زمینه و هدف: در دهه های اخیر افزایش بهره وری و کاهش خسارات از طریق بهبود رفتارهای نابهنجار کاری، مورد توجه صاحب نظران رفتار سازمانی به ویژه پژوهشگران حوزه ی سلامت قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر واکاوی عوامل مؤثر بر کاهش رفتارهای نابهنجار در حوزهی سلامت می باشد.
روش بررسی: با استفاده از تکنیک فراترکیب، یافته های مطالعات داخلی و خارجی مرتبط به صورت نظام مند با روش هفت مرحله ای Sandelowski و Barroso بررسی گردید. کدهای شناسایی شده با استفاده از نرم افزار MAXQDA۱۰ طبقه بندی و تحلیل شد و برای سنجش پایایی و کنترل کیفیت از روش کاپا و نرم افزار SPSS استفاده شد و ضریب کاپا محاسبه شده برابر با ۰/۸۹۳ بوده که در سطح توافق عالی قرار گرفت.
یافته‌ها: از ۴۳۵ مقاله ی جستجو شده در این حیطه، ۴۶ مقاله منتخب و براساس آنها ۶۸ عامل شناسایی شد؛ این عوامل در ۳ مقوله اصلی و ۱۱ کد محوری دسته بندی شد. عوامل تأثیرگذار شناسایی شده در این پژوهش شامل عوامل فردی(روان شناختی، جمعیت شناختی، مذهبی گرایی، زمینه ای)، عوامل گروهی(ارتباطات، سیستم پاداش مناسب، رفتارهای بازدارنده) و عوامل سازمانی(فضای سازمانی، تدابیر ساماندهی، عواطف سازمانی، ادراک موقعیت کاری) است.
نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که عوامل فردی از مهمترین عوامل تاثیرگذار بر کاهش رفتارهای نابهنجار است. از این رو یافته های حاضر بر ضرورت توجه به عوامل روان شناختی، جمعیت شناختی، مذهبی گرایی، زمینه ای در برنامه ریزی و مداخلات مدیران در جهت افزایش بهره وری در حوزه ی سلامت تاکید می نماید.
