مجله

زمینه و هدف: در یک محیط تورم‌زای شدید همراه با بیکاری، مشکلات اجتماعی افزایش می‌یابد و در نتیجه هزینه‌های بهداشتی درمانی زیادی برای جامعه ایجاد می‌شود. هدف از این پژوهش تعیین ارتباط بین متغیرهای کلان اقتصادی با شاخص‌های بهداشتی است.

روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. قالب مدل پنل دیتا بود و از نرم‌افزار Eveiws ۶ استفاده شد. داده‌های پژوهش از سایت بانک جهانی استخراج گردید. پیش آزمون‌های لازم، همچون آزمون F لیمر و آزمون هاسمن به منظور تشخیص مناسب ‌بودن داده‌ها و تعیین مدل مناسب، انجام شد. پس از انجام پیش آزمون‌ها نتایج در قالب یک مدل رگرسیونی تخمین زده شد.

یافته‌ها: یافته‌ها حاکی از معنادار بودن آزمون F و آماره T و بالابودن معیار R^۲ بود. مقدار R^۲ در هر سه مدل به ترتیب(۹۹%-۹۹%-۹۸%) به دست آمد. علاوه بر این، اشتغال با امید به زندگی رابطه مستقیم و با مرگ و میر نوزادان و میزان باروری کل، رابطه‌ی معکوس دارد. تورم نیز با امید به زندگی رابطه‌ی معکوس و با مرگ و میر نوزادان و میزان باروری کل، رابطه‌ی مستقیم را نشان می‌دهد. تولید ناخالص داخلی با امید به زندگی و میزان باروری کل، رابطه‌ی معکوس دارد، امّا با مرگ و میر نوزادان رابطه‌ی معناداری را نشان نمی‌دهد(۰/۳۱=P).

نتیجه‌گیری: متغیر‌های اشتغال و تورم و تولید ناخالص داخلی به ترتیب بیشترین تاثیر را بر شاخص‌های بهداشتی دارند. اگرچه شاخص امید به زندگی حساسیت بیشتری به متغیر‌های توضیحی دارد.