مجله

---

زمینه وهدف: نیاز به دریافت خون در اعمال جراحی زنان با میزان کم هماتوکریت قبل از عمل قابل توجیه است، اما سایر فاکتورهای  موثر بر دریافت خون نیز مطرح هستند. هدف از این مطالعه تعیین فاکتورهای موثر در نیاز به تزریق خون در اعمال جراحی پیوند شریان کرونردر رابطه با  جنس می‌باشد.

روش بررسی: در یک مطالعه، آینده نگر و مقطعی500 بیمار ( 306 مرد و 194 زن ) با وضعیت فیزیکی  Iو II برای عمل جراحی انتخابی پیوند شریان کرونر تحت بیهوشی عمومی در مدت یک سال در بیمارستان قلب تهران مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات هر بیمار براساس دریافت  خون کامل، پلاسمای تازه یخ زده ( FFP) و پلاکت در ضمن عمل و بعد ازآن و فاکتور هایی چون جنس، سن، وزن، قد، سطح بدن ( (BSA، طول مدت عمل جراحی، هماتوکریت قبل و بعد از عمل، حجم خون قبل از عمل، در بیمارستان ثبت شد. نتایج  با استفاده از تست‌های آماری t و X²  و رگرسیون خطی مورد ارزیابی قرار گرفتند. مقدارP کمتر از05/0 از نظر آماری معنی دار در نظر گرفته شد.

یافته‌ها: 2/57 درصدزنان ( 111 نفر) و 9/39 درصد مردان (121 نفر) خون دریافت کردند. میانگین مجموع خون دریافت شده در زنان 6/1 واحد در ضمن عمل جراحی و 6/2 واحد در طول مدت بستری در بیمارستان و در مردان 1/1 واحد در ضمن عمل و 8/1 واحد در طول مدت بستری بود. با توجه به متغیرهایی مانند، سن، سطح بدن، طول مدت عمل جراحی، میزان هماتوکریت قبل و بعد از عمل، حجم خون قبل از عمل، زمان پمپ و تعداد عروق پیوند شده که مورد بررسی قرار گرفتند، در مجموع در ضمن عمل جراحی و مدت بستری در بیمارستان  زنان خون بیشتری دریافت کردند(P<0.05).

بحث و نتیجه گیری: میزان دریافت خون در بیماران زن تحت عمل جراحی پیوند شریان کرونر تحت تاثیر عواملی چون، سن، سطح بدن، هماتوکریت بعد از عمل و در بیماران مرد تحت تاثیر متغیرهایی چون افزایش طول مدت جراحی کاهش حجم خون و هماتوکریت قبل از عمل می باشد.

---

زمینه وهدف: خونریزی شدید به عنوان علت مهم عوارض و مرگ ومیر در اعمال جراحی قلب با استفاده از پمپ قلبی نقش کلیدی را ایفا می‌کند. هدف از مطالعه مقایسه بین میزان خونریزی و دریافت خون بیماران تحت عمل جراحی گرافت کرونری با یا بدون استفاده از پمپ قلبی می باشد.

روش بررسی : در یک کارآزمایی بالینی آینده نگر، دو  سوکور تصادفی شده  300 بیمار برای اعمال جراحی قلب در دو گروه 150 نفره با و بدون استفاده از پمپ قلبی مقایسه شدند. بیماران تا 72 ساعت برای ارزیابی عوارض مورد مطالعه قرارگرفتند. آنالیز آماری با استفاده تستهای2χ و فیشر و تست Rank Sum انجام شد.

یافته‌ها: بیماران تحت عمل جراحی با استفاده ازپمپ، ضمن عمل خون، آلبومین و پلاسمای تازه بیشتر( 0001/0>P) و بعد از عمل پلاکت بیشتری دریافت کردند(3/29درصد بر خلاف 7/70 درصد،  007/0> P). خونریزی ضمن عمل و4 ساعت بعد از عمل بیماران بدون پمپ بیشتر بود1)00/0>P). اگر چه 12 تا 72 ساعت بعد از عمل در بیماران با استفاده از پمپ خونریزی بیشتری دیده شد. 4 مورد مرگ بعد از عمل دراین گروه وجود داشت(P<0.05).

نتیجه گیری: علیرغم اینکه در انتهای عمل جراحی بدون استفاده از پمپ هپارین ریورس نشده بود، بیماران در ضمن و بعد از عمل بدون استفاده از پمپ قلبی خون، پلاکت، پلاسمای تازه منجمد و آلبومین کمتری دریافت کرده بودند و خونریزی و مرگ و میر کمتری داشتند.