جستجو در مقالات منتشر شده


2 نتیجه برای مدیریت اطلاعات شخصی

شهرام صدقی، مسعود رودباری، نیدا عبدالهی، لیلا عبداللهی ، مریم حاصلی، مریم زرقانی،
دوره 8، شماره 4 - ( 8-1393 )
چکیده

 زمینه و هدف: مدیریت اطلاعات شخصی(PIM یا Personal Information Management)، فرایندی است نوین که دربرگیرنده‌ی سه بخش منابع اطلاعات، ابعاد و ابزارها می‌باشد. هدف این پژوهش تعیین میزان آشنایی دانشجویان دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی دانشگاه علوم پزشکی تهران با فرایند PIM بود.

 روش بررسی: در این پژوهش کیفی، جامعه‌ی آن شامل دانشجویان دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 1391 با حجم نمونه‌ای برابر با 145 نفر بود. افراد با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و در نهایت دادهها با انجام مصاحبه‌های نیمه ساختمند از 73  نفر بوسیله‌ی 10 سوال طبقه بندی شده بر اساس چهارچوب مفهومی در خصوص نحوه‌ی گرداوری، سازماندهی، نگهداری و بازیابی اطلاعات انجام شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار تحلیل داده‌های کیفی(Nvivo 8) استفاده شد.

 یافته‌ها: بر اساس یافته‌ها،37 نفر(51%) از افراد مصاحبه شونده از ابزارها و روشهایی برای سازماندهی و نگهداری اطلاعات استفاده می‌کردند و روشهای منحصر به فردی برای بازیابی اطلاعات داشتند. بیشترین دغدغه 35 نفر(49%) در زمینه ی نگهداری اطلاعات و 21 نفر(29%) در مورد گردآوری اطلاعات دیده شد.

نتیجه‌گیری: فرایندPIM  در بین دانشجویان چندان شناخته شده نیست و بسیاری از این افراد علیرغم نیاز به آن، اطلاعات شخصی خود را به صورت ناقص جمع آوری، نگهداری و سازماندهی نموده و در بازیابی اطلاعات نیز مشکل دارند. بنابراین، آموزش و ارتقای عملکرد دانشجویان در این زمینه می‌تواند راهگشا باشد.

 


فریدون آزاده، زهرا جدیدی، حمید حقانی،
دوره 11، شماره 3 - ( 4-1396 )
چکیده

زمینه و هدف: ایجاد مجموعه های اطلاعاتی شخصی، نیاز به مدیریت آن ها را در پی خواهد داشت. هدف این پژوهش، تعیین میزان به کارگیری مدیریت اطلاعات شخصی و فعالیت های چهارگانه ی آن توسط اعضای هیات علمی دانشکده های پیراپزشکی تهران، شهید بهشتی و ایران در سال ۱۳۹۳ است.
روش بررسی: این پژوهش از نوع پیمایشی تحلیلی و کاربردی بود. جامعه، اعضای هیات علمی دانشکده های پیراپزشکی تهران، شهید بهشتی و ایران در زمان پژوهش بودند. تمام افراد جامعه(۱۲۰نفر)، مورد بررسی قرار گرفتند. پژوهش، با استفاده از پرسش نامه، انجام شد. برای تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و برای تعیین معنی‌داری تفاوت‌ها از آمار استنباطی استفاده شد. روایی پرسش نامه با نظرخواهی از چندتن از استادان، تایید شد. پایایی نیز با استفاده از محاسبه ضریب آلفای کرونباخ، مورد سنجش قرار گرفت و مقدار ۰/۹۱ برای آن به دست آمد.
یافته ها: ذخیره سازی با میانگین ۷۳/۵۹% در سطح خوب، سازماندهی با میانگین ۶۲/۱۱% در سطح خوب، نگهداشت با میانگین ۵۴/۴% در سطح متوسط، و بازیابی با میانگین ۵۹/۹۳% در سطح متوسط قرار داشتند. "مدیریت اطلاعات شخصی" نیز با میانگین ۶۲/۵۱% در سطح خوب قرار داشت. بر اساس آزمون فرضیه ها، میزان به کارگیری مدیریت اطلاعات شخصی و هریک از عناصر آن، توسط اعضای جامعه، برحسب دانشکده، مرتبه علمی و جنسیت با هم تفاوت معنی دار آماری نداشت.
نتیجه گیری: میزان به کارگیری مدیریت اطلاعات شخصی توسط اعضای هیات علمی با وضعیت مطلوب، فاصله دارد. دلایل اصلی این امر می تواند شامل نداشتن وقت کافی، فشارهای کاری و نبود آشنایی کافی با فعالیت های مورد نیاز برای مدیریت اطلاعات شخصی باشد.


صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به پیاورد سلامت می باشد.

طراحی و برنامه نویسی: یکتاوب افزار شرق

© 2025 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by : Yektaweb