دکتر محمود نکویی مقدم، سجاد دلاوری، دکتر محمدحسین قربانی، سمیه دلاوری، مژگان فردید،
دوره 9، شماره 4 - ( 8-1394 )
زمینه و هدف: مشارکت کارکنان و سازگاری سازمانی دو متغیر اساسی و اثرگذار بر عملکرد سازمان‌ها هستند. مدیران باید ضمن توجه ویژه به این دو متغیر، سعی کنند همواره آنها را بهبود بخشند. در این راستا، پژوهش حاضر به تعیین ارتباط بین مشارکت سازمانی و سازگاری سازمانی در بیمارستانهای عمومی آموزشی کرمان پرداخته است.
روش بررسی: جامعهی پژوهش حاضر، شامل کلیهی کارکنان سه بیمارستان عمومی آموزشی کرمان بود که به تعداد 1370 نفر برآورد گردیدند. جهت انتخاب نمونه به تعداد 302 نفر، از روش نمونه‌گیری نظام‌مند استفاده گردید. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد دنیسون گرداوری شد و با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، آنالیز واریانس و آزمونهای پس تجربه، تحلیل گردیدند.
یافته‌ها: بر اساس یافته‌های به دست آمده، دو متغیر مشارکت و سازگاری و شاخصهای مربوط به هر کدام در سطح قابل قبولی قرار داشتند. بین دو متغیر اصلی شاخصهای مربوط به آنها رابطه‌ی مثبت و معناداری مشاهده شد. علاوه بر این، متغیرهای مزبور در بیمارستانهای مورد مطالعه با هم اختلاف معناداری داشتند.
نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر می‌تواند به عنوان مکملی برای ارزیابی و پیشبینی اولویتهای تغییر در بیمارستانهای مذکور و تدوین بهتر راهبردها برای اجرای موفقیت‌آمیز فنون و فرایندهای مدیریت به کار گرفته شود.
