مجله

---

زمینه و هدف : امروزه تامین خدمات بهداشتی کافی و مناسب به عوامل زیادی وابسته است. نیروهای انسانی یکی از مهمترین این عوامل می‌باشد. مدیران پرستاری می‌توانند باشناخت دقیق ترکارکرد پرستاران از اتلاف منابع جلوگیری نمایند. ازسوی دیگریک نظام درمانی کارآ فقط از طریق ارائه خدمات مطلوب به اهداف خود می‌رسد. یکی از راههای موثق ارزیابی خدمات سنجش رضایت بیماران از کیفیت خدمات است. این پژوهش با هدف اندازه گیری زمان مراقبت‌های پرستاری و رابطه آن با رضایت بیماران به مورد اجرا در آمده است.
روش بررسی: این مطالعه بصورت توصیفی- تحلیلی در بخش داخلی بیمارستان 5 آذرگرگان بمدت یک ماه انجام شد. جهت اندازه گیری فعالیت‌های پرستاران از چک لیستی که توسط سایر محققین استفاده و اعتبار محتوایی آن نیز توسط صاحبنظران تایید شد، استفاده گردید و برای سنجش رضایتمندی بیماران نیز از پرسشنامه ای که اعتبار علمی آن را با روش اعتبار محتوای و اعتماد علمی آن با روش آزمون آلفای کرونباخ (916 = ) محاسبه گردید استفاده شد. داده‌ها با نرم افزار SPSS  و استفاده از آزمون های آماری تجزیه و تحلیل صورت گرفت.
یافته ها:  یافته‌ها نشان می‌دهد 46/46 درصد از زمان به مراقبت مستقیم ،18/15 درصد به خدمات نوشتاری ،43/7 درصد به ارزیابی بیمار و5/22 درصد به فعالیت‌های توسعه فردی اختصاص دارد. همچنین 3/60 درصد از بیمارن از مراقبت‌ها راضی و 8/24 درصد رضایت متوسط داشتند وآزمون ضریب همبستگی اسپیرمن بین زمان مراقبت با رضایت بیماران ارتباط معنی داری نشان داد که با افزایش زمان مراقبت مستقیم رضایت بیماران افزایش یافت(ضریب همبستگی برابر 272/0 و 001/0 P=  ).
بحث و نتیجه گیری: ضروریست مدیران پرستاری باآشنایی با اصول علمی مدیریت، اصلاح مقررات و استفاده از تجهیزات و تکنولوژی روز آمد همچنین سپردن برخی از فعالیت‌ها به افراد دارای تحصیلات پائین‌تر از مقاطع دانشگاهی موجب افزایش زمان مراقبت مستقیم شوند که موجب ارتقاء کیفیت مراقبت  رضایت بیشتر بیماران شوند.

---

زمینه و هدف: اهمیت توجه به سطح رضایت بیماران از خدمات بهداشتی درمانی، نقش مؤثری در برنامه ریزی‌های مدیریتی دارد. این مطالعه با هدف ارزیابی سطح رضایت مندی بیماران از خدمات ارائه شده و عوامل مرتبط با آن در بیمارستان بهارلو  طراحی و اجرا گردید.

روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی می‌باشد . اطلاعات این مطالعه با استفاده از پرسشنامه  و با  مصاحبه حضوری  بدست آمده است و پس از تکمیل پرسشنامه‌ها براساس تعداد نمونه مورد نیاز مطالعه، اطلاعات جمع آوری،  وارد کامپیوتر و نهایتاً مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. جامعه آماری مطالعه 320 بیمار بستری شده درتمامی بخش‌های مختلف بیمارستان در شش ماهه دوم سال 1387 می‌باشد که به صورت نمونه گیری تصادفی ساده مورد مطالعه قرار گرفتند. برای سنجش میزان رضایت بیماران از خدمات ارائه شده از پرسشنامه رضایت مندی بیماران حاوی 6 سؤال دموگرافیک و 20 عبارت سنجش رضایت مندی استفاده شد. پرسشنامه توسط پرسش گر آموزش دیده (افراد غیر کادر درمان)، در آخرین جلسه درمانی در اختیار بیماران بستری  قرارگرفت تا حتی الامکان خود بیمار آن را تکمیل کند. در مورد بیماران کم سن، پرسشنامه توسط همراه بیمار و در موارد وجود بی سوادی و یا کم سوادی، پرسشنامه به کمک پرسش گر تکمیل می‌گردید.

 یافته ها: سطوح رضایتمندی از خدمات شامل رضایتمندی از سیستم سرمایش و گرمایش (8/44%)، رضایتمندی از نظر امکانات و تسهیلات (3/48%)، رضایتمندی از کیفیت غذا (8/44%)، رضایتمندی از نظر تعویض روزانه لباس و ملحفه (4/41%)، رضایتمندی از بهداشت و نظافت (3/48%)، رضایتمندی از روشنایی اتاق (58%)، رضایتمندی از سرعت تشکیل پرونده (6/58%)، رضایتمندی از رفتار و برخورد پرستار (2/55%)، رضایتمندی از حضور به موقع پرستار بر بالین بیمار (6/58%) و رضایتمندی از نظر میزان همکاری کارکنان بخش با همراهان بیمار (2/55% ) می‌باشد. بیشترین سطح رضایتمندی بیماران به ترتیب مربوط به موارد زیر می‌باشد: رضایتمندی از حضور به موقع پرستار بر بالین بیمار (6/58%)، رضایتمندی از سرعت تشکیل پرونده و راهنمایی‌های مسئول پذیرش (6/58%)و رضایتمندی از نظر روشنایی اتاق (58%) می‌باشد.

بحث و نتیجه گیری: بیشترین درصد نارضایتی بیماران از امکانات و تسهیلات اتاق، کیفیت غذا و تعویض روزانه لباس و ملحفه (1/24%) می‌باشد.سطوح نارضایتی از میزان همکاری کارکنان بخش (2/17% )، نحوه بهداشت و نظافت بخش (8/13 % ) ، سیستم سرمایش و گرمایش (8/13 % ) و میزان دسترسی به پزشک (8/13 % ) می‌باشد.

---

زمینه و هدف: یکی از شاخص‌های اساسی و مهم برای ارزیابی موفقیت روش‌های پیمان مدیریت رضایت مندی کارکنان می‌باشد. این مطالعه با هدف بررسی رابطه بین پیمان مدیریت و رضایتمندی کارکنان در بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 1390 انجام شد.

روش بررسی:  پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- مقطعی است. جامعه پژوهش شامل بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران بود که از بین آنها 6 بیمارستان که در آنها پیمان مدیریت اجرا می‌شد انتخاب شد. تعداد 123 نفر از کارکنان این بیمارستان‌ها به سئوالات که پرسشنامه خود ساخته رضایت سنجی از پیمان بود، پاسخ دادند. روایی پرسشنامه به تائید هم اساتید و هم صاحبنظران مرتبط رسید. پایایی نیز با تحلیل داده‌ها با استفاده از شاخصهای آمار توصیفی و آزمون آماری تی زوجی انجام شد.

یافته‌ها: میانگین میزان رضایتمندی کارکنان قبل از اجرای روش‌های پیمان مدیریت 04/3(از 5) و بعد از اجرا 86/2(از 5) بود. بین میزان رضایتمندی کارکنان قبل و بعد از اجرا رابطه معنی دار وجود داشت(005/0< P) و میزان رضایت آنان بعد از واگذاری خدمات کاهش یافته بود.

نتیجه‌گیری: اجرای روش‌های پیمان مدیریت کاهش رضایت کارکنان را به دنبال داشته است. یکی از دلایل این نتیجه اجرای این روش‌ها در کوتاه مدت بوده است. بنابراین بیمارستانها باید یک رابطه بلندمدت را در واگذاری فعالیت‌های خود ایجاد نمایند، تا در این زمینه موفقتر شوند.

---

زمینه و هدف: خودباوری یک پندار روانشناختی است که در طول دوران رشد در وجود هرکس شکل می‌گیرد و به سادگی و سرعت قابل تغییر نیست. هدف از این مطالعه ارزشیابی خودباوری مدیران پرستاری در بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی تهران و رابطه آن با رضایتمندی بیماران بود.

روش بررسی:  بر طبق یک مطالعه مقطعی، 400 نفر(شامل 200 مدیر پرستاری و 200 بیمار) از بخشهای مختلف بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی تهران مورد مصاحبه قرار گرفتند. با استفاده از پرسشنامه‌های استاندارد، میزان خودباوری مدیران پرستاری و رضایت عمومی بیماران مورد بررسی قرار گرفت. داده‌ها پس از ورود به نرم افزار آماری Stata با استفاده از آزمونهای ناپارامتری آنالیز واریانس و ضریب همبستگی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و 05/0>P بعنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.

یافته‌ها: از میان 200 مدیر پرستاری مورد مطالعه،‌ 58 نفر(29%) مرد و 142 نفر(71%) زن بودند. میانگین و انحراف معیار امتیاز خودبـاوری مدیران پرستاری 8/19±9/134 بدست آمد همچنین از 200 بیمار مورد مطالعه،‌ 81(5/40%) مـرد و 118(5/59) زن بـودند. میـانگیـن و انحـراف معـیار امتیاز رضـایـت بیـماران بـرابـر 2/18± 57 بدسـت آمـد کـه سطـح تحصیـلات(005/0=P) و وضعیـت بیـمه(0001/0 

نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه نشان داد که مدیران پرستاری زن، نسبت به همکاران مرد خود،‌ خودباوری کمتری دارند. خودباوری مدیران پرستاری باعث کاهش رضایتمندی بیماران می‌گردد.

---

زمینه و هدف: امروزه دانشجویان خارجی تاثیر بسزایی بر روی رتبه دانشگاه در سطح جهانی دارند. دانشگاه علوم پزشکی تهران نیز اقدام به جذب دانشجوی خارجی نموده است. میزان رضایت دانشجویان از خدماتی که دریافت می‌نمایند، حائز اهمیت است. هدف پژوهش حاضر تعیین میزان رضایتمندی دانشجویان خارجی دانشگاه علوم پزشکی تهران از شرایط و امکانات موجود در دانشگاه می­باشد.

روش بررسی: پژوهش حاضر توصیفی بود که به صورت مقطعی در سال 1392 انجام شد. جامعه پژوهش، دانشجویان خارجی پذیرش آزاد دانشگاه علوم پزشکی تهران بودند. نمونه­گیری به شیوه نمونه در دسترس انجام شد. ابزار پژوهش، پرسش نامه‌ی محقق­ساخته بود که پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ 97/0 برآورد گردید و روایی آن نیز به تایید گروه متخصصان رسید. آمار مورد نظر توسط نرم­افزار Excel استخراج گردید.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که نزدیک به 70 درصد از دانشجویان از خدمات ارائه شده راضی و کاملاً راضی و نزدیک به 10 درصد نیز ناراضی و کاملاً ناراضی بودند. محل تشکیل کلاس‌های آموزش زبان فارسی به عنوان مهم‌ترین مشکل عنوان شد. بیشترین میزان رضایت نیز از معیار آموزش و یادگیری بدست آمد.

نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه بیش از نیمی از دانشجویان خارجی از عملکرد دانشگاه اظهار رضایتمندی داشته­اند، می­توان نتیجه گرفت که دانشگاه در این زمینه به­گونه­ای رضایت­بخش عمل کرده است. اگرچه نسبت به حیطه‌هایی که دانشگاه در آن امتیازات کمتری کسب کرده است باید توجه بیشتری نشان داد. تمرکز بر نقاط قوت جهت توسعه­های آتی نیز ضروری است.

---