|
1381/4/10، جلد ۱، شماره ۲، صفحات ۱۵۳-۱۵۸
|
|
|
عنوان فارسی |
فراوانی نسبی ميکروآلبومينوری در بيماران ديابتی نوع ۲ مراجعه کننده به درمانگاه ديابت مجتمع بيمارستانی امام خمينی در سال ۸۱-۱۳۸۰ |
|
چکیده فارسی مقاله |
مقدمه: دفع مقادير جزئی آلبومين در ادرار (ميکروآلبومينوری) با ابتلای به نارسايی کليه در آينده و مرگ ومير به علل قلبی - عروقی رابطه دارد. کشف و درمان زودهنگام ميکروآلبومينوری در جلوگيری از ايجاد و پيشرفت نارسايی کليه در ديابت حائز اهميت فراوان است. هدف اين تحقيق بررسی شيوع نسبی ميکروآلبومينوری در گروههای سنی و جنسی مختلف بيماران ديابتی نوع 2 مراجعه کننده به درمانگاه ديابت بيمارستان امام خمينی(ره) است. روشها: يکصد و بيست و سه بيمار جهت مطالعه انتخاب شدند و آلبومين ادراری در نمونه های ادرار 12 ساعته آنان که با روش استاندارد جمع آوری شده بود، به روش ايمونوتوربيديمتری اندازه گيری شد. فراوانی ميکروآلبومينوری (دفع mg 30 تا mg300 آلبومين در ادرار 24 ساعته) در گروههای مختلف سنی و جنسی با توجه به مدت تشخيص ديابت، ميزان پالايش گلومرولی (GFR)، HbA1c و شاخص توده بدن (BMI) و فشارخونهای سيستولی و دياستولی تعيين گرديد. يافتهها: از ميان بيماران، 3/20% ميکروآلبومينوری، 1/61% نرموآلبومينوری و 6/10% ماکروآلبومينوری داشتند. بين ميانگين سنی افراد مبتلا به ميکروآلبومينوری (5/58 سال) و افراد نرموآلبومينوريک (3/50 سال) از لحاظ آماری تفاوت معنيداری موجود بود. نسبت مرد به زن در بيماران ميکروآلبومينوريک بيشتر از نسبت مشابه در بيماران نرموآلبومينوريک و در بيماران ماکروآلبومينوريک بيشتر از بيماران ميکروآلبومينوريک بود. مقادير GFR، HbA1c و فشارخونهای سيستولی و دياستولی در بين بيماران نرموآلبومينوريک، ميکروآلبومينوريک و ماکروآلبومينوريک تفاوت معنيداری نداشت. ميانگين مدت ابتلا به ديابت در افراد نرموآلبومينوريک (3/9سال) در مقايسه با افراد ميکروآلبومينوريک (5/11 سال) دارای تفاوت معنيدار بود. عليرغم نتايج بسياری از مطالعات ديگر، بين BMI و دفع آلبومين ادراری در سه گروه بيماران تفاوت معنيدار اما معکوسی ديده شد. نتيجهگيری: کارکرد کليه در بيماران ديابتی نوع 2 به موازات افزايش سن آنها و به نسبت طول مدت ابتلا به ديابت بهطور پيشروندهای دچار نقصان ميگردد و اين عارضه در آقايان بيش از خانمها ديده ميشود |
|
کلیدواژههای فارسی مقاله |
نفروپاتي ديابتي، ميكروآلبومينوري، ايمونوتوربيديمتري |
|
عنوان انگلیسی |
RELATIVE FREQUENCY OF MICROALBUMINURIA IN PATIENTS WITH TYPE 2 DIABETES ATTENDING THE DIABETES CLINIC AT IMAM KHOMEINY UNIVERSITY HOSPITAL (2001-2002) |
|
چکیده انگلیسی مقاله |
Introduction: The urinary excretion of minimal quantities of albumin (microalbuminuria) is predictive of renal failure and cardiovascular mortality. The detection and prompt treatment of microalbuminuria is crucial to the prevention and progress of renal failure in patients with diabetes. The aim of this study is to evaluate the relative frequency of microalbuminuria in different age groups of men and women attending the diabetes clinic at Imam Khomeini University Hospital. Methods: 123 patients each provided a 12-hour urine sample, collected in standard fashion. Urinary albumin was measured by immunoturbidometry. The frequency of microalbuminuria (urinary albumin excretion between 30mg and 300mg in a 24-hour sample) was assessed in different age groups in men and women, according to duration of diabetes, glomerular filtration rate (GFR), glycosylated haemoglobin levels (A1C), body mass index (BMI), and both systolic and diastolic blood pressure. Results: Overall, 20.3% of patients had microalbuminuria, 61.1% normoalbuminuria, and 10.6% macroalbuminuria. Patients with microalbuminuria were significantly older (mean age = 58.5 years) than patients with normal albumin excretion (50.3 years). The male-to-female ratio was highest in patients with microalbuminuria and lowest in those with normoalbuminuria. There was no significant difference in GFR, A1C, and blood pressure between patients with normo-, micro-, or microalbuminuria. There was a significant difference in duration of diabetes between normoalbuminuric (9.3 years) and microalbuminuric patients (11.5 years). There was a significant, inverse correlation between BMI and urinary albumin excretion. Conclusions: Renal function in patients with type 2 diabetes deteriorates with increasing age and duration of diabetes. Renal impairment is more common in men than women. |
|
کلیدواژههای انگلیسی مقاله |
diabetic nephropathy,microalbuminuria,immunoturbidometry |
|
نویسندگان مقاله |
5071---5072---5073--- |
|
نشانی اینترنتی |
http://ijdld.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-25-488&slc_lang=fa&sid=fa |
فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
کد مقاله (doi) |
|
زبان مقاله منتشر شده |
fa |
موضوعات مقاله منتشر شده |
General |
نوع مقاله منتشر شده |
Research |
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|