مجله

زمینه و هدف: پزشکی دفاعی یک مشکل بالقوه اجتماعی است که می‌تواند عواقبی را برای بهداشت عمومی از نظر کیفیت مراقبت‌های فردی و هدر دادن منابع محدود سلامت به همراه داشته باشد. در این مطالعه فراوانی رفتارهای پزشکی دفاعی مثبت و منفی در بین پزشکان عمومی شهر کرمان مورد بررسی قرار گرفت.

روش بررسی: این مطالعه مقطعی در بین پزشکان عمومی شهر کرمان انجام گرفت. حجم نمونه 100 نفر و ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته بود. داده‌های پرسشنامه در نرم افزار 20 SPSS جمع آوری گردید و با استفاده از آمار توصیفی مانند درصد، فراوانی و میانگین و آمار تحلیلی شامل آزمونهای کای دو و تی تست آنالیز شد.

یافته‌ها : در این مطالعه 100 نفر پزشک عمومی بررسی شدند. فراوانی رفتار پزشکی دفاعی مثبت و منفی به ترتیب 99 و 47 درصد گزارش شد. همچنین رفتار پزشکی دفاعی مثبت در مردها بیشتر از زنها(100 در برابر 97/2 درصد) و بالعکس رفتار پزشکی دفاعی منفی در زنها بیشتر از مردها(52/8 در برابر 43/8 درصد) دیده شد. شرح جزئیات بیشتر در مورد مصرف صحیح و به موقع داروها و اجتناب از تجویز روش‌های مخاطره آمیزی که در عین حال برای بیماران سودمند می‌باشند، به ترتیب بیشترین فراوانی را در بین رفتارهای پزشکی دفاعی مثبت و منفی به خود اختصاص دادند.

نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر نشان می‌دهد فراوانی پزشکی دفاعی در جمعیت مورد مطالعه بالا و رایج است. لذا پیشنهاد می‌شود آموزش‌های مرتبط با رفع این پدیده به پزشکان داده شود.

زمینه و هدف: در جهت هماهنگ نمودن مطالبات مشمولان قانون خدمت پزشکان و پیراپزشکان با سیاست‌های مدنظر وزارت بهداشت در زمینه‌ی تامین اولویت­ها و توزیع عادلانه‌ی اینگونه نیروها، باید در قدم اول نسبت به سازمان­دهی منابع و تامین نظر افراد مذکور اقدام کرد. هدف این پژوهش تعیین و رتبه بندی مولفه‌های مورد نظر مشمولان قانون خدمت پزشکان و پیراپزشکان و اولویت بندی آن‌ها در انتخاب محل خدمت و ماندگاری آنان است.

روش بررسی : پژوهش حاضر از نوع مطالعات توصیفی - تحلیلی است. شرکت کنندگان در مطالعه، مشمولان قانون خدمت پزشکان و پیراپزشکان در سال 1391 بودند. کلیه اطلاعات از طریق نرم افزار آماری SPSS و EXCEL تحلیل و برای اولویت بندی و تعیین میزان اهمیت هر یک از عوامل تاثیرگذار بر انتخاب محل خـدمت مشمـولان طـرح، از آزمـون Freidman استفاده شد.

یافته‌ها: از میان تمامی عوامل مورد بررسی، عوامل اجتماعی/ اعتقادی با میانگین 3/52 بیشترین تاثیرگذاری را در انتخاب محل خدمت مشمولین طرح داشتند و اولین اولویت برای انتخاب محل خدمت مشمولان طرح به تفکیک رشته تحصیلی، مقطع تحصیلی، محل خدمت و ضریب خدمت منطقه خدمت مشمولان طرح تعیین شد.

نتیجه‌گیری: بیشترین عامل موثر در جهت سازماندهی و جهت گیری مناسب توسط وزارت بهداشت درک صحیح اولویت‌ها، خواسته‌ها و ایده­آل‌های ذهنی مشمولان طرح می‌باشد؛ بویژه با تغییر در الگوهای رفتاری و دسترسی آسان به اطلاعات، شاهد تغییرات وسیعی در دیدگاه نسل کنونی نسبت به نسل‌های گذشته مشاهده می‌شود.

زمینه و هدف: توزیع عادلانه‌ی منابع بخش سلامت یکی از پیش شرط‌های برقراری عدالت اجتماعی در هر جامعه‌ای است. این پژوهش با هدف سنجش و تعیین چگونگی توزیع پزشکان متخصص و تخت‌های بیمارستانی در استان آذربایجان غربی انجام شد.

روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع توصیفی بود و جامعه پژوهش را کلیه تخت‌های بیمارستانی در بخش دولتی و کلیه پزشکان متخصص شاغل در بخش سلامت استان آذربایجان غربی در سال 1391 تشکیل می‌داد. داده‌های مورد نیاز از طریق مراجعه به معاونت بهداشت و معاونت درمان دانشگاه علوم پزشکی ارومیه و مرکز آمار ایران گردآوری شد. جهت سنجش چگونگی توزیع پزشک متخصص و تخت بیمارستانی از شاخص‌های سرانه منابع، ضریب Gini و منحنی Lorenz استفاده گردید.

یافته‌ها: توزیع پزشکان متخصص در سطح استان عادلانه نیست و این وضعیت در مورد تخت‌های بیمارستانی نیز برقرار است.

نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که توزیع پزشکان متخصص و نیز تخت‌های بیمارستانی، متناسب با جمعیت استان نیست و اتخاذ تدابیری از قبیل ایجاد امکانات رفاهی ویژه، پرداخت دستمزدهای بالاتر و در نظر گرفتن نیازمندی‌های سلامتی مردم استان باعث بهبود جذب پزشکان متخصص و تعدیل کمبودهای موجود خواهد شد.

زمینه و هدف:  اولین قدم جهت کاهش دوز دریافتی بیماران می‌تواند در مرحله تجویز آزمون‌های پرتونگاری برداشته شود. از آنجایی‌که آزمون‌های رادیولوژیک توسط پزشکان درخواست می‌گردد، لذا این مطالعه با هدف تعیین میزان آگاهی پزشکان از خطر آزمون‌های پرتونگاری انجام گرفت.

روش بررسی: این مطالعه‌ی توصیفی - تحلیلی به صورت مقطعی بر روی 160 نفر از پزشکان عمومی و متخصص در بیمارستان‌های منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 1392 انجام گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات پرسش‌نامه محقق ساخته‌ای بود که در آن براساس تخمین دوز دریافتی در آزمون رادیوگرافی ساده کف دست و قرار دادن آن به عنوان یک واحد پرتودهی، آگاهی پزشکان در مورد دوز دریافتی بیماران در آزمون‌های پرتونگاری تشخیصی مورد بررسی قرار گرفت. روایی پرسش‌نامه به تایید 5 نفر از متخصصان گروه رادیولوژی و 2 نفر از اعضای هیئت علمی فیزیک پزشکی دانشگاه قرار گرفت و برطبق آزمون آلفای کرونباخ پایایی پرسش‌نامه برابر 0/8 به دست آمد.

یافته‌ها: بیشتر پزشکان عمومی و متخصص تخمین درستی از دوز دریافتی بیماران در آزمون رادیوگرافی کف دست نداشتند و بیشتر آنها دوز دریافتی بیماران در آزمون‌های پرتونگاری را کمتر از حد معمول تخمین زدند. همچنین نتایج نشان داد که به ترتیب 48 و 53/5 درصد از پزشکان عمومی و متخصص با واحدهای دوز جذبی آشنایی داشتند.

نتیجه گیری: آموزش به پزشکان در زمینه دوزهای رسیده به بیماران در آزمون‌های رادیولوژیک می‌تواند اقدام مؤثری در جهت کاهش دوز رسیده به بیماران باشد.

زمینه و هدف: پذیرش پرونده الکترونیک مراقبت سلامت از سوی پزشکان، جدی‌ترین مانع پیش‌روی پیاده‌سازی فراگیر آن بشمار می‌آید. بنابراین، شناسایی عواملی که بر پذیرش این سیستم موثرند، از اهمیت خاصی برخوردارست. هدف از پژوهش حاضر، تعیین تاثیر ویژگی‌های سازمانی بر پذیرش پرونده الکترونیک مراقبت سلامت ازسوی پزشکان برمبنای مدل پذیرش فناوری، در بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 1392(زمان ادغام دو دانشگاه علوم پزشکی تهران و ایران) بود.
روش بررسی: این پژوهش بصورت پیمایشی و از نوع توصیفی تحلیلی بود. جامعه پژوهش شامل پزشکان شاغل در بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی تهران بود. براساس فرمول نمونه‌گیری در مدل‌سازی معادلات ساختاری، 270 نفر از آنان بعنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزارگردآوری داده‌ها پرسشنامه محقق‌ساخته بود که روایی و پایایی آن به تایید رسید. داده‌ها بعد از گردآوری و ورود به نرم افزار SPSS، توسط روش تحلیل مسیر در نرم افزار AMOS تحلیل شد.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که مدل ارائه شده توانایی تببین 56 درصد از تغییرات تاثیر ویژگی‌های سازمانی بر پذیرش پرونده الکترونیک سلامت ازسوی پزشکان را دارد. ویژگی‌های سازمانی شامل: حمایت مدیریتی، مشارکت‌دادن پزشکان، خودمختاری پزشکان و ارتباط پزشک بیمار با استفاده پزشکان از پرونده الکترونیک مراقبت سلامت، همبستگی مستقیم و معنی‌داری داشت. همچنین آموزش پزشکان با هیچ‌کدام از متغیرهای مدل پذیرش فناوری و استفاده از پرونده الکترونیک مراقبت سلامت، همبستگی معنی‌داری را نشان نداد.
نتیجه‌گیری: ویژگی‌های سازمانی نقش قابل توجهی در پذیرش پرونده الکترونیک مراقبت سلامت ازسوی پزشکان دارند. لذا ضروریست تا سیاست‌گذاری‌های انجام شده به سمت پیاده‌سازی موفقیت‌آمیز پرونده الکترونیک مراقبت سلامت معطوف شود.