زمینه و هدف: آنژیوگرافی کرونری یک روش تشخیصی و درمانی برای مشکلات قلبی است که زمان فلوروسکوپی و دز بالایی دارد. دز مؤثر عدسی چشم، به عنوان یک عضو حساس به اشعه در تابش های طولانی در کرونری آنژیوگرافی باید ارزیابی شود.
روش بررسی: در این مطالعه ی توصیفی-تحلیلی که در بیمارستان امام حسین(ع) مهران، ایلام، ایران در بهمن و اسفند 95 با دستگاه زیمنس با تیوب زیر تخت انجام شد، از TLD به عنوان دزیمتر فردی استفاده شد. برای اندازه گیری دز مؤثر این دزیمترها زیر عینک سربی در قسمت خارجی چشم کاردیولوژیست قرار داده شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSSورژن 22 و با سطح معنی داری کمتر از 0/05 انجام شد.
یافته ها: میانگین زمان فلوروسکوپی در مسیر رادیال 2/11±3/17 دقیقه و در مسیر فمورال 6/97±12/65 دقیقه با(=0/003P) می باشد. میانگین دز مؤثر دریافتی چشم راست و چپ کاردیولوژیست در آنژیوگرافی های رادیال به ترتیب 0/003 و 0/005 میلی سیورت با(2P=0/0) در آنژیوگرافی های فمورال 0/008 و 0/011 میلی سیورت با(P=0/748) می باشد. میانگین دز مؤثر عدسی چشم در استفاده از مسیر رادیال کمتر از استفاده از مسیر فمورال به دست آمد. میانگین دز مؤثر در چشم راست و چپ در استفاده از مسیر رادیال و فمورال تفاوت معنی داری نداشت.
نتیجه گیری: مهمترین عامل پرتوگیری بیشتر در کاردیولوژیست زمان فلوروسکوپی و فاصله از منبع اشعه ایکس است.
