرد، استقرار فرهنگ تحقیق در سازمان، ایجاد زیر ساخت‌های مناسب و اختصاص زمان کافی برای دسترسی به شواهد برای کارکنان پرستاری توجه نمایند.

زمینه و هدف: یادگیری در محیط‌های بهداشتی درمانی، که در آن دانش و مهارت به دلیل پیشرفت‌های مداوم در علم و پزشکی می‌تواند به سرعت از رده خارج شود، ضروری است. یادگیری سازمانی، فرایندی است پویا که سازمان را قادر می‌سازد تا به سرعت با تغییر سازگاری یابد. هدف از این مطالعه، تعیین وضعیت یادگیری سازمانی در یک سازمان بهداشتی و درمانی بود.

روش بررسی: این مطالعه به صورت مقطعی و توصیفی در بین 200 نفر از پرستاران یک سازمان بهداشتی و درمانی دولتی در شهر تهران انجام شد. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه ابعاد یادگیری سازمانی جمع‌آوری شد، و سپس با استفاده از روش‌های آماری توصیفی، شامل فراوانی، درصد، میانگین، و انحراف معیار، ارائه شدند.

یافته‌ها: میانگین نمره کلی یادگیری سازمانی در سازمان مورد بررسی 0/69±3/36 بود که وضعیت نسبتاً خوبی را نشان داد. بین ابعاد مختلف سازمان یادگیرنده، بالاترین مقدار مربوط به یادگیری مداوم با میانگین(0/39±3/44)، و پایین‌ترین مقدار مربوط به توانمندسازی کارکنان با میانگین(0/06±2/72) بود.

نتیجه‌گیری: میزان استقرار سازمان یادگیرنده و مولفه‌های آن در سازمان مذکور وضعیت مناسبی دارد. یافته‌های این مطالعه، اطلاعات مفیدی در مورد حیطه‌هایی از یادگیری که نیاز به بهبود دارند، برای مدیران این سازمان فراهم می‌کند.

زمینه و هدف: نوبت کاری امروزه به عنوان یک عامل تهدید کننده ی سلامتی تلقی شده است. با توجه به اهمیت سلامتی پرستاران و تاثیر نوبت کاری بر سلامت جسمانی، روانی، عملکرد شغلی و ایمنی نوبت کاران از یک سو و نقش ویژگی های شخصیتی و سبک های مقابله ای در رویارویی پرستاران با نوبت کاری از سوی دیگر، این پژوهش به تعیین ارتباط نوبت کاری پرستاران با ویژگی های شخصیتی در بیمارستان های غیردولتی منتخب شهر تهران می پردازد.
روش بررسی: برای انجام این پژوهش توصیفی، مقطعی و کاربردی از پرسشنامه های استاندارد نوبت کاری و پرسشنامه استاندارد ویژگی های شخصیتی Eysenck استفاده شد که پس از تایید روایی و پایایی(آلفا کرونباخ 0/73) بین 305 نفر از پرستاران 6 بیمارستان غیر دولتی منتخب شهر تهران بر اساس روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای توزیع شد. تجزیه و تحلیل داده های پژوهش در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی صورت گرفت.
یافته‌ها: 43/6 درصد از پرستاران شرکت کننده در مطالعه درون گرا و 56/4 درصد برون گرا بودند. نتایج نشان داد که بین سن و سلامت جسمی(0/008=P)، جنس و سلامت جسمی(0/015=P)، سطح تحصیلات و سلامت جسمی(0/014=P)، جنس و اضطراب شناختی- بدنی(0/006=P)، سن و موقعیت اجتماعی- خانوادگی(0/001=P)، ارتباط معناداری وجود دارد.
نتیجه‌گیری: برنامه ریزی مطابق با استانداردهای ساعت کاری پرستاران و اجتناب از اضافه کاری به خصوص در پرستارانی که سابقه کار بیشتری دارند، می تواند از عوارض شدید نوبت کاری پیشگیری کرده و سطح سلامت و در نهایت کیفیت مراقبت را ارتقا دهد. 

زمینه و هدف: تعارض پدیده ای طبیعی و غیرقابل اجتناب در هرسازمانی است. حیطه ی پرستاری به دلیل وجود استرس های محیطی، ماهیت کار و تنوع تعاملات، کارکنان و وظایف در مقابل تعارض آسیب پذیر است. هدف از این مطالعه تعیین سطح تعارض و استراتژی های مدیریت تعارض در بین پرستاران بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران بود.
روش بررسی: روش پژوهش توصیفی- تحلیلی و از نوع مقطعی بود. نمونه ی مورد پژوهش به تعداد ۲۴۰ نفر بود که به روش نمونه گیری دو مرحله ای از پرستاران بیمارستان های عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران انتخاب شدند. برای گردآوری داده از پرسشنامه های سطح تعارض  Dubrin و استراتژی های مدیریت تعارض Robbins استفاده شد و به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون کای دو و آزمون دقیق فیشر با اطمینان ۹۵% استفاده گردید.
یافته ها: سطح تعارض پرستاران در بیمارستان ها در حد متوسطی قرار داشت و پرستاران  به ترتیب استراتژی راه حل گرایی، عدم مقابله جویی و کنترلی را به کار می بردند. در پژوهش حاضر، تنها بین سطح تعارض با گروه سنی پرستاران(۰/۰۴۸=p) رابطه ی معنی دار وجود داشت. بین سن و استراتژی کنترلی(۰/۰۰۶=p) و سابقه کار و استراتژی کنترلی(۰/۰۲۹=p) و سن و استراتژی راه حل گرایی(۰/۰۰۲=p) رابطه ی معنی دار مشاهده شد. 
نتیجه‌گیری: تعارض، پدیده ای دوبعدی است که می تواند نتایج مثبت و منفی به دنبال داشته باشد؛ نحوه ی برخورد و مدیریت تعارض تعیین کننده ی پیامدهای آن است.