|
|
1381/4/10، جلد ۱، شماره ۲، صفحات ۸۷-۱۰۶
|
|
|
| عنوان فارسی |
پيشگيری اوليه از ديابت نوع ۲ |
|
| چکیده فارسی مقاله |
آمار جهانی سير فزاينده ميزان شيوع و بروز ديابت نوع 2 را نشان ميدهد. بسياری معتقدند که ديابت نوع 2 يک بيماری قابل پيشگيری است و ميتوان با انجام مداخلات مناسب از بروز ديابت در افراد در معرض‌خطر جلوگيری نمود. به همين دليل پيشگيری اوليه از ديابت موضوع بسياری از پژوهشها طی دهه‌های‌اخير بوده است. با توجه به جمعيت حدود دو ميليون نفری ديابتی‌ها در ايران و هشدار سازمان جهانی سلامت (WHO) نسبت به افزايش ديابت در کشورهای در حال توسعه، پيشگيری اوليه از ديابت در کشور ما اهميت ويژه‌ای می‌يابد. شناسايی عوامل خطرزای پيدايش ديابت نوع 2 و تعيين راهکارهای اجرايی مناسب در جهت کاستن از سرعت فزاينده بروز ديابت در جامعه در معرض خطر، کانون توجه پژوهشگران ميباشد. استعداد ژنتيک (سابقه خانوادگی)، مقاومت به انسولين، چاقی، اختلال تحمل گلوکز، پيشينه ديابت بارداری، کم تحرکی بدنی و رژيم غذايی نامناسب از مهمترين عوامل‌خطرزا به‌شمار ميروند; هرچند عوامل ديگری نيز در پيدايش ديابت مؤثر دانسته شده‌اند. بيشتر مطالعات در دسترس، اثر مداخلات رفتاری يا اصلاح شيوه زندگی از طريق افزايش فعاليت بدنی افراد وآموزش رژيم غذايی مناسب را در پيشگيری اوليه از ديابت مورد بررسی قرار داده‌اند، اما مطالعات متعددی نيز در مورد اثر داروها بر کاهش ميزان بروز ديابت در جامعه منتشر شده است. با توجه به نتايج پژوهشهای موجود، به نظر ميرسد طی دهه‌های آينده ديابت به‌عنوان يک بيماری قابل پيشگيری تلقی شود. البته مسلماً با توجه به‌پيشرفتهای سريع علمی بشر، علاوه بر اصلاح عادات رفتاری و بهبود شيوه زندگی در آينده، دستيابی به راههای مؤثرتر و قطعی‌تری برای پيشگيری از ديابت دور از دسترس بهنظر نمی‌رسد. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
دیابت قندی نوع 2،پیشگیری اولیه،رژیم غذایی،ورزش،شیوه زندگی |
|
| عنوان انگلیسی |
PRIMARY PREVENTION OF TYPE 2 DIABETES MELLITUS |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
The incidence and prevalence of type2 diabetes mellitus is increasing worldwide. Many believe that type 2 diabetes mellitus is a disease that can be prevented by appropriate interventions in individuals at high risk for the disease. A number of studies have therefore looked at primary prevention during the past decade. Iran’s diabetic population of approximately 2 million people and the warning by the World Health Organisation that diabetes is on the rise in developing countries make the primary prevention of diabetes mellitus in Iran doubly important. Researchers have been increasingly focusing on identifying the risk factors for type 2 diabetes and, through these, appropriate strategies to prevent the rapidly growing incidence of this disease in the population at risk. Genetic predisposition (a positive family history), insulin resistance, obesity, impaired glucose tolerance, a history of gestational diabetes mellitus, physical inactivity and an unsuitable diet are among the most important recognised risk factors for type 2 diabetes; other factors have also been found to contribute. Most of the available research has evaluated the effect of behavioural or lifestyle modification, in the form usually of dietary education and increased physical activity, in the primary prevention of type 2 diabetes. The second most common approach has been pharmacological manipulation. The information available indicates that type 2 diabetes will come to be considered as a preventable disease within the next decade. The weight of research behind this problem will undoubtedly discover even more effective methods of preventing type 2 diabetes in the near future than behavioural/lifestyle modification. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
type 2 diabetes mellitus,primary prevention,diet,physical activity,lifestyle |
|
| نویسندگان مقاله |
5034---5035--- |
|
| نشانی اینترنتی |
http://ijdld.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-25-480&slc_lang=fa&sid=fa |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
General |
| نوع مقاله منتشر شده |
Review |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|
