زمینه و هدف: قسمت بزرگی از خطاهای پزشکی را خطاهای دارویی تشکیل می دهد. برای پیشگیری از خطای دارویی درک صحیح از علل بوجود آورنده و گزارش آنها به خصوص در حوزه پرستاری ضروری است. هدف از این تحقیق، تعیین دیدگاه پرستاران نسبت به علل بروز خطاهای دارویی در بیمارستان های تخصصی و فوق تخصصی اطفال شهر تهران می باشد.
روش بررسی: در این پژوهش توصیفی- تحلیلی، جامعه ی مورد مطالعه را پرستاران شاغل در بیمارستان های آموزشی تخصصی و فوق تخصصی اطفال شهر تهران درسال 92 تشکیل می دادند. 294 پرستار در سه شیفت کاری که به صورت غیرتصادفی طبقه ای انتخاب شده بودند، به پرسش نامه ی اصلاح شده ی Gladstone همراه با عوامل دموگرافیک با روایی و پایایی تایید شده پاسخ دادند. از نرم افزار SPSS نسخه 16 جهت ارائه آمار توصیفی شامل فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار، و آمار تحلیلی شامل آزمونهای من- ویتنی و کروسکال والیس استفاده لازم به عمل آمد.
یافته ها: شایعترین علل خطای دارویی به ترتیب خستگی پرستار، اشتباه پزشک در تجویز دارو، و ناخوانا بودن دستخط پزشک بود. مهمترین علل نبود گزارش خطای دارویی، ترس از واکنش مدیر پرستاری نسبت به خطای دارویی(74/9%) و ترس از واکنش همکاران بود. میانگین درصد خطای گزارش شده توسط پرستاران 42/52 درصد اعلام شد.
نتیجه گیری: ارتقای آگاهی در مورد انواع و علل خطاهای دارویی و نحوه ی گزارش دهی آن ها، و انجام مداخلات اصلاحی مبتنی بر علل، باید در مراکز بهداشتی درمانی و به خصوص بیمارستان های اطفال توسط کارکنان پرستاری نهادینه گردد.
