زمینه و هدف: یادگیری در محیط‌های بهداشتی درمانی، که در آن دانش و مهارت به دلیل پیشرفت‌های مداوم در علم و پزشکی می‌تواند به سرعت از رده خارج شود، ضروری است. یادگیری سازمانی، فرایندی است پویا که سازمان را قادر می‌سازد تا به سرعت با تغییر سازگاری یابد. هدف از این مطالعه، تعیین وضعیت یادگیری سازمانی در یک سازمان بهداشتی و درمانی بود.
روش بررسی: این مطالعه به صورت مقطعی و توصیفی در بین 200 نفر از پرستاران یک سازمان بهداشتی و درمانی دولتی در شهر تهران انجام شد. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه ابعاد یادگیری سازمانی جمع‌آوری شد، و سپس با استفاده از روش‌های آماری توصیفی، شامل فراوانی، درصد، میانگین، و انحراف معیار، ارائه شدند.
یافته‌ها: میانگین نمره کلی یادگیری سازمانی در سازمان مورد بررسی 0/69±3/36 بود که وضعیت نسبتاً خوبی را نشان داد. بین ابعاد مختلف سازمان یادگیرنده، بالاترین مقدار مربوط به یادگیری مداوم با میانگین(0/39±3/44)، و پایین‌ترین مقدار مربوط به توانمندسازی کارکنان با میانگین(0/06±2/72) بود.
نتیجه‌گیری: میزان استقرار سازمان یادگیرنده و مولفه‌های آن در سازمان مذکور وضعیت مناسبی دارد. یافته‌های این مطالعه، اطلاعات مفیدی در مورد حیطه‌هایی از یادگیری که نیاز به بهبود دارند، برای مدیران این سازمان فراهم می‌کند.
