1392/4/10، جلد ۷، شماره ۲، صفحات ۹۱-۱۰۰

عنوان فارسی آيا بيلی روبين می‌تواند شاخصی برای پيشگويی بيماری شريان کرونر باشد؟
چکیده فارسی مقاله زمينه و هدف: واکنشهای اکسيداتيو در گسترش روند ‌آترواسکلروز دخيل هستند. تشکيل راديکالهای اکسيژن و پراکسی واکسيداسيون LDL کلسترول از آن جمله می‌باشند. هدف از اين مطالعه، ارزيابی ارتباط بين مقادير سرمی بيليروبين و وقوع بيماری شريان کرونر می‌باشد. 
روش بررسی:
هشتاد و پنج بيمار و نود و دو فرد سالم انتخاب شدند. ميزان بيليروبين مستقيم و تام به روش ديازو و اندازه‌گيری تری‌گليسريد، کلسترول تام، به روش آنزيمی انجام شد. HDL  کلسترول به روش پلی‌آنيون کاتـيون و LDL  کلسترول به روش مستقيم سنجش شـد. آناليز آمـاری داده‌هـا بـا نـرم افـزار آمـاری 17SPSS  انجـام شـد. آزمـون  Chi-squar برای متغيرهای کيفی و آزمون t-student برای متغيرهای کمی به کار گرفته شد. سطح معنی داری 05/0 P= در نظر گرفته شد. 
يافته‌ها :
مقادير بيليروبين مستقيم، غيرمستقيم و تام در گروه کنترل به ترتيب 213/0، 375/0 و 588/0 و در بيماران به ترتيب 228/0، 365/0، 593/0 ميلی گرم در دسی ليتر بود. بين ميانگين مقادير بيليروبين مستقيم، غيرمستقيم و تام در دو گروه اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد. بين ميانگين مقادير تری گليسريد و کلسترول تام در دو گروه اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد. بين ميانگين مقادير HDL- کلسترول در دو گروه(001/0=P) سابقه فاميلی(006/0=P)، ميانگين فشار خون(001P<)، استعمال سيگار(031/0=P) تفاوت معنی‌دار مشاهده شد.
نتيجه‌گيری:
 نتايج حاصل از اين تحقيق نشان می‌دهد که سنجش بيلی روبين به عنوان شاخصی برای پيشگويی بروز بيماری شريان کرونر می‌تواند حائز اهميت باشد. اگرچه يافته‌های اين مطالعه با برخی از مطالعات پيشين در اين زمينه هم‌سو و با برخی ديگر مغايرت دارد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله بيماري شريان كرونر، بيليروبين، آنتي اكسيدانها

عنوان انگلیسی Can Bilirubin Be An Indicator For Predicting Coronary Artery Disease?
چکیده انگلیسی مقاله Background and Aim: Oxidative interactions such as the formation of oxygen, peroxy radicals and LDL-cholesterol oxidation are involved in the development of atherosclerosis process This study aims to examine the relationship between serum bilirubin levels and the incidence of coronary artery disease.
Materials and Methods: Eighty-five patients and ninety-two healthy volunteers were enrolled in this study. Total and direct bilirubin levels were measured using diazo method. Besides, triglycerides and total cholesterol were determined by enzymatic method, HDL-Cholesterol by polyanionic method, and LDL-Cholesterol by direct method. For statistical analysis of data, SPSS 17 was applied. For qualitative variables, Chi-square and for quantitative variables, t-student tests were used. The significance level was set at P=0.05.
Results: Direct, indirect and total bilirubin levels were 0.213, 0.375, 0.588 mg/dl for control group and 0.228, 0.365, 0.593 mg/dl for patient group, respectively. No significant difference was observed between the mean values for direct, indirect and total bilirubin in the two groups. Furthermore, there was no significant difference between triglycerides and total cholesterol level figures in the two groups. However, there was a significant difference between HDL-Cholesterol levels (P=0.001), smoking (P=0.031), family history (P=0.006), and mean blood pressure (P<0.001) of the two groups.
Conclusion: The results of this study indicate that measurement of bilirubin as a marker for predicting coronary artery disease may be important. In the end, it should be mentioned that the findings of this study are consistent with some previous studies, but incompatible with others in this area.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Coronary Artery Disease, Bilirubin, Antioxidants

نویسندگان مقاله 44830---44831---44832---44833---

نشانی اینترنتی http://payavard.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-12&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده hospital managment
نوع مقاله منتشر شده Research
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات